Ο Χριστός είναι σαν τον ήλιο.
Ο ήλιος θρέφει τους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά τα πτώματα τα σαπίζει.
Ο ήλιος για όλους ίδιος είναι...
Ο άνθρωπος επιλέγει, αν θέλει να είναι ζωντανός ή πτώμα...
Και εσύ φέρεσαι σαν πτώμα.
Καλό και ευλογημένο δωδεκαήμερο.Η Παναγία μαζί σου.
Πόσο ωραία τοποθετημένο το κείμενο αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τί κρίμα...
Ο Χριστός Γεννήθηκε για να μας κάνει σύνθρονους στην αιώνια Βασιλεία Του κι ο άνθρωπος επιλέγει να ζει ως τρωκτικό στους βρωμερούς υπονόμους...
Τόσο το κείμενο, όσο και το σχόλιο σας @π.Δ εμπεριέχουν μίσος• ποια λοιπόν αδερφοί μου η διαφορά μας από τον Μόσιαλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννης Κ.
Αδελφέ, μήπως έχεις μπερδέψει τα πράγματα;
ΔιαγραφήΠου είδες το μίσος;
Απλή διαπίστωση είναι διατυπωμένη.
Πώς όμως ζητάς να παραθεωρηθεί η αλήθεια που πιστεύουμε, επειδή υπάρχουν άνθρωποι που απλά δεν συμφωνούν;
Ο άνθρωπος πλάστηκε από Τον Θεό με την δυνατότητα να γίνει άγιος, αλλά και με την επιλογή, να γίνει χειρότερος από τα ζώα, ανάλογα με την προαίρεσή του.
Η ιστορία περίτρανα το έχει αποδείξει.
Και κάθε μέρα το αποδεικνύει...
Πονάει απύθμενα όμως ο χριστιανός όταν βλέπει κάποιον να βλασφημεί ασύστολα τα ιερά και τα όσιά του!
Πονάει και για δεύτερο λόγο.
Για την εσχάτη κατάντια του ιδίου του ανθρώπου, που ενώ είναι γη και σποδός, ένας κόκκος άμμου, όπως ο καθένας στο πέρασμά του από αυτή τη ζωή, μέσα στο αχανές διάστημα του σύμπαντος κόσμου, να τολμά να έχει απύθμενο θράσος και να ειρωνεύεται Την Αγνότητα, την καθαρότητα, Την αγάπη!
Και όχι ως έννοιες, αλλά ώς πρόσωπα.
Δεν υπάρχει αλλού ελπίδα για τον κόσμο αυτό, από Τα Πρόσωπα Του Χριστού και Της Κυρίας Θεοτόκου!
Αυτά τα μάτια που στην αλλότρια εποχή μας, τρέχουν συνεχώς δάκρυα, αίμα η μύρο...
Μας δείχνουν την αγάπη τους μέσα ακόμα από Εικόνες, μέσα από έναν Σταυρό!
Τί Θεός!
Τί Μάνα!
Τί Ταπείνωση!
Και πραγματικά,
τί Αλήθεια!
Είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου η επιλογή.
Το αυτεξούσιο.
Να δεχτεί ή να απορρίψει.
Αλλά είναι δικαίωμα του ανθρώπου που απορρίπτει, να βλασφημεί και να ειρωνεύεται;
Και μία προσωπική ερώτηση, που δεν προσφέρεται για απάντηση, αλλά για περισυλλογή.
Άν κάποιος την μάνα που σε γέννησε την ειρωνευόταν και την βλασφημούσε, εσύ γεμάτος αγάπη, κατανόηση, και "ανωτερότητα ", θα πήγαινες να τον αγκαλιάσεις και να του πεις, " δεν πειράζει, αδελφέ, μίλα ελεύθερα !
Όπως αναπαύεσαι!
Καθόλου δεν με πειράζει!" ;
Και τί είναι η μάνα αυτή που όσο καλή κι άν είναι, είναι ένας άνθρωπος απλός που δεν κράτησε
στα χέρια της τον Σωτήρα του κόσμου!
Είναι αλήθεια, πραγματικά χίλιες φορές κρίμα για κάθε άνθρωπο που αντί να "θρώσκει άνω" όπως σημαίνει η λέξη άνθρωπος, να πέφτει σε επίπεδο, πιό κάτω από τη γη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή