Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
«Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ σήμερον ἡνώθησαν, τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ».
Μέ αὐτόν τόν μυσταγωγικό ὕμνο ἡ Ἐκκλησία μᾶς εἰσάγει στήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, στό μεγάλο μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ὅπου τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος εἰσέρχεται στόν χῶρο καί τό χρόνο.
Μέ τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἡ ἀνθρωπότητα ἔγινε μάρτυρας τῶν θαυμαστῶν ἔργων τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπείνωσης τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο. Ἡ «καινή κτίση» δέν εἶναι πιά ἕνα μακρινό προφητικό ὅραμα, ἀλλά ἱστορική πραγματικότητα. Ο Ἂvαρχoς Θεός λαμβάνει σάρκα γιά vά προσφέρει στόν πεπερασμέvo ἄνθρωπο τήν αἰωνιότητα. Ὁ φιλανθρωπότατος Δεσπότης «ἔκλινεν οὐρανούς καί κατέβη» γιά νά τόν ἀνακαινίσει, νά τόν ὁδηγήσει στό «πρῶτον κάλλος» καί νά τοῦ χαρίσει τήν ἀθανασία.
Εὔστοχα, ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὀνομάζει τά Χριστούγεννα «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν», δηλαδή μητέρα καί ἀρχή ὅλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἑορτῶν. Ὅλα τά γεγονότα ποῦ συνέβησαν μέσα στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἔχουν ὡς βάση καί θεμέλιο αὐτό «τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον καί παράδοξον Μυστήριον». Γιατί μόνον ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς μποροῦσε νά γεφυρώσει τό χάσμα ποῦ δημιούργησε ἀνάμεσα στόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο ἡ πτώση καί ἡ παρακοή. Μόνον ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργός «δι’ οὗ τά πάντα ἐγένετο» μποροῦσε νά πραγματώσει τό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου.
Συναφής καί ἡ ἀναφορά τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, ὅτι «Αὐτός ἐνηνθρώπησεν, ἳνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν». Ὁ Χριστός ἔγινε μέτοχός της δικῆς μας ἀνθρώπινης φύσεως, γιά νά γίνουμε ἐμεῖς μέτοχοί της θείας· ὁ Κύριος ἔγινε Υἱός ἀνθρώπου, γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος Υἱός τοῦ Θεοῦ.
Γι΄ αὐτό ὁ Κυβερνήτης τοῦ κόσμου μᾶς, λέγει ὁ Ἃγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, δέν ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπο παράδοξα μόνο μέ κάποια ἐξωτερική ἐνέργειά του, ἀλλά τόν προσλαμβάνει καί τόν ἀγκαλιάζει. Δέν ἀνορθώνει μόνο τήν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλά καί τήν περιβάλλεται μέ τρόπο ἀπερίγραπτο ἑνώνεται καί ταυτίζεται μαζί της. Γεννιέται συγχρόνως Θεός καί ἄνθρωπος, ὥστε νά καθαρίσει τό μολυσμό τῶν προπατόρων καί νά ἐξαγιάσει ὅλους τούς ἐπιγόνους. Γι΄ αὐτό ἀκριβῶς, οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, ἀλλά αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, νικημένος ἀπό τήν ἀγάπη του γιά μας, θέλησε νά μᾶς σώσει καί νά μᾶς ἀναπλάσει, μέ τό νά γεννηθεῖ τέλειος ἄνθρωπος ὅπως καί μεῖς, μένοντας ὅμως ταυτόχρονα ἀναλλοιώτως Θεός.
Βλέποντας λοιπόν τό σπήλαιο στό ὁποῖο ἐγεννήθη ὁ Δεσπότης, φέρτε στόν νοῦ σας τόν σκοτεινό καί ὑπόγειο βίο τῶν ἀνθρώπων, στόν ὁποῖο ἔρχεται Αὐτός ποῦ φανερώνεται στούς «ἐν σκότει καί σκιά θανάτου καθημένους» μᾶς λέγει ὁ Ἃγ. Γρηγόριος Νύσσης. Ὄντως αὐτό ποῦ βλέπουμε παντοῦ εἶναι πόλεμοι, ἀναταραχές, ἀγωνία, ἀνησυχία καί ἀπόγνωση. Τά κοινωνικά προβλήματα, ἡ οἰκονομική καθίζηση, ἡ ἀνασφάλεια, ἡ διεθνής πολιτική ἀστάθεια, ἡ ἀδικία τῶν δυνατῶν, ἡ κερδοσκοπία, ὁ ἐγωισμός, ἡ ὑποκρισία καί ἡ ἀλαζονεία νά ἀλλοιώνουν τήν ἀνθρώπινη εἰκόνα.
Γιά πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα γιορτάζαμε τά Χριστούγεννα μέ ἀποκλειστικά κοσμικό τρόπο, τώρα πού συνθῆκες μᾶς στέρησαν ἀκόμη καί τό τεχνητό φῶς καί τήν ὑλική τροφή, ἀρχίζουμε νά κατανοοῦμε ὅτι αὐτό συνέβη ἐξαιτίας τῆς ἀπώλειας τῆς πνευματικῆς τροφῆς και τοῦ ἀνεσπέρου ζωοποιοῦ φωτός στήν ζωή μας.
Σήμερα πού ἡ ἀνθρωπότητα παλεύει μέ τό χάος καί τό πνευματικό σκότος, τά Χριστούγεννα ἐκπέμπουν μήνυμα ἐλπίδας, γιατί ὑπάρχει ἐλπίδα, ἄν ἐλπίζουμε στόν Χριστό «ἐπ’ αὐτῶ ἔθνη ἐλπιούσιν» (Ρώμ. 15,12). Μόνο ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ γαληνεύει ὅλες τίς σύγχρονες τρικυμίες καί τά προβλήματα καί νοηματοδοτεῖ τή ζωή μας. Γι΄ αὐτό ἀληθινά Χριστούγεννα θά ἐορτάσουν ὃσοι ζήσουν μέ ταπεινότητα στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας τό κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς θείας γέννησης.
Χρόνια πολλά εὐλογημένα καί φωτεινά ἀπό τόν νεογέννητο Χριστό μας!
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Χριστῷ γεννηθέντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου