«Από τα Χέρια των «Ελευθερωτών» στα Νύχια της Αλβανικής Αστυνομίας»

Στρατιώτες του Ελληνικού Στρατού, 7 χρόνια αιχμάλωτοι των Αλβανών!

Ο Ανθυπολοχαγός Κων/νος Βαλκάνος περιέγραψε τη μαρτυρική αυτή περίοδο στο βιβλίο του, «Από τα Χέρια των «Ελευθερωτών» στα Νύχια της Αλβανικής Αστυνομίας».

  Λέει η κόρη του Δώρα: «Ο πατέρας μου, Κωνσταντίνος Βαλκάνος, συνελήφθη από τους κομμουνιστές αντάρτες την 29η Αυγούστου 1949. Ήταν ανθυπολοχαγός πυροβολικού.

 Μαζί με άλλους Έλληνες αιχμαλώτους, στρατιώτες και αξιωματικούς, οι αντάρτες τους οδήγησαν στην Αλβανία, όπου τους πήγαν αρχικά στο στρατόπεδο Βαλλίας κοντά στα Τίρανα. Ήταν στο σύνολο 500 στρατιωτικοί.

 
Στις 22 Ιανουαρίου μεταφέρθηκαν στο μαρτυρικό στρατόπεδο Σουχτ, όπου υπέστησαν τα πιο φρικτά βασανιστήρια, τα οποία περιγράφει ο πατέρας μου στο βιβλίο που έγραψε όταν επέστρεψε (σας στέλνω ένα απόσπασμα, καθώς και το εξώφυλλο του βιβλίου). Την 2η Ιουνίου 1951 τους πήγαν στο στρατόπεδο Λιούσανης, και μετά στο στρατόπεδο Βαρυμπόπη, όπου έσμιξαν με 2000 Αλβανούς κρατούμενους, οι οποίοι ήταν κυρίως Βορειο-Ηπειρώτες. Ακολούθησαν τα στρατόπεδα Μιφόλε, Καφάραϊ, Γιόντζα, Ζαντρίμι κ.α.

  Δούλευαν στο άνοιγμα καναλιών και κυρίως στην αλλαγή της κοίτης του Αώου ποταμού για να ποτίζει την πεδιάδα Λεβάν-Φίερι. Πέρασαν χρόνια ολόκληρα μέσα στα παγωμένα νερά, πεινασμένοι, εξαθλιωμένοι, με τις βδέλλες να τους πίνουν καθημερινά το αίμα, και τους δεσμοφύλακες να τους χτυπούν και να τους βασανίζουν, χωρίς καν αφορμή.

 Τον Φεβρουάριο του 1956, όσους είχαν επιζήσει από τις αρρώστιες, την πείνα και τις κακουχίες τους μετέφεραν στο στρατόπεδο Μπουρέλι, όπου έμειναν έξι μήνες για να τους παχύνουν γιατί έμοιαζαν με πτώματα και οι βασανιστές φοβήθηκαν την διεθνή κατακραυγή.

 Στις 24 Αυγούστου 1956 τους πήγαν στο Δυρράχιο όπου επιβιβάστηκαν στο αρματαγωγό Αλιάκμων που τους μετέφερε στον Πειραιά. Στη φωτογραφία που σας στέλνω, βλέπετε τον πατέρα μου (στα δεξιά) να αποβιβάζεται στην πατρίδα. Όλοι τους έπεσαν κάτω και φιλούσαν το χώμα.
Αυτή ήταν η ιστορία αυτών των λίγων ανθρώπων που τους ξέχασαν όλοι και δεν τους τίμησε ποτέ κανείς για όσα πέρασαν για την πατρίδα.

πηγή