Εάν όμως ευθύς, μαζί με τον λόγο ενεργήσει η Χάρη, τότε γίνεται εκείνη την ώρα αλλοίωση, με την αγαθή προαίρεση του ανθρώπου. Και αλλάζει θαυμαστώς η ζωή του, από την ώρα εκείνη. Αυτό συμβαίνει, σε όσους δεν σκλήρυναν από μέσα τους ακοή και συνείδηση.
Όσοι όμως παρακούουν και εμμένουν στα θελήματά τους, ημερονύχτια να τους ομιλείς από την σοφία των Πατέρων και θαύματα μπροστά τους να κάνεις, ούτε ρανίδα ωφελείας θα λάβουν.
Μόνο θέλουν να έρχονται να μιλούν, να περάσει η ώρα τους, χάριν της ακηδίας...
Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Εδώ έχω μια ένσταση! Στο βιβλίο "ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ", στη σελίδα 242,διαβάζουμε τι συμβουλεύει ένας Μεγαλόσχημος Μοναχός στον πρωταγωνιστή του βιβλίου. Ότι το να προσφέρει ένας άνθρωπος αυτό που μπορεί προσευχόμενος, είναι μέσα στις δυνάμεις του. Ο Θεός θα εκχύσει δύναμη στην ανθρώπινη αδυναμία! Η προσευχή μπορεί να είναι στεγνή, διεσπασμένη, αλλά όταν είναι συνεχής θα εγκαθιδρύσει μέσα μας μια συνήθεια που θα γίνει δεύτερη φύση και θα οδηγήσει σε μια καθαρή, φωτιστική, σπινθιροβόλος και άξια προσευχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο βιβλίο που λέτε αναφέρεται στην προσευχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος επισημαίνει πως υπάρχουν μερικές αδυναμίες που αποτελούν φράγματα και παρεμποδίζουν την έλευση της Θείας Χάριτος.Και αυτά είναι:
- Η αμέλεια για την μετάνοιά μας. Θα καταδικαστούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε, δεν ζητήσαμε το έλεος του Θεού για να λυτρωθούμε από την ψυχική μας ασθένεια.
- Η ραθυμία (=τεμπελιά) που παραλύει τις ψυχικές μας δυνάμεις και τις ακινητοποιεί. Χωρίς σκληρούς αγώνες δεν ενεργοποιείται η Χάρη του Θεού. Όχι γιατί ο Θεός χρειάζεται τους κόπους του μετανοούντος ανθρώπου, αλλά για να μην λάβει ο άνθρωπος τη Χάρη του Θεού χωρίς κόπο και την καταφρονήσει όπως παλαιότερα.
- Η υπερηφάνεια.Αν δέχθηκες, λέγει ο ιερός πατέρας, τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος και φωτίσθηκες, πρόσεξε μην νομίσεις πως είναι δικός σου φωτισμός, γιατί αν το νομίσεις αυτό, τότε θα αναχωρήσει και θα πάθεις χειρότερα από πρώτα.
- Η ασπλαχνία προς τον συνάνθρωπο. Αυτή σβήνει τον φωτισμό της ψυχής. Γιατί εκείνος που θα βρει τη σωτηρία του με την ευσπλαχνία του προς τους αδελφούς του, πάλι με το δικό του έλεος προς τους αδελφούς του θα μπορέσει να φανεί άξιος της χάριτος του Θεού και να πετύχει τη σωτηρία του.