Πολιτική ζωυφίων

   [...] Αλλά πως είναι δυνατό ο λαός μας, που έχει τη φήμη ενός έξυπνου λαού, να είναι τόσο αφελής και να πιάνεται από τη «μύτη», όπως το έξυπνο πουλί της παροιμίας; Ο Έλληνας είναι έξυπνος σε θέματα κατεργαριάς κι όχι σε θέματα υπεύθυνης δουλειάς. 

  Όταν οι πολιτικοί τού δίνουν την αίσθηση ότι μπορεί να ξεγελά το κράτος (σήμερα ξεγελά και τα ευρωπαϊκά κράτη, προσθέτοντας κάποιες εκατοντάδες κιλά χώμα στα φρούτα που πάει στις «χωματερές»), τότε εύκολα κι αυτοί μπορούν να τον ξεγελάσουν και να τον χρησιμοποιήσουν σαν μαριονέττα. Γιατί τον κινούν με αόρατα νήματα. Δεν κάνει αυτό που του αρέσει· απλώς του αρέσει αυτό που κάνει. Και είναι αυτό που θέλουν να κάνει αυτοί που βρίσκονται στην άλλη άκρη του νήματος.

 

  Κάποτε σε μεγάλο ποσοστό, ιδίως οι γεωργοκτηνοτρόφοι, δεν ήθελαν την ΕΟΚ. Τώρα ο φόβος τους είναι μήπως μας διώξουνε από την ΕΟΚ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις βάσεις, το ΝΑΤΟ και τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Από τον άκρατο αντιτουρκισμό πέσαμε στον άκρατο φιλοτουρκισμό. Τα φεστιβάλ Επιδαύρου και του Ηρωδείου παρακμάζουν. Στο στάδιο της Ν. Φιλαδέλφειας γίνονται συλλαλητήρια, για να βρεθεί εισιτήριο και ν᾿ απολαύσουμε τους Τούρκους αοιδούς, τους βάρδους του αμανέ. Και μετά δυσφορούν μερικοί για όσα είπε ο Οζάλ. 

Η Νέα Φιλαδέλφεια αποδεικνύει περίτρανα το «βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασ᾽ η καρδιά του». Όσο για τη δημοκρατική μας ευαισθησία και τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη αυτά τα ξεπερνάμε με μερικά ψηφίσματα συμπαράστασης προς τους φυλακισμένους της Τουρκίας, που έχουν φτάσει σε αριθμό τον αριθμό των Ελλήνων στρατιωτών! [...]

''Πολιτικά Θέματα'' 18-24 Νοεμβρίου 1988

Σαράντος Ι.Καργάκος