Ἅγιος ΑΝΤΩΝΙΟΣ Μητροπολίτης Χονδίδης Γεωργίας (+1815).

  Γεννήθηκε στήν οἰκογένεια τῶν Γεωργιανῶν Πριγκίπων τοῦ Ἐγκρισί (ἡ ἀδελφή του Μαριάμ νυμφεύθηκε τόν Βασιλέα τῆς Ἰμερέτης Σολομῶντα τόν Μεγάλο) καί ἡ οἰκογένειά του τόν ἑτοίμαζε γιά διπλωματική σταδιοδρομία, γι’ αὐτό ἔτυχε λαμπρῆς παιδείας καί ἔμαθε καί τίς γλώσσες τῶν ἐπιδόξων κατακτητῶν τῆς Γεωργίας, Τούρκων καί Περσῶν.

 Ἤδη ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰ. οἱ Πρίγκιπες τοῦ Ἐγκρισί τοποθετοῦσαν μέλος τῆς οἰκογενείας τους στήν Ἐπισκοπική Ἕδρα τῆς Χονδίδης, ἀλλά ὁ Νικόλαος, ἕνας τῶν πρεσβυτέρων ἀδελφῶν τοῦ Ἀντωνίου, δέν διακρίνονταν γιά τήν θεοσέβειά του καί ἔτσι προκρίθηκε ὁ Ἀντώνιος.

  Ἀποδεχόμενος τήν ἐκλογή ὁ Ἀντώνιος πῆγε στήν Μονή τοῦ Μαρτβιλί καί ἄρχισε νά ἀγωνίζεται μαζί μέ τούς μοναχούς, ὥστε νά προσθέσει στήν παιδεία του καί τήν κατά Χριστόν παιδεία.

 Ἐπίσκοπος χειροτονήθηκε τό 1761 καί σύντομα ἐντυπωσίασε ὅλους, ἀκόμη καί τόν Καθολικό (Πατριάρχη) τῆς Γεωργίας, μέ τήν εὐφράδεια τοῦ λόγου του. Ἀγωνίσθηκε ἀκόμη γιά τήν πνευματική ἀνασυγκρότηση τῶν μονῶν καί τήν κατάργηση τῆς δουλείας. Τό ἔτος 1768 ὀνομάσθηκε Μητροπολίτης, ἀλλά συνέχισε νά ζῆ σάν μοναχός καί νά ἀγωνίζεται γιά τήν σωτηρία τοῦ ποιμνίου του. Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1815. Στήν Γεωργιανή εἰκονογραφία συνήθως εἰκονίζεται μαζί μέ τό πνευματικό του ἀνάστημα Ὅσιο Ἰακώβ.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 13η Ὀκτωβρίου.

πηγή