Πάλι το πάχος, η ασχήμια, πάλι η εικόνα, πάλιτο αίσθημα κατωτερότητας των μη τελείων και η υπεροψία των όμορφων.Για όλους εμάς που δεν είμαστε οι τέλειοι, οι όμορφοι, οι ιδανικοί. Που έχουμε φθορές, που μεγαλώνουμε, που αντιπαλεύουμε την Εικόνα ενός Τέλειου Κόσμου... ..
Αυτή η πάλη τώρα έχει και" εκκλησιαστικό" πρόσημο. Εάν είσαι παχύς, δεν έχεις πνευματικότητα..
Η γιαγιά μου η Όλγα εύσωμη και άνθρωπος της βαθιάς Ασκησης. Μειλίχια, υπομονετική, πονεμένη, Αγαπητική, Ταπεινή, Μακρόθυμη, Ανεξίκακη .Όλη την ημέρα ήταν με το Ευαγγέλιο και το θυμιατό. Δεν έχασε κανέναν εκκλησιασμό .Προσευχόμενη. Έχασε τρία παιδιά μεγάλωσε αλλά τρία και αφιερώθηκε στο μικρότερο παιδάκι της που ήταν άτομο με ειδικές ανάγκες.
Δέν θά μιλήσω όμως άλλο εγώ, ας μιλήσει ο Άγιος Παΐσιος ο Καππαδόκης και Αγιορείτης για αυτό το λάθος και ας μιλήσει με αφορμή την εξωτερική εικόνα ενός Αγίου Ιερέα. Για τα λάθη που κάνουμε...
Λέει ο Άγιος Παΐσιος για τον Αγιασμένο Μακαριστό Γέροντα π. Γαβριήλ Τσάφο:
«Γνωρίζω έναν πνευματικό, έναν ιερέα που είναι αρκετά εύσωμος , φυσικά είναι και η κράση του, μπορεί και στο φαγητό λίγο να μην προσέχει, ξέρετε όμως πόσο πονάει για τον άλλον, πόσο ενδιαφέρεται για τους πονεμένους; Αυτός έχει μεγάλη ταπείνωση, γιατί λέει ότι δεν κάνει άσκηση, αλλά παράλληλα έχει τόση πολλή καλοσύνη ώστε πολλοί αναπαύονται περισσότερο σ’ αυτόν παρά σε έναν
(φαινομενικά) ασκητικό πνευματικό.
Είναι ένας πνευματικός, που είναι αποφασισμένος να πάει ακόμη και στην κόλαση για την αγάπη των πνευματικών παιδιών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου