Κυριακή Δ΄ Νηστειών-Προσευχή και νηστεία, όπλα ακατανίκητα, τα βλέπει ο διάβολος και φεύγει.

«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰμή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ».

   Βρισκόμαστε αδελφοί μου εις το μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατ’ εξοχήν περίοδο μετανοίας, προσευχής και νηστείας. Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι το πλέον κατάλληλο που όρισε η Εκκλησία μας διότι θέλει να μας τονίσει ότι το κακό, το δαιμονικό στοιχείο, το οποίο κυριαρχεί μέσα στον κόσμο, είναι αποτέλεσμα έλλειψης πίστεως προς τον Θεό, απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον Νόμο και την πηγή της ζωής που είναι ο Θεός.

  Ένας πατέρας, όπως ακούσαμε, ζητά έλεος και βοήθεια για το παιδί του, το οποίον έχει κυριευθεί από το δαιμονικό πνεύμα. Βρίσκεται σε κατάσταση τραγική: «ρίσσει αὐτόν καί ἀφρίζει καί τρίζει τούς ὀδόντας αὐτοῦ καί ξηραίνεται», δηλαδή τον ρίχνει κάτω και αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και μένει ξερός. Αντιλαμβάνεσθε την κατάσταση του παιδιού και τον πόνο του πατέρα; Τραγικές υπάρξεις. Ο διάβολος, όταν ο άνθρωπος γίνει υποχείριο του, τον κάνει όργανό του, τον κυριεύει και τον καταστρέφει. Ο πατέρας βλέπει σαν τελευταία ελπίδα για το παιδί του τον Χριστό, όμως φαίνεται ότι δεν έχει και την απαιτούμενη πίστη για να δεχθεί αυτήν την δύναμη.

Αυτό το βλέπουμε από την απάντηση που δίνει στον Χριστό μας: «εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτό ἐκβάλωσι καὶ οὐκ ἴσχυσαν»· το είπα στους μαθητές σου και αυτοί δεν μπόρεσαν. Και παρακάτω λέγει: «ἀλλ’ εἴ τι δύνασαι βοήθησον ἠμῖν». Αλλά αν κι εσύ μπορείς βοήθησέ μας. Μια απάντηση που δείχνει αδυναμία πίστεως. Βλέπει ο Χριστός μας αυτή την αδυναμία της πίστεως του πατέρα αλλά και των μαθητών και αυτό τον κάνει να αγανακτεί και να λυπάται: «Ὦ γενεά ἄπιστος, ἕως πότε πρός ὑμᾶς ἕσομαι»; Γενεά άπιστη έως πότε θα είμαι μαζί σας;

  Προστάζει να φέρουν το παιδί μπροστά Του και τότε το δαιμόνιο τον κάνει να αφρίζει και να σπαράζει και να κυλιέται στο έδαφος μπροστά στην θέα του Κυρίου. Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε αδελφοί ότι ο διάβολος δεν έχει καμία δύναμη ενώπιον του Θεού. Βλέπει τον Χριστό και τρέμει. Η δύναμη του υπάρχει εκεί που κυριαρχεί το κακό και η αμαρτία. Είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου» δηλαδή υπάρχει στον κόσμο τον μακράν του Θεού, τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου. Καλεί τον πατέρα και του λέει: «εἰ δύνασαι πιστεύσαι πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι», αν μπορείς να πιστεύεις όλα είναι δυνατά γι αυτόν που πιστεύει. «Πιστεύω Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστία», πιστεύω Κύριε αλλά βοήθησέ με γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή.

  Πόσες και πόσες φορές ακούμε αδελφοί μου ανθρώπους να λένε να γίνει ένα θαύμα να πιστέψουμε ή γιατί τώρα να μην γίνονται θαύματα; Την εποχή του ο Χριστός μας έκανε θαύματα φανερά τοις ανθρώποις, διότι έπρεπε να καταδειχτεί η παρουσία του και να φανεί στον κόσμο. Και βέβαια αυτά εγίνοντο σε ανθρώπους που είχαν πίστη· πόσες φορές ακούμε τον Κύριο να λέει: «η πίστης σου σεσωκέ σε»;

  Μην ξεχνάμε ότι το θαύμα είναι το αποτέλεσμα της θερμής πίστεως. Και σήμερα άπειρα είναι τα θαύματα που γίνονται στον κόσμο. Μόνον που αυτά δεν γίνονται «δια το θεαθήναι τοις ανθρώποις» αλλά είναι μυστικές ενέργειες του Θεού στις πιστές καρδιές που έχουν την ανάγκη Του.

Ο διάβολος είναι δυνατός στα όργανά του και καταστροφικός σ’ αυτούς που αιχμαλωτίζονται στα δίχτυα του. Αυτό το βλέπουμε γύρο μας. Πόσοι αδελφοί μας άνθρωποι βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία του; Ναρκωτικά, εγκλήματα, ανηθικότητες αισχρές, κάθε είδους αμαρτία. «Τούτο το γένος» λέει ο Χριστός, δηλαδή το γένος των δαιμόνων «εν ουδενί δύναται εξελθείν ειμή εν προσευχή και νηστεία».

Αυτά είναι τα όπλα που μας συστήνει ο Κύριος για νίκη κατά του κακού. Ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο της Αγίας Τεσσαρακοστής. Προσευχή και νηστεία, όπλα ακατανίκητα, τα βλέπει ο διάβολος και φεύγει.

Η αγία μας Εκκλησία σήμερα τιμά τον άγιο Ιωάννη τον Σιναϊτη μεγάλο ασκητή και άνθρωπο της προσευχής, συγγραφέα ενός μοναδικού βιβλίου που μας υποδεικνύει την πνευματική κλίμακα (σκάλα) των αρετών της γνήσιας χριστιανικής ζωής ώστε ο Χριστιανός να πετύχει στον πνευματικό και σωτήριο σκοπό του. Αμήν!

Γραπτό κήρυγμα της Ιεράς Μητροπόλεως  Κερκύρας (03-04-2022)