«Η Παναγία της βροχής»

 Είχαμε έως τα Θεοφάνεια έναν χειμώνα άβροχο, ξηρό, ευχή και παράκληση αρθροιστική θυμίαμα ευλαβικό στον Θεό το πέψαμε όλοι μαζί γύρω από υδατοφράκτες, λίμνες και λιμάνια, κι έπεσε στη γη άφθονη ξεδιψαστική βροχή!
Από το θρονί Της έως το κέντρο της χώρας κάτω έφερναν το Άγιο εικόνισμά Της οι μοναχοί σε καιρούς ανομβρίας και λοιμών
«Παναγία της βροχής» την προσφωνούσαν και έδινε άπλετη βροχή»
«Ηρτεν η Αγία εικων!»
Έφυγε η Αγία εικών»
Καταγράφεται από όπου η εικόνα πέρασε
«Η Παναγία η Κυκκώτισσα»
Η Παναγία του Κύκκου,
«Παναγία μου, Κυκκώτισσά μου»,
«Παναγία μου του Τζύκκου μου!»

Στων ευλαβών προσκυνητών, γλυκόλαλο ηχεί το προσωνύμιο, «Παναγία μου, Κυκκώτισσά μου», κάθε που για όποια μας παράκληση, Της απευθύνουμε την προσευχή, τα τάματα, τις ευχαριστιές ή και τις δοξασίες μας!

Από όλες όσες ιερές εικόνες Της κι από όλα όσα μεγάλα Μοναστήρια, στην Πανάγια Χάρη Της αφιερωμένα, το μοναστήρι Της στον Κύκκο, είναι στην ευλαβική ορθόδοξη αντίληψή μας, το κυριότερό Της ίσως κι ως εκ τούτης της σύνδεσής μας με το ιερό Της εικόνισμα, η κυριότερη Κυκκώτισσα Μάνα Παναγιά!
Έργο, ποίημα αγιογραφημένο από τα ίδια τα χέρια του πρώτου εκείνου αγιογράφου, του Αποστόλου Λουκά, ο οποίος θέλοντας να ζωγραφίσει την Παναγία μας, λέγεται πως έπραξε τούτο, ακριβώς επτά έτη μετά από τα Άγια Πάθη του Ιησού Χριστού, όπου εικονίζεται βρεφοκρατούσα μες τα αρχοντικά χιτώνιά Της.

Το προσωνύμιο, «Κυκκώτισσα», στην βρεφοκρατούσα Παναγία μας, αποδίδεται από το λαό σε δύο εκδοχές, η μία ότι στην περιοχή υπάρχει στην περιοχή της Ιεράς Μονής, ο αυτοφυόμενος θάμνος: «κόκκος» κι η άλλη όπου η λαϊκή ζώσα παράδοση συνδέει τη συγκεκριμένη ονομασία με το λάλημα ενός πουλιού, το οποίο έλεγε:
«Κύκκου – Κύκκου το βουνί,
μοναστήρι θα γενεί,
μια χρυσή Κυρά θα μπει,
και ποτέ της δεν θα βγει.»

Συνδεδεμένη είναι η Κυκκώτισσα Παναγία, με τα όσα δεινά κλήθηκε ο κυπριακός λαός να αντιμετωπίσει, με ασθένειες ακόμα και με την πολύχρονη ανομβρία, κι ως εκ τούτου την προσφωνούσαν και «Παναγιά της Βροχής», αφού μετά από κάθε λιτάνευση του εικονίσματός Της με πομπή έως το ψηλότερο σημείο της βουνοκορφής όπου και το θρονί της, άνοιγαν οι κρουνοί των ουρανών και χόρταινε η γη βροχή!

Εύχομαι και προσεύχομαι:
«Η Παναγία μας η Κυκκώτισσα να ευλογεί ολωνών μας τα βήματα, βοήθειά μας και μεσήτριά μας, σε όλα όσα την ικετεύουμε, να είναι!»

Δέσποινα Αικατερίνης Ανδρέα Τενίζη