«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»

Ἡ πρώτη ἀγάπη μας – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς AΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μα­θη­ταῖς· πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνό­ματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.


«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων, σήμερα, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ ὅλους ἐκείνους τοὺς ἥρωες τῆς πίστεως, ποὺ ἀγάπησαν ὁλόκαρδα τὸν Χριστὸ καὶ εὐφραίνονται αἰώνια στὴ Βασιλεία του. Γι᾿ αὐτὸ στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ποὺ ἀναγινώσκεται πρὸς τιμήν τους, ἀκούσαμε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν ἀγαπήσουμε ὁλοκληρωτικά· περισσότερο κι ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας ἀκόμη.

Ἀσφαλῶς ὀφείλουμε πολλὰ στοὺς γονεῖς μας, γιὰ ὅσα μᾶς ἔχουν προσ­φέρει. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Κύριος θέλει νὰ τοὺς ἀγαποῦμε καὶ νὰ τοὺς τιμοῦμε. Στὸν λόγο του ὅμως, ποὺ ἀκούσαμε στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἡ βαρύτητα πέφτει στὴ λέξη «ὑπέρ», ποὺ σημαίνει περισσότερο. Ὁ Κύριος ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας, διότι Ἐκεῖνος εἶναι ὁ με­γαλύτερος Εὐεργέτης μας. Ἐπιπλέον, διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ Τὸν ἀγαπήσει ὁλοκληρωτικὰ θὰ κερ­δίσει τὸ πᾶν.

1. Ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας

Ὁ Κύριος δικαίως ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας. Ἐκεῖνος δημιούργησε γιὰ μᾶς ὅλο αὐτὸ τὸν πανέμορφο κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει: τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, τὶς θάλασσες τῆς γῆς, τὰ δάση, τὰ ποικιλόχρωμα ἄνθη. Ἕνα ὑπέροχο κόσμημα ὁ κόσμος! Ἕνα παλάτι γιὰ νὰ κατοικήσει σ᾿ αὐτὸ ὁ βασιλιὰς τῆς Δημιουργίας, ὁ ἄνθρωπος. Ὅταν δὲ ἀργότερα ὁ ἄνθρωπος παράκουσε τὴν ἐντολὴ τοῦ Πλάστη του καὶ φέρθηκε ἀχάριστα πρὸς τὸν Θεό, Ἐκεῖνος δὲν τὸν ἐγκατέλειψε. Μίλησε μὲ τὸ στόμα τῶν Προφητῶν γιὰ τὴ μέλλουσα σωτηρία καὶ ἔδωσε ὁδηγὸ τὸν Νόμο καὶ τὶς ἐντολές του.

Ἡ μεγαλύτερη ὅμως εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση καὶ ἡ θυσία τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ του. Ὁ Θεὸς δὲν ἔγινε ἁπλῶς ἄνθρωπος. Ἦλθε στὸν κόσμο τῆς ἁμαρτίας γιὰ νὰ θυσιασθεῖ καὶ νὰ σώσει τοὺς ἀνθρώπους. «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν» (Ἰω. γ΄ 16), ὑπογραμμίζει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν στὴν ἁμαρτία, ὥστε παρέδωσε σὲ θάνατο τὸν μονάκριβο Υἱό του.

Θυσιάσθηκε γιὰ χάρη τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου ὁ Χριστός. Θυσιάσθηκε γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά· γιὰ τὴν αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Οἱ γονεῖς μας μᾶς χάρισαν τὴν ἐπίγεια ζωή. Ὁ Κύριος θυσιάσθηκε γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὴν αἰώνια ζωὴ κοντά Του· τὴν ἄληκτη μακαριότητα τῆς Βασιλείας του. Εἶναι ἀναμφίβολα ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας.

2. Γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸ πᾶν

Ὁ Κύριος ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας. «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος», μᾶς τόνισε σήμερα, διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἀγαπήσει ὁλοκληρωτικὰ τὸν Χριστὸ θὰ κερδίσει τὸ πᾶν. Ὅλοι μας ἀναζητοῦμε τὴν προσωπική μας εὐτυχία, τὴν πληρότητα, τὴν ἀληθινὴ χαρά. Ἡ ψυχὴ ὡστόσο εἶναι ἄυλη καὶ δὲν γεμίζει μὲ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο, τὴν ἐπίγεια δόξα καὶ τὶς ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις. Ζητεῖ κάτι ἀνώτερο, ἄφθαρτο, αἰώνιο.

Αὐτὸ δὲ ποὺ ἀναζητεῖ ὁ ἄνθρωπος, μόνο ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ τοῦ τὸ προσφέρει. Ἐκεῖνος χορηγεῖ τὸν ἀληθινὸ πλοῦτο, τὴν ἄφθαρτη δόξα, τὰ αἰώνια ἀγαθά. Ἐ­κεῖνος χαρίζει καὶ στὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πλούσια τὴν εὐλογία του, ὅπως ὁ Ἴδιος μᾶς ὑποσχέθηκε σήμερα: «Πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰ­ώνιον κληρονομήσει». Δηλαδή, ὅποιος ἄφησε ὑλικὲς περιουσίες ἢ συγγενικά του πρόσωπα, προκειμένου νά μείνει ἑνωμένος μαζί μου, θὰ πάρει ἑκατονταπλάσια ἀμοιβὴ σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ ἐπιπλέον θὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή.

Ἂς θυμηθοῦμε ἀκόμη ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη τὸν πατριάρχη Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος ἀγάπησε τὸν Θεὸ περισσότερο κι ἀπὸ τὸ μονάκριβο παιδί του, τὸν Ἰσαάκ, καὶ ἀπέδειξε ὅτι ἦταν ἕτοιμος νὰ τὸ θυσιάσει, ὅταν τοῦ τὸ ζήτησε ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἔλαβε τόσο πλούσια τὴν εὐλογία του. Αὐτὴ τὴν ἀπόλυτη πληρότητα κοντὰ στὸν Κύριο ζοῦσαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀναφωνεῖ μὲ ἐνθουσιασμὸ ὁ σύγχρονός μας ὅσιος Πορφύριος: «Ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀγάπη στὸν Χριστό, ἐξαφανίζεται ἡ μοναξιά. Εἶσαι εἰρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Οὔτε μελαγχολία, οὔτε ἀρρώστια, οὔτε πίεση, οὔτε ἄγχος, οὔτε κατήφεια, οὔτε κόλαση. Ὅταν ἔλθει ὁ Χριστὸς στὴν καρδιά, ἡ ζωὴ ἀλλάζει. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν» (Βίος καὶ Λόγοι, σελ. 223).

Ἂς μᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος, μὲ τὶς πρεσβεῖες ὅλων «τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος» ἔνδοξων Ἁγίων μας, νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Χρι­στὸ περισσότερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε κι ἀπὸ ὁτιδήποτε ἄλλο στὴ ζωή μας. Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας· Ἐκεῖνον, ποὺ θὰ μᾶς χαρίσει τὸ πᾶν!

osotir.org