Το βρήκα σήμερα πίσω από τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ανάμεσα σε επιβλητικά κτίρια και πολυκατοικίες:
"Αν μικρύνεις το εγώ σου, χωράς..." Τρομερό.
Ο ίδιος ο Θεός σκέφτηκα ότι ζητάει να γεννηθεί μέσα μας, αλλά πρέπει πρώτα να χαμηλώσουμε, να μικρύνουμε, να παραδεχτούμε πόσο άδειοι είμαστε, για να μας γεμίσει με την παρουσία Του. Αν δε γίνει αυτό, ο Θεός χάνεται, φεύγει, απομακρύνεται διακριτικά από τη ζωή μας κι εμείς μένουμε μόνοι και σκληροί στο δικό μας μικρόκοσμο...
Το σπήλαιο της Βηθλεέμ σήμερα έχει μια παρόμοια πορτούλα για να μπεις...
Ο άπειρος Θεός είναι μακριά από κάθε αλαζονεία. Αυτό έδειξε η Γέννηση του Χριστού. Θέλει να γεννιέται πάντα μέσα σε μικρά μέρη: σε ένα χαμηλό σπήλαιο, σε έναν αδιάφορο σταύλο, σε μια άσημη γυναίκα, σε κάποιους απλούς βοσκούς, που βρέθηκαν εκεί κοντά, σε μια ταπεινή καρδιά, που θα τον αναζητήσει σήμερα.
Ο άπειρος Θεός είναι μαζί άπειρα ταπεινός, άπειρα απλός... Έτσι πλησιάσεται. Αλλιώς χάνεται. Λίγοι Τον βρίσκουν. Δεν είναι μακριά. Είναι μάλλον πολύ βαθιά μέσα μας, τόσο που πρέπει να σκάψουμε πολύ για να Τον βρούμε.
Είναι φαίνεται πολύ δύσκολο έργο αυτό. Μας αρέσει η επιφάνεια και οι μεγάλες πόρτες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου