Θα ακούσουμε αύριο τον Χριστό να λέει τούτα τα λόγια προσευχόμενος στον Θεό Πατέρα…..
Ξέρεις.....δεν Τον απασχολεί κείνη την ώρα ούτε η προδοσία και η σύλληψη που σε λίγο φθάνει,ούτε ο πόνος κι η οδύνη του επερχόμενου Σταυρού.
Την ώρα εκείνη Τον καταφλέγει ο πόθος της ενότητας των ανθρώπων.
Να είναι αγαπημένοι και ενωμένοι σαν μια οικογένεια.
Ας θυμηθούμε τον λόγο Του προς τους μαθητές που θα πήγαιναν να κηρύξουν
σε όλη την οικουμένη το ευαγγέλιο:
‘’Θα καταλάβουν ότι είσθε μαθητές μου εάν έχετε μεταξύ σας αγάπη’’.
Τι μας λες Χριστέ μου.....Εμείς σήμερα ζούμε τον καιρό του διχασμού….
Ο κατακερματισμός έχει γίνει μάστιγα.....Αλλά πώς να αγωνιστούμε υπερ της ενότητας όταν ο εαυτός μας κραυγάζει αιμόφυρτος…..κομματιασμένος;
Όταν η ύπαρξη μας η ίδια είναι διχασμένη;
Άλλα λέμε άλλα κάνουμε αλλά πιστεύουμε;
Αλήθεια.....Γιατί η διαφορετικότητα να επηρεάζει την ενότητα;
Γιατί εάν ο άλλος δεν συμφωνεί με μας πρέπει να τον κατατάσσουμε με το ζόρι
σε αντίπαλο στρατόπεδο;
Γράφει κάποιος εναντίον κάποιου προκειμένου να μαρτυρήσει την αλήθεια
Μπαίνει στο ποστ του άλλου πετάει την ρουκέτα της κατά αυτόν κάθαρσης...
Μετά σε άλλον το ίδιο.....σε άλλον πάλι το ίδιο.....
Τέτοιο αγωνιστικό φρόνημα νύχτα και ήμερα....το ζηλεύω.....
Αδερφέ μου…..“Αληθεύοντες εν αγάπη”!
Εάν στην προσπάθεια σου να μου ανοίξεις τα μάτια(όπως λες) μου τα βγάλεις με την μανία σου άστο…..προτιμώ….το σκοτάδι μου(όπως πιστεύεις).
Καλύτερα να πάω ψάχνοντας μόνος μου…..
(Παρένθεση)
Ενότητα βέβαια όχι εν αμαρτία……αλλά εν Χριστώ!
Διαφορετικά καταλήγουμε στην κατάσταση του πύργου της Βαβέλ….
Και πως τελειώνει το αυριανό Ευαγγέλιο;
« ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.»
Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν έχει καμία σχέση αυτή η χαρά με την ευφροσύνη που νιώθουμε όταν ‘’του την πούμε’’ του άλλου......
Έχουμε καταντήσει το πληκτρολόγιο κι την οθόνη κηρήθρες χολής.....
Στάζει το φαρμάκι των παθών μας και δηλητηριάζεται ο κόσμος.....
Αδερφοί μου.....Στώμεν καλώς…..Στώμεν μετά φόβου….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου