Έλεγε και ο αείμνηστος γέροντας Παΐσιος:
"Νομίζω ότι όταν φύγουμε από αυτόν τον κόσμο και ανοίξουμε τα μάτια μας μέσα στην αιωνιότητα, το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να ευχαριστήσουμε το Θεό για όλες τις θλίψεις και τις δοκιμασίες της ζωής μας. Γιατί τότε θα καταλάβουμε πόσο μας ωφέλησαν οι πειρασμοί, οι περιπέτειες, οι δοκιμασίες, ο πόνος. Πόσο μας καλλιέργησαν τα δάκρυα και οι θλίψεις".
Και έλεγε πάλι ο γέροντας όταν ήταν άρρωστος:
"Αλήθεια σας λέγω ότι η αρρώστια με ωφέλησε πολύ περισσότερο από την υγεία".
Γιατί, πράγματι, ο άνθρωπος όταν ασθενεί, όταν είναι σε δυσκολία τότε ο νους του εργάζεται σωστά. Τότε καταλαβαίνει τι σημαίνει ματαιότητα των παρόντων πραγμάτων. Καταλαβαίνει τι είχε όταν ήταν καλά και τι έχασε τώρα που είναι άρρωστος. Καταλαβαίνει ότι δεν ευχαριστούσε το Θεό τόσα χρόνια για όλα τα καλά που είχε και τώρα που τα στερήθηκε, αισθάνεται ότι πρέπει να έχει πολλή ευγνωμοσύνη στο Θεό για όλα αυτά τα πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου