Σκηνή από την ταινία ''Αλέξανδρος Νιέφσκι'' του Σεργκέι Αϊζενστάιν με μουσική του Σεργκέι Προκόφιεφ. Παραγγελία του Στάλιν το 1938 για να τονωθεί το πατριωτικό αίσθημα. Η κομμουνιστική επίδραση είναι σχεδόν ανεπαίσθητη στην ταινία.
Μόλις 200 χλμ μακρυά από την μελλοντική Αγία Πετρούπολη, οι Τεύτονες λύγισαν υπό το βάρος της αποφασιστικότητας αλλά και των αριθμών των Ρως και των συμμάχων τους, και μεγάλο μέρος του γερμανικού στρατού βυθίστηκε στην παγωμένη λίμνη αφού ο πάγος υποχώρησε υπό το βάρος των καταφράκτων και υπό την επήρεια του ανοιξιάτικου ήλιου.
Ο βίαιος εκπαπισμός των Σλάβων του Νοβγκοροντ διεκόπη οριστικά και έπαυσε πλήρως η επέκταση των Τευτόνων και των παπικών στις περιοχές των Ρως.
700 χρόνια μετά, το 1942, η αντεπίθεση των Ρώσσων ξεκινούσε, αφού η γερμανική επίθεση είχε "σπάσει" επάνω στα αναρίθμητα κορμιά Ρώσσων στρατιωτών που έφραξαν και σφράγισαν το μέτωπο με την ζωή τους.
Περίπου 250 χρόνια μετά τον οικειοθελή εκχριστιανισμό τους, οι Ρως, μια μέρα σαν σήμερα, στις 5 Απριλίου του 1242 έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα για την Πίστη τους ενάντια στον παπισμό και την επεκτατικότητα των Γερμανών προς Ανατολάς.
Ο Άγιος Αλέξανδρος Νέφσκι [ΕΔΩ] βρέθηκε απέναντι στα τευτονικά τεθωρακισμένα τάγματα καταφράκτων ιπποτών των οποίων ηγείτο ο Επίσκοπος του Ντόρπατ, πάνω στο στενό τμήμα γης που χωρίζει την λίμνη Πέιπους, η οποία σήμερα αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Ρωσσίας και Εσθονίας.
Ο Άγιος Αλέξανδρος Νέφσκι [ΕΔΩ] βρέθηκε απέναντι στα τευτονικά τεθωρακισμένα τάγματα καταφράκτων ιπποτών των οποίων ηγείτο ο Επίσκοπος του Ντόρπατ, πάνω στο στενό τμήμα γης που χωρίζει την λίμνη Πέιπους, η οποία σήμερα αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Ρωσσίας και Εσθονίας.
700 χρόνια μετά, το 1942, η αντεπίθεση των Ρώσσων ξεκινούσε, αφού η γερμανική επίθεση είχε "σπάσει" επάνω στα αναρίθμητα κορμιά Ρώσσων στρατιωτών που έφραξαν και σφράγισαν το μέτωπο με την ζωή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου