Εκκλησιαστικά, η Βηθεσδά συμβολίζει το μυστήριο του Βαπτίσματος και την άφεση των αμαρτιών διά του Ιησού Χριστού. Τα ποικίλα χαρίσματα προέρχονται εκ της αυτής πηγής, εκ του Αγίου Πνεύματος, το οποίο, μετά την Πεντηκοστή, συνεχίζει το απολυτρωτικό έργο του Χριστού, καθοδηγώντας και ενδυναμώνοντας το σώμα της εκκλησίας ως σύνολο και τον κάθε πιστό ως ξεχωριστό μέλος.
«Εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων οἵτινες οὐ μή γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖα ἐν δυνάμει», λέει ο Κύριος σε άλλη περίσταση. Η ψυχή κάποιων εκ των εστηκότων ανοίγει, φωτίζεται και αθανατοποιείται με την εν Χριστώ αναγέννηση· αναγεννώνται δηλαδή στη βασιλεία του Θεού και βιώνουν δυναμικά τον όρο της υιοθεσίας.
Ταυτόχρονα, με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, ανοίγουν και οι σωματικές τους αισθήσεις, γιατί ψυχή και σώμα είναι ένα. Αντιλαμβάνεται και μετέχει και το σώμα, εν μέρει όμως, από μέρους όπως λέμε, κι όχι πλήρως, στο μέγιστο βαθμό. Ο απόστολος Παύλος λέει: «Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι».
Αύριο θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο, άρα θα μετέχει και το σώμα εξίσου. Για την ώρα πρέπει να κάνει τον κανόνα του, διότι είναι χοϊκό και τρεπτό, οι δε αμαρτίες βγαίνουν στην επιφάνεια, κάθε λίγο και λιγάκι, και πρέπει διαρκώς να μετανοούμε για να τις σβήνουμε.
Το «παιχνίδι» θα ολοκληρωθεί με την ανακαίνιση ολόκληρης της φύσεως, όταν και το σώμα μας θα φύγει από τη φθορά και τον θάνατο. Τώρα γλιτώνει η ψυχή μας, γι’ αυτό μιλούμε για πρώτη ανάσταση. Η ψυχή αρχίζει να χαίρεται με τη χαρά τούτη της αναστάσεως και να βρίσκει την υγεία της. [..]
Η ολοκλήρωση του προσώπου μας, μες στη βασιλεία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, θα πραγματοποιηθεί στη Δευτέρα Αυτού Παρουσία, όταν και η φθαρτή μας φύση, το σώμα μας θα περιβληθεί την αφθαρσία, όπως έγινε με το δικό Του.
Παπαμιχαήλ Σιριβιανός, «Λόγος ελπίδας και ζωής», τ. Α΄, σ. 128-129· τ. Β΄, σ. 138
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου