Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, λέγει τά ἐξῆς:
«Οὐδέν πλέον ἔχει τό ἐν τῷ Ἅγιο Πάσχα καί Θείον Μυστήριον τοῦ νῦν τελουμένου, ἓν ἐστι καί τό αὐτῷ ἡ αὐτή τοῦ Πνεύματος χάρις ἀεί Πάσχα ἐστίν (ἱστέ οἱ μύσται τό εἰρημένον) καί ἐν Παρασκευῇ καί ἐν Σαββάτῳ καί ἐν Κυριακῇ καί ἐν ἡμέρᾳ Μαρτύρων ἡ αὐτή θυσία ἐπιτελεῖται. Ὁσάκις γάρ ἂν ἐσθίητε τόν ἄρτον, φησί, τοῦτον ἤ τό Ποτήριον τοῦτο πίνετε, τόν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε οὐχ ὁρῶ καιροῦ περιέγραψε τήν Θυσίαν. Πῶς οὖν τότε, φησί, Ἅγιο Πάσχα λέγεται; Ὅτι τότε ἔπαθεν ὁ Χριστός ὑπέρ ἡμῶν. Μηδείς τοίνυν ἑτέρως ἐκείνῳ προσίτω καί τούτῳ ἄλλως. Μία δύναμίς ἐστι, μία ἀξία, μία χάρις. Ἓν Σῶμα καί τό αὐτό, οὐκ ἐκεῖνο τούτου ἁγιώτερον, οὐδέ τοῦτο ἐκείνου ἔλαττον (πρός Τιμόθ. λογ. ε´).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου