Πολλά νέα παιδιά, άνδρες και γυναίκες, μας αναφέρουν συνεχώς ότι δεν βρίσκουν άνθρωπο για να παντρευτούν και αναρωτιούνται πώς θα καταλάβουν ότι βρήκαν τον άνθρωπο της ζωής τους, για να μην πέσουν σε καμία παγίδα. Μέσα σε αυτό το ταξίδι της αναζήτησης, κομματιάζουν δυστυχώς την καρδιά τους στις ηδονές. Η σαρκική ηδονή μπορεί να είναι ωραία, αλλά όταν δεν έχει μπολιαστεί με αγάπη θα καταλήξει σε μια απογοητευτική οδύνη και δυστυχώς σε υπόγεια χωρίς θέα.
Πολλά παιδιά εκεί έξω κόβουν την καρδιά τους κομμάτια από νεαρή ηλικία, ζητούν επιβεβαιώσεις και άλλες καλύψεις μέσα από πολλές σχέσεις, αλλά όταν θέλουν να βρουν κάποιον άνθρωπο να φτιάξουν τη ζωή τους αδυνατούν. Τα παιδιά αυτά νιώθουν ακρωτηριασμένα, κουρασμένα. Έρχεται η στιγμή που μπαίνουν με πολλές υποχωρήσεις σε ένα γάμο απλά να τακτοποιηθούν και να κάνουν παιδιά κι εκεί δεν έχουν να δώσουν τίποτα. Μετά από κάποια χρόνια θα έρθει ίσως η μοιχεία (έτσι για την ανανέωση όπως λένε μερικοί) και η τραγωδία δεν θα έχει τέλος. Παντρεύεσαι εν τέλει τον 15ο άνθρωπο της ζωής σου και αρχίζουν οι συγκρίσεις από το πιο μικρό πραγματάκι μέχρι το πιο μεγάλο. Η καρδιά σου είναι άδεια. Ταλαιπωρείσαι, κάνεις τελικά παιδιά (που σου έχουν πεις ότι είναι ευλογία και ευτυχία), αλλά τελικά εσύ έχεις πέσει σε κατάθλιψη, νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα σου και είσαι άδειος. Από την άλλη, ο Χριστός ως πρόσωπο, είναι στην άκρη της ιστορίας της ζωής σου. Σε ένα ντουλάπι κλεισμένος, σε ένα λυχνάρι φυλακισμένος, που απλά θα Τον επικαλεστείς μόνο για να ικανοποιήσεις μια αγωνία σου, μια επιθυμία, ίσως ένα πάθος, ή απλά για να καλύψεις κάτι από την άδεια ζωή σου, όχι όμως κάτι ουσιαστικό. Και πάλι συνεχίζεις να μένεις άδειος. . .
Παιδιά μου, καλή είναι η σεξουαλική πράξη, αλλά χωρίς αγάπη, είναι απλά μια ηδονή χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς περιεχόμενο. Η σεξουαλική πράξη με αγάπη μέσα της, μεταμορφώνεται σε έναν αγαπητικό έρωτα που όταν μπολιαστεί και με τη χάρη του Θεού, φτάνει σε επίπεδα Αγιότητας. Αγγίζει τα κράσπεδα της Αγίας Τριάδος. Έχουμε μια ευλογημένη πράξη που μπορούμε να την πάμε στα σκουπίδια ή να την κάνουμε διαμάντι Αγιότητος. Λοιπόν ; Τι θα ήθελες να κάνεις ;
Τι να κάνουμε πάτερ τελικά για να βρούμε έναν άνθρωπο να φτιάξουμε τη ζωή μας; Δείτε ο άλλος να έχει βάσεις, θεμέλια. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να ξεκινήσεις γάμο και οικογένεια. Αν το παρατηρήσουμε, ακόμα και όταν πάμε να αγοράσουμε ένα αντικείμενο, κοιτάμε τα δομικά στοιχεία. Αυτά μας απασχολούν περισσότερο, διότι επιθυμούμε την ασφάλεια. Αγοράζεις σπίτι και ρωτάς για τα θεμέλια και τα υλικά, αγοράζεις κινητό και ρωτάς για την μπαταρία , τον επεξεργαστή κλπ.
Δεν πάμε να παντρευτούμε τον οποιοδήποτε και όπου μας βγάλει. Τέτοιες επιπολαιότητες οδηγούν κυριολεκτικά σε μια κατάσταση όπου θύματα θα είναι τα παιδιά που δεν φταίνε, επειδή κάποιοι δεν έχουν μυαλό στο κεφάλι τους.
Βρείτε κάποιον να έχει έστω λίγο φόβο Θεού, αλλιώς ο άνθρωπος γίνεται θηρίο. Προσοχή στους ανθρώπους που είναι κολλημένοι στους γονείς τους με νοσηρό τρόπο (άνδρες , γυναίκες) και σε ανθρώπους που έχουν κτητική ζήλεια. Προσοχή στα βαριά ψυχολογικά, κόμπλεξ και τραύματα. Τέτοιες καταστάσεις είναι δυσκολοθεραπεύσιμες, όταν ο άλλος δεν θέλει να τις δει ώστε να θεραπευθεί. Προσοχή σε ιδιαίτερα πάθη και συμπεριφορές. Πρέπει να ζει με μετάνοια και αυτογνωσία ο άλλος για να γίνεται κάποια διόρθωση. Να ξέρει τι του γίνεται και να θέλει να προχωρήσει σε θεραπεία. Άνθρωπος που δεν βλέπει μέσα του λάθος, μακριά. Όλοι έχουμε ελαττώματα και ελλείψεις, αλλά είπαμε προσοχή στα βασικά, στις βάσεις και τα θεμέλια.
Αφήστε την καρδιά σας να μιλήσει. Δεν χρειάζονται πολλές αναλύσεις. Κάντε το προσευχή και ακούστε την καρδιά σας, ύστερα πάρτε την ευθύνη και προχωρήστε.
Μην μπείτε στο τρυπάκι ιδιαίτερα οι γυναίκες : «Έλα μωρέ πλησιάζω και τα 40, πρέπει να γίνω μάνα, οπότε ας βρω όποιον να ‘ναι και βλέπουμε». Αυτό ισούται με εγκληματική ενέργεια. Και στην τελική, ακόμα και να μείνεις μόνος και να μην κάνεις οικογένεια δεν τρέχει και τίποτα, χαλάρωσε λίγο. Άσε που δεν κάνουν όλοι για όλα.
Να προσέχετε παιδιά μου, δεν είναι για πλάκα ο γάμος και η οικογένεια. Μην το κάνετε απλά για να γίνει, για να ολοκληρώσετε ένα ροζ συννεφάκι για το οποίο σας πιπίλαγε ο κόσμος από μικρά παιδιά. Μην ρίξετε τον πήχη. Καλύτερα μόνος, παρά να καταστρέψεις και άλλους που δεν φταίνε.
Κάνε προσευχή, όχι για να σου πει ο Θεός τι να κάνεις, όχι για να αλλάξει τη θέλησή σου. Κάνε προσευχή για να φωτιστείς και να καθαρίσει το τοπίο μέσα σου, να ηρεμήσει ο εσωτερικός σου κόσμος από τις τρικυμίες, ώστε να μπορέσεις να δεις καθαρά τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις αλλά και ΜΠΟΡΕΙΣ. Μην ξεχνάς το τελευταίο. Πολλές φορές μπορεί να θέλω αλλά να μην μπορώ.
π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου