«Παντοῦ Ἐσύ, το καθετί Ἐσύ, δέν ξέρω πῶς να σοῦ το πῶ»

Στῆς Κυριακῆς ἀπόσπερα
στοῦ δειλινοῦ τήν ὥρα
μέ χίλιες μυρωδιές τῆς ὀμορφιᾶς,
τοῦ δενδρολίβανου καί τοῦ φασκόμηλου,
τοῦ γιασεμιοῦ καί τοῦ βασιλικοῦ,
ἀντικριστά ζωγραφισμένα,
μοῦ βγήκε ἐτούτη
ἡ προσευχή,
«Παντοῦ Ἐσύ,
τό καθετί Ἐσύ,
δέν ξέρω πῶς νά σοῦ τό πῶ»
τῆς ὀμορφιᾶς ἀνάπαυση.

Πηγή: «Τά ἑπτά πρόσωπα τῆς ὀμορφιᾶς», π. Ἀν.
Στόν Παναγιώτη.