Είναι αυτός ο Κύριος, ο Κύριος ο Θεός! (Βίκτωρ Ουγκώ)

Μόνος κοντά στα κύματα, των αστεριών μια νύχτα.

Στον ουρανό ούτε σύννεφο, στα πέλαγα πανί.

Απ’ την αλήθεια βύθιζα μακρύτερα το βλέμμα.
Και τα βουνά, τα σύδεντρα, κι ολόκληρη η πλάση
Με θρόισμα ακατάληπτο έμοιαζαν να ρωτούσαν

Τα κύματα της θάλασσας, τα φώτα του ουρανού.
Και τ’ άστρα τα ολόχρυσα, ατέλειωτες λεγεώνες
Με βροντερή, ή χαμηλή φωνή, με αρμονίες χιλιάδες.
Έλεγαν, καθώς έγερναν τις φλογερές κορώνες.

Και τα γαλάζια κύματα, που δεν τα ορίζει τίποτα ούτε και σταματά,
Έλεγαν, όπως άφριζαν στο αποκορύφωμά τους:
- Είναι αυτός ο Κύριος, ο Κύριος ο Θεός!

Βίκτωρ Ουγκώ