Εκεί η Παναγία είχε εμφανισθεί σαν γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κάποια μέρα, που ο πατήρ Ευμένιος, μικρό παιδί τότε, άναβε τα κανδήλια του ναού, και του είπε: “Έσύ μια μέρα θα γίνεις ιερέας”
Όταν ήταν νέος μοναχός και δεν είχε αποκτήσει την εμπειρία απο τον πόλεμο του Πονηρού, υπερηφανεύθηκε ότι νίκησε πια τις πλεκτάνες του Σατανά, τότε ακριβώς εισήλθε μέσα του ο Πονηρός ώστε να τον ταλαιπωρήσει για αρκετό χρονικό διάστημα.
Κάποτε “κυνηγημένος” έτρεχε στα δύσβατα μονοπάτια απο το χωριό του, Εθιά, προς το μοναστήρι του “Κουδουμά”, πρίν ακόμα φθάσει τον αγκάλιασε η Παναγία και έτσι απαλλάχθηκε απο την ενέργεια του Πονηρού. Μάλιστα του εδώθη πλουσιοπάροχα το διορατικό χάρισμα ώστε να βοηθήσει πολύ κόσμο.
…Όταν αργότερα φορούσε την ιερατική του στολή και έβγαινε στην Ωραία Πύλη για το «Ειρήνη πάσι» ή θυμίαζε την Παναγία μας στο τέμπλο, το πρόσωπό του, συγκρινόμενα με τα απαστράπτοντα άμφια, έλαμπε περισσότερο.
Ιδιαίτερα μπροστά στην Θεοτόκο, στην Τιμιωτέρα ή στους Χαιρετισμούς, την χαιρετούσε πραγματικά πλημμυρισμένος χαρά και γελούσε μόνος αυτός, σαν να του είπε η Θεοτόκος μιαν ευχάριστη είδηση.
Κωνσταντίνος Αθ. Οικονόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου