Στις 8 Μαρτίου 1819 φθάνει στην Κέρκυρα ο Γάλλος ζωγράφος, φιλέλληνας και αρχαιολάτρης, Louis Dupré. Ο περιώνυμος τόπος της αρχαίας Φαιακίας θα γοητεύσει τον Dupré ως γνήσιο αρχαιολάτρη και είναι η αφορμή για αναπολήσεις κατά τις περιηγήσεις του στα περίχωρα της πόλης.
Ευθής εξαρχής εντυπωσιάζεται εκτός των άλλων από την εντυπωσιακή, στα μάτια ενός ευρωπαίου, εμφάνιση των καταδιωγμένων Σουλιωτών που είχαν βρει καταφύγιο στην Κέρκυρα μετά την κατάκτηση της πατρίδας τους από τον Αλή Πασά το 1804.
Οι υπερήφανοι ορεσίβιοι πολεμιστές, την ιστορία των οποίων γνώριζε καλά ο Dupré, του δημιουργούν την επιθυμία να τους ζωγραφίσει, γι' αυτό ζητάει από τον Έλληνα οδηγό-μεταφραστή του να φροντίσει για την ανεύρεση υποψήφιων μοντέλων. Η ένδεια στην οποία έχουν περιπέσει οι ήρωες αυτοί, ειδικά μετά την αναχώρηση των Γάλλων αυτοκρατορικών (1814), οι οποίοι τους είχαν στρατολογήσει σε ανάλογα τάγματα "Σώμα Ελλήνων Πεζών Κυνηγών (Chasseurs a Pied Grecs)", "Αλβανικό Σύνταγμα (Regiment Albanais)", και που τόσο δεν ταιριάζει στο ήθος και τον χαρακτήρα της φυλής τους συγκινεί τον καλλιτέχνη και δημιουργεί αμφιβολίες στο κατά πόσο, παρά την ανάγκη τους, θα δεχτούν να τους ζωγραφίσει. Οι φόβοι του διαψεύδονται όταν την επόμενη μέρα ο δραγουμάνος του του φέρνει δύο οι οποίοι έναντι κάποιας αμοιβής δέχτηκαν να ποζάρουν στον καλλιτέχνη.
Η εμφάνιση και ο τρόπος που μπήκε μπροστά του ο πρώτος τον εντυπωσίασε. Του ζήτησε να σταθεί ακίνητος, πήρε ένα μολύβι και προσπάθησε να αποδώσει πιστά την έκφραση της φυσιογνωμίας και την ενδυμασία του Σουλιώτη. Όταν τελείωσε το σχέδιο και το έδειξε στους δύο Σουλιώτες, εκείνοι εντυπωσιάστηκαν από την ομοιότητα και αυτός που απεικονιζόταν, ως πιο εκδηλωτικός, προσπαθούσε με χειρονομίες να δείξει τη χαρά και την έκπληξή του. Ξαφνικά έβγαλε από τη ζώνη του ένα μελανοδοχείο και χάραξε δίπλα στην προσωπογραφία του στα ελληνικά τη φράση "Φώτος Πίκος από το Σούλι".
Ο ζωγράφος τον ρώτησε αμέσως αν έχει συγγένεια με τον ξακουστό Φώτο Τζαβέλα και την ηρωική Μόσχω και ο Σουλιώτης, απαντώντας καταφατικά, έμεινε έκπληκτος που ένας ξένος γνώριζε τη δόξα της φυλής του.
Ακολούθησε η εξιστόρηση γεγονότων σχετικά με τον τελευταίο πολέμο του Σουλίου ενώσω ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε τον δεύτερο Σουλιώτη.
Στο τέλος ο Dupré ευχαριστεί τους ήρωες και σφίγγοντας το χέρι του Φώτου του λέει: "Ο Θεός να σου δώσει σύντομα πίσω τη χαρά και την πατρίδα σου σύντομα. Με τέτοιες αναμνήσεις η εξορία είναι η χειρότερη συμφορά".
Είδε το πρόσωπο του Φώτου να σκοτεινιάζει και έφυγε χωρίς να του απαντήσει. Οι δύο αυτές προσωπογραφίες απέφεραν κάποια φήμη ανάμεσα στους Άγγλους αξιωματικούς της φρουράς μέχρι που και ο ίδιος ο αρμοστής Thomas Maitland ζήτησε να τις δει και προσκάλεσε τον Dupré στο Βουθρωτό την επόμενη, ζητώντας από τον κ. Hay, ο οποίος του είχε δείξει τα σχέδια, να τον συνοδεύσει. Αναχώρησαν με μια κερκυραϊκή βάρκα "Λάντζα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου