Ένα ορεινό χωριό που πλέον δεν κατοικείται αλλά έμεινε γνωστό στην ιστορία ως το Σούλι της Πάτρας.
Από εκεί ξεκίνησε ο Αθανάσιος Σαγιάς ο οποίος πριν από την επανάσταση ήταν κλέφτης.
Όταν ξέσπασε η επανάσταση ο Σαγιάς βρέθηκε με ένα μικρό σώμα στρατιωτών (περίπου 20-30 άτομα) με το οποίο έλαβε μέρος σε πολλές μάχες.
Ο Σαγιάς έχασε έναν αδερφό του από το χέρι του Νενέκου ο οποίος όντας εξαιρετικά φιλόδοξος τον σκότωσε προκειμένου να γίνει πρωτοκαπετάνιος.
Ο Νενέκος υπαγόταν στρατιωτικά στον προεστό Θάνο Κανακάρη αλλά και στον μετέπειτα πρωθυπουργό της χώρας Βενιζέλο Ρούφο.
Μαζί με τον Νενέκο οπλαρχηγοί ήταν ο Σπανοκυριάκος και ο Σαγιάς.
Ο Νενέκος προκειμένου να γίνει ο πρωτοκαπετάνιος του Ρούφου, όπως λέγεται, τους δολοφόνησε και τους δυο.
Ο Νενεκος στην αρχή του αγώνα είχε πάρει μέρος σε πολλές μαχες στην επανάσταση με γενναιότητα.
Τον Μάρτιο του 1822, εξεστράτευσε με εντολή της Επαρχίας Πατρών στην Δυτική Στερεά Ελλάδα με 70 άνδρες υπό τον στρατηγό Κανέλλο Δεληγιάννη.
Αρχικά χρησίμευσε ως οδηγός του σώματος του Γενναίου Κολοκοτρώνη, ενώ στην συνέχεια μετακινήθηκε στο Μακρυνόρος και ακολούθησε τον Ανδρέα Ίσκο.
Αναδείχθηκε σε έναν από τους γενναιότερους καπεταναίους της περιοχής του και έγινε γνωστός επίσης από την πολιορκία των Πατρών, ενώ εξεστράτευσε μαζί με τους Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λόντο κατά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου!
Μετά την εμφάνιση του Ιμπραημ στον Μορια ο Νενεκος το 1827,που ήταν αρβανίτικης καταγωγής και είχε καλές σχέσης και με τους Λαλεους της Ηλείας,δεν άργησε να αλλάξει στρατόπεδο διαβλέποντας την τελική κυριαρχία των Τουρκοαιγυπτιων στην επανάσταση.
Έσωσε τον Ιμπραήμ στο δάσος της Κανίσκας στο δρόμο προς Καλάβρυτα.
Αποτέλεσμα να γίνει ένας χρήσιμος «ηλίθιος» στα χέρια των Αιγυπτίων και η Υψηλή Πύλη τον επιβράβευσε με τον τίτλο-βαθμό του μπέη.
Επιπλέον, ο Νενέκος μαζί με τους 2.000 Αρβανιτες άνδρες του, αποτελούσε κάτι σαν οπισθοφυλακή του Ιμπραήμ με τον οποίο πλέον πολεμούσαν μαζί τους επαναστατημένους Έλληνες, τους οποίους μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις κατάφερε να νικήσει. Χωρικοί αλλά και μικρότερης δυναμικής οπλαρχηγοί έτρεμαν τον Ιμπραήμ και φοβόντουσαν το Νενέκο, με αποτέλεσμα η επανάσταση στην ευρύτερη περιοχή της βορειοδυτικης Πελοποννήσου να πνέει τα λοίσθια.
Ο Κολοκοτρώνης λοιπόν έμαθε για το συγκεκριμένο περιστατικό, εξοργίστηκε, είπε το ιστορικό «τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους» και εξαπέλυσε μια δίχως προηγούμενο τρομοκρατία σε βάρος της τρομοκρατίας του Ιμπραήμ! Παράλληλα, έδωσε εντολή να εντοπιστεί και να εκτελεστεί ο Νενέκος, πάση θυσία.
Ο «ΓΕΡΟΣ» ήθελε να βάλει ένα τελος στον Νενεκο και τους προσκυνημένους.
Αποφάσισε να αναθέσει την αποστολή της εκτέλεσης του,στον Σαγια που ήταν καιρό στις διαταγρς του,για δυο κυριως λόγους.
Ένα είχε σκοτώσει τον αδερφό του και δυο ήταν «κόκκινο πανι» για τον Νενεκο γιατί δεν είχε προσκυνήσει όπως άλλοι μικρόκαπετάνιοι στην περιοχή Ηλείας-Αχαΐας.
Ο Νενέκος βρήκε το θάνατο από το ίδιο μαχαίρι του αδερφού του Αθανάσιου Σαγιά τον οποίο είχε σκοτώσει μερικά χρόνια νωρίτερα, προκειμένου να ανελιχθεί.
Για το πώς έγινε η δολοφονία, του Νενέκου λίγα πράγματα είναι γνωστά. Αν πιστέψουμε, πάντως, ένα παραδοσιακό τραγούδι που διασώθηκε στο πέρασμα του χρόνου ο Σαγιάς τον ξεγέλασε καλώντας τον να του βαπτίσει το παιδί..!
Ο Σαγιας φοβόταν την εκδίκηση των Αρβανιτων συντρόφων του Νενεκου διότι έχασαν από αυτόν τον αρχηγό τους αλλά και προνόμια και χρήματα.
Σώζονται δυο επιστολές όπου ζητά την συμπαρασταση του Καποδίστρια και να τον βοηθήσει σε αυτή την περίεργη κατάσταση που είχε περιέλθει.
Τελικά η τύχη του έπαιξε ένα απίστευτο παιχνίδι.
Στην πολιορκία της Πάτρας έξω από το κάστρο της πολης μια νύχτα ενας Γάλλος στρατιώτη του εκστρατευτικου σωματος του Μαίζωνος,τον πυροβόλησε και τον σκότωσε όταν δεν απάντησε στο γαλλικό σύνθημα που του φώναξε!
Άλλη μια άγνωστη πτυχή της Επαναστασης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου