Κερκύρας Νεκτάριος:Στην εποχή μας λείπει η ένθερμος πίστη. Η ψυχική δύναμη. Η χαρά της κοινωνίας με τον Θεό και τους ανθρώπους.

Με την τέλεση πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις στην Κέρκυρα για το Πρωτοκύριακο, κατά τις οποίες το νησί θυμάται το θαύμα της διάσωσης του τόπου το 1673 από την πανώλη χάρις σε επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνα.

Στον Εσπερινό χοροστάτησε και μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος, σε προσφώνησή του προς το εκκλησίασμα, τόνισε ότι κάθε Σάββατο η Εκκλησία μάς καλεί να θυμηθούμε τον θείο σαββατισμό. Κάθε Σάββατο εσπέρας ο χριστιανός βιώνει τον λόγο του Θεού: «επαύσατο από πάντων των έργων της δημιουργίας και εσαββάτισε». 

  Το ίδιο κι εμείς καλούμαστε να καταπαύσουμε από τα έργα της αμαρτίας, της φθοράς και της αλλοιώσεως, ικετεύοντας και ευχαριστώντας τον πανάγαθο Θεό για την δωρεά της αγάπης και της αναστάσεως στην ζωή μας. 

  Μπορεί εν τιμή όντες να μην μπορέσαμε να καταλάβουμε την δωρεά του Θεού, την ευθύνη να εργαζόμαστε στον κόσμο κατά το θέλημά του, να σπάσαμε την σχέση της υιότητας προς τον Θεό και να πιστέψουμε στην θεοποίησή μας. Παρασυμβληθήκαμε τοις κτήνεσι και ωμοιώθημεν αυτοίς. Την παρεκτροπή του ανθρώπου ήρθε ο Θεός με την ενανθρώπησή Του να την σταματήσει. Μας επανέφερε στο αρχαίον κάλλος, μας βοήθησε να νικήσουμε την αμαρτία μέσω του λύτρου του εαυτού Του τον οποίο προσέφερε ο Χριστός διά του σταυρού και της αναστάσεως. Ας αναλογιζόμαστε λοιπόν την προσφορά του Θεού και ας τιμούμε την Κυριακή με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, διότι είμαστε απόρροια της αγάπης Του, πλαστήκαμε κατ’ εικόνα Του και κληθήκαμε να προχωρήσουμε προς το καθ’ ομοίωσιν. Να επανεύρουμε τον εαυτό μας μέσω της θυσίας του ιδίου του Υιού του Θεού και να ακολουθήσουμε τα ίχνη Του στην ζωή μας.

  Η Εκκλησία της Κέρκυρας όμως γιορτάζει και το υπερφυές θαύμα του αγίου Σπυρίδωνος το 1673. Παρόμοιες καταστάσεις έζησε τότε ο κερκυραϊκός λαός, με την πανώλη που αποδεκάτιζε τους ανθρώπους. Αυτοί διαπίστωσαν ότι όσο παρέμεναν κλεισμένοι στον εαυτό τους, τίποτε δεν πετύχαιναν. Απευθύνθηκαν στον άγιο Σπυρίδωνα με αυταπάρνηση, με πίστη, με δάκρυα, με μετάνοια και εξομολόγηση. Και ο άγιος εισάκουσε και παρακάλεσε τον Θεό κι Εκείνος έγινε ίλεως. Οι άνθρωποι με ευγνωμοσύνη λιτάνευσαν τον άγιο και το θαύμα κατεγράφη στην ζωή του τόπου και των καρδιών των ανθρώπων.

 Ο άγιος ήταν ένας εξ ημών, που αντελήφθη την χάρη του Θεού και χαριτώθηκε από αυτήν. Η χάρις του Θεού έγκειται στην τιμή του θείου σαββατισμού. Ο άγιος έζησε την υπέρβαση της αμαρτίας, την ελπίδα της αναστάσεως και την υπέρβαση του θανάτου. Είναι ζων ο άγιός μας. Ικετεύει μπροστά στον θρόνο του Θεού και συνεχίζει να παρακαλεί για τον καθέναν μας.

Στην εποχή μας λείπει η ένθερμος πίστη. Η ψυχική δύναμη. Η χαρά της κοινωνίας με τον Θεό και τους ανθρώπους. Ο άγιος Σπυρίδων μας συγκαλεί ως εστιάτωρ πνευματικός. Μας καλεί κύκλω της τραπέζης του Θεού, γύρω από την τράπεζα της θείας Ευχαριστίας, για να λάβουμε το σώμα και το αίμα του Θεού, ώστε να απαλλαχθούμε από τα δεινά, να απορρίψουμε κάθε αμαρτία και τα δεινά που μας κρατούνε δεμένους στον παρόντα κόσμο. Ας δοξάσουμε τον Θεό διότι και οι επ’ εξουσίαις αντιλαμβάνονται ότι δεν πρέπει να περιφρονείται ο Θεός. Έτσι, θα γίνει με την σύμφωνη γνώμη όλων θα λιτανευθεί ο άγιος, για να ψάλλουμε, να προσευχηθούμε, να ευχαριστήσουμε για το θαύμα της παρουσίας του και της αγάπης του.