Μέχρι που φτάσαμε ως και τον διπλανό, τα παιδιά ή και τον ίδιο τον Εαυτό μας να τον ορίζουμε πως είναι μακριά και "που να τρέχεις τώρα", "άσε μην μπλέξουμε".
Κάτι τέτοιο όμως, εκτός της ανακούφισης, είχε την επιπρόσθετη αρνητική συνέπεια αναπαραγωγής ενός συλλογικού συμπλέγματος μειονεκτικότητας και ανεπάρκειας, που δηλητηρίασε περαιτέρω τη συλλογική μας συνείδηση.
Έγινε, δηλαδή, η υποταγή συνήθεια μας, αρκεί να προσφέρεται μια εύλογη "απόσταση" δικαιολογίας.
Πόσο μπορεί να άλλαξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μέσα στα 12 χρόνια της αυτοεξορίας του; Για την προσφορά του στα δρώμενα της Ελλάδος στα 8 χρόνια της πρωθυπουργίας του, ακόμη και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, την αναγνωρίζουν!
ΑπάντησηΔιαγραφή