Δευτέρα 24 Απριλίου 2023

Γιατί αν το βρέφος στη φάτνη δεν είναι Θεός και το μνήμα δεν είναι άδειο, ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα...!



  Εκεί γύρω στα 1980, στα χρόνια της τρέλλας, της μεγάλης αθωότητας και της ανεμελιάς ή της ανοησίας βρέθηκα από τύχη και περιέργεια σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στο Α.Π.Θ. που μιλούσαν ο Χρήστος Γιανναράς και ο π. Βασίλειος Γοντικάκης. Όσοι γνωρίζουν τι συνέβαινε στα πανεπιστήμια τότε, με τις τρομερές κινητοποιήσεις για το νόμο πλαίσιο Ν.815 και σε όσους γνωρίζουν το ρόλο και τη συμμετοχή μου σε αυτές θα καταλάβουν γιατί αυτό που άκουσα εκεί με σημάδεψε για όλη τη ζωή μου και ίσως πέρα κι από αυτή...

 Αμφιθέατρο που δεν έπεφτε καρφίτσα...Κόσμος ετερόκλητος και πάντως όχι οι "θεούσες" που νόμιζα ότι θα δω μπαίνοντας. Συνάντησα παν-έκπληκτος (δική μου λέξη...) συναδέλφους, συντρόφους και συναγωνιστές που δεν μπορούσα ΠΟΤΕ να φανταστώ σε τέτοιο περιβάλλον!

Είπε λοιπόν ο π. Βασίλειος Γοντικάκης: "όσοι θέλουν να γίνουν καλοί άνθρωποι να πάνε στους προσκόπους και στις κατασκηνώσεις...
Γιατί αν το βρέφος στη φάτνη δεν είναι Θεός και το μνήμα δεν είναι άδειο, ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα...!

 42 χρόνια μετά και έχοντας περάσει ότι οι περισσότεροι δεν έχουν δει, ούτε στον κινηματογράφο, σας λέω με πολλή αγάπη!
Το μνήμα είναι άδειο! Χριστός Ανέστη!
Υ.Γ. Ευτυχώς! και Επιτυχώς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου