Εννέα πράγματα ήτον μέσα εις τον ναόν τού Σολομώντος, τα ιερώτερα και σεβασμιώτερα...

  [....]Ἀλλὰ πλέα ἐξαίσιον πρᾶγμα ἐστάθη εἰς τὴν Παρθένον· ἡ ὁποία, ἐπειδὴ καὶ ἔμελλε νὰ εἶναι (καθὼς ψάλλει ἡ Ἐκκλησία) ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτήρος, τὸ Ἱερόν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, τὸ κατοικητήριον τῆς σεσαρκωμένης Θεότητος, τὸ ἔμψυχον παλάτιον τοῦ οὐρανίου Βασιλέως, ἦτον καὶ κατὰ τὸ σῶμα, καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν (λέγει ὁ Θεολόγος) προετοιμασμένη, προκαθαρμένη, τετελειωμένη, κεχαριτωμένη. «Ἄνθρωπος Θεὸς κυηθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ ψυχήν, καὶ σάρκα προκαθαρθείσης τῷ Πνεύματι»· εἰς τρόπον ὅτι ἡ παρθένος Μαρία, ὅταν ἔγινεν ἀπὸ τὸν Θεόν, ὑπερέβη τὴν φύσιν τοῦ νόμου, καὶ ὅταν ἐγέννησε τὸν Θεόν, ὑπερέβη τὸν νόμον τῆς φύσεως.

  Εννέα πράγματα ήτον μέσα εις τον ναόν τού Σολομώντος, τα ιερώτερα και σεβασμιώτερα·

πρώτον η Επτάφωτος λυχνία·

 δεύτερον η τράπεζα της προθέσεως των άρτων 

τρίτον το χρυσούν θυμιατήριον 

τέταρτον, η στάμνος η χρυσή, όπου είχε το μάννα·

 πέμπτον, αι πλά­κες της Διαθήκης, όπου ήτον γραμμένος ο δεκάλογος· 

έκτον, η ράβδος τού Ααρών, όπου εβλάστησεν

 εβδομον, η κιβωτός· 

όγδοον τα Χερουβίμ, όπου επεσκίαζον το Ιλαστήριον

 και έννατον τα άγια των άγιων όλα τύπος, όλα αινίγματα και σκιαί των προνομίων της Θεομήτορος.

  Αυτή ήτον όντως η επτάφωτος λυχνία των επτά χαρισμάτων τού α­γίου Πνεύματος, με τα οποία έλαμπε — λέγει ο μέγας Αθανάσιος — από τους πρώτους χρόνους της ηλικίας. Αυτή ήτον η ζωηφόρος τρά­πεζα του άρτου της ζωής. 

Αυτή το χρυσούν θυμιατήριον όπου εκράτησεν αφλέκτως το πυρ της Θεότητος.

 Αυτή η στάμνος η χρυσή, οπού εβάσταξε το ουράνιον μάννα. 

Αυτή η πλάκα, οπού έφερε σωματούμενον τον ενυπόστατον Λόγον. 

Αυτή η ράβδος, όπου εβλάστησε παραδό­ξως το άνθος της αφθαρσίας. 

Αυτή η κιβωτός, οπού έσωσεν εκ τού κα­τακλυσμού της αμαρτίας το ανθρώπινον γένος. Αυτή το θείον ιλαστήριον, οπού επεσκίαζεν, όχι τα Χερουβίμ, άλλ' αυτή η δύναμις τού Υψίστου. 

Αυτή η θεοδόχος γαστήρ, τα όντως άγια των αγίων, οπού άπαξ εισήλθεν ασπόρως και εξήλθεν αφθόρως ο αθάνατος Αρχιερεύς, όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο[.....]

Ηλίας Μηνιάτης-Λόγος πανηγυρικὸς εἰς τὰ εἰσόδια τῆς Θεοτόκου

Διδαχαί εις την αγίαν και μεγάλην τεσσαρακοστήν και εις άλλας κυριακάς του ενιαυτού και επισήμους εορτάς μετά και τινων πανηγυρικών λόγων, Εν Βενετία, Εκ της Ελληνικής Τυπογραφίας του Φοίνικος, 1849