Οι δύο συνομήλικοι Μεσολογγίτες ποιητές Κωστής Παλαμάς και Γεώργιος Δροσίνης, υπήρξαν συνοδοιπόροι τόσο στη ζωή όσο και στην ποιητική τέχνη από τα πρώτα τους κιόλας ποιητικά βήματα στην εφημερίδα Ραμπαγάς την άνοιξη του 1879 ― όταν ακόμα δημοσίευαν τα νεανικά ποιήματά τους με λογοτεχνικά ψευδώνυμα ― και παρέμειναν φίλοι μέχρι τον θάνατο του Κωστή Παλαμά το 1943.
Ανάμεσά τους είχε αναπτυχθεί μία ειλικρινής και βαθιά φιλία που στηριζόταν στην εκτίμηση και τον θαυμασμό, και μεταξύ τους αντάλλασαν συχνά βιβλία, σημειώματα, στίχους και ποιητικούς διαλόγους.
Ένας τέτοιος συγκινητικός ποιητικός διάλογος μεταξύ των δύο φίλων υπήρξε και ο κάτωθι.
Ο Κωστής Παλαμάς στις 30 Μαΐου του 1925 στέλνει στον Γεώργιο Δροσίνη την ποιητική του συλλογή «Πεντασύλλαβοι» με την εξής αφιέρωση προς εκείνον:
«Πῶς αλλιῶς νὰ σὲ πῶ; Ὁ συνοδοιπόρος,χαῖρε, ὁ πιὸ γερός, ὁ πιὸ παλιός
γιὰ τ’ ἀνέβασμα στοῦ Τραγουδιοῦ τ’ Ἁγιονόρος.
Μὲ τὸ γέλασμα τοῦ παιγνιδιοῦ,μὲ τὸ γνοιάσιμο τοῦ κόπου,
δουλεμένο τὸ βιβλίο μου καρτερεῖ τὴ ματιά σου, θρέμμα ἀνθρώπου,
ποὺ δὲν εἶναι στὴ ζωή του μιὰ στιγμή, μιὰ ματιά στὴν ὕπαρξή του ― δίχως
νὰ ταράζῃ του τὴ σκέψη ὁ Στίχος.»
Δύο χρόνια αργότερα, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1927, ο Δροσίνης θέλοντας να αποκριθεί ποιητικά στον Παλαμά γράφει το δικό του απαντητικό ποίημα, την «Απόκριση στον Παλαμά».
«Συνοδοιπόροι ναί, μαζί κινήσαμε στῆς Τέχνης τὸ γλυκοξημέρωμα —ὅμως,
μὲ τοῦ καιροῦ τὸ πέρασμα, χαράχτηκε τοῦ καθενός μας χωριστός ὁ δρόμος:
Ἐσύ τὸ Ὡραίο μὲσ’ στὰ μεγάλα ζήτησες κ’ ἐγώ στὰ ταπεινά κι ἀπορριμμένα,
καὶ δούλεψες τὸ μπροῦντζο καὶ τὸ μάρμαρο κι’ ἄφησες τὸν πηλό τῆς γῆς σ’ ἐμένα.
Στὶς ἀλπικές χιονοκορφές ἀνέβηκες καὶ στάθηκα στὶς λιόφωτες ραχοῦλες·
ἀρχόντισσες καὶ ρήγισσες οἱ Μοῦσες σου κ’ ἐμένα ψαροποῦλες καὶ βοσκοῦλες.
Ἐσύ στῆς δάφνης τ’ ἀκροκλώναρα ἅπλωσες κ’ ἐγώ σὲ κάθε χόρτο καὶ βοτάνι·
στεφάνι ἔχεις φορέση ἀπό δαφνόφυλλα― λίγο θυμάρι τοῦ βουνοῦ μοῦ φτάνει.»
Η αφιέρωση του Παλαμά στον Δροσίνη συμπεριλήφθηκε αργότερα στην ποιητική συλλογή του "Δειλοί και Σκληροί Στίχοι" και η "Απόκριση στον Παλαμά" στη συλλογή του Δροσίνη "Φεύγατα Χελιδόνια".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου