Προσκυνητής: Ιουλίου 2023

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023

Ἄν ἀνοίξετε τό Συναξάρι σας στή 1η Αὐγούστου, θά βρεῖτε μιά μητέρα μέ 7 παιδιά...

Ἄν ἀνοίξετε τό Συναξάρι σας στή 1 Αὐγούστου [EΔΩ] θά βρεῖτε μιά μητέρα μέ 7 παιδιά. Εἶναι ἡ Ἁγία Σολομονή. Εἶναι ἡ μητέρα αὐτῶν τῶν παιδιῶν, τῶν λεγομένων «Μακκαβαίων».
Αὐτή εἶχε ἐμπιστευτεῖ τά παιδιά της σέ ἕνα δάσκαλο ὀνόματι Ἐλεάζαρο.

Καί ξέρετε γιατί τά παιδιά αὐτά θυσιάστηκαν ὅλα; Διότι ἀρνήθηκαν νά φᾶνε χοιρινό κρέας. Ἦταν νόμος τότε στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅτι ἀπαγορεύεται τό χοιρινό κρέας.

Ἀκοῦτε; Ποιός τούς τό εἶπε; Αὐτό δέν εἶναι μιά ἁπλή ἐργασία, ἀλλά κάποιου ἀνθρώπου πού μέ πράξη καί μέ λόγο τούς τό ἔβαλε μέσα τους.

Μάλιστα τό τελευταῖο, τό μικρότερο, πῆγε μόνο του στό μαρτύριο, ὅπως πηγαίνουν τά ἀρνάκια. Καί ὅταν τά ἔκαψαν στό καμίνι καί τά 7, ἔπεσε καί ἡ Ἁγία Σολομονή καί κάηκε καί αὐτή.

Ποιά μάνα νηστεύει σήμερα τά παιδιά της. Ἄν τῆς τό πεῖ ὅμως ὁ γιατρός, θά τά νηστέψει ἕνα μῆνα μέ ρυζόνερο. Τώρα ὅμως πού τῆς τό λέει ὁ Χριστός, «ἄστον Τόν Χριστό, δέν ξέρει ὁ Χριστός...».

Γι' αὐτό ἡ Ἁγία Σολομονή θά εἶναι μάρτυρας κατηγορίας ἐν τή ἡμέρα ἐκείνη γιά ὅλες τίς μανᾶδες πού δέν ἔμαθαν τήν νηστεία στά παιδιά τους.

Δημήτριος Παναγόπουλος - Ἱεροκῆρυκας

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο...

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο φτωχοποίησέ τον. Κάνε τον να βγάζει με το ζόρι το ψωμί του, δουλεύοντας εξαντλητικά, για να μην μπορεί να έχει δύναμη πια να αντιδράσει.

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο, φόβισέ τον. Κάνε τον να νιώθει ένοχος, υπεύθυνος, για όλα τα κακά που εσύ του προκαλείς.

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο, απόκοψέ τον από τις ρίζες του. Να μην μπορεί να προβάλει καμία αντίσταση όταν θα του φέρνεις καταιγίδες.

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο κάντον να ξεχάσει ότι έχει Προορισμό. Δώσε του είδωλα να προσκυνήσει για να ξεχάσει τον αληθινό Θεό.

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο, χαλάρωσε τις αναστολές του. Άρτο και θεάματα. Λίγο λίγο. Κατήχησέ τον έτσι από μικρό. Να μην μάθει να είναι ασκητικός. Και έτσι, να είναι εύκολη λεία για τα δικά σου νύχια.

Αν θες να ελέγξεις έναν άνθρωπο, μάθε του από μικρό να μην αγαπά. Να μην αγαπά κανέναν άλλον, πέρα από τον εαυτό του…

Τώρα ξέρεις, γιατί ζούμε αυτά που ζούμε…

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Εκείνος που ειρηνεύει με τον εαυτό του, ειρηνεύει και με τον πλησίον του, ειρηνεύει και με το Θεό

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Η ειρήνη είναι θείο δώρο που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ' όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα.

Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει.
Να αγωνίζεστε κατά της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση των παθών μέσα σας.

Αν στην πάλη μαζί τους νικήσεις, το ξεσήκωμα των παθών έγινε για σένα αφορμή νέας χαράς και ειρήνης. Αν νικηθείς - ο μη γένοιτο - τότε γεννιέται θλίψη και ταραχή. Αν πάλι, μετά από σκληρή μάχη, επικρατήσει προς στιγμήν η αμαρτία, αλλά εσύ επιμείνεις στον αγώνα, τότε νικάς και η ειρήνη ξανάρχεται.

«Ειρήνην διώκετε μετά πάντων, και τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον» (Εβρ. 12,14).

Ο Σταυρός είναι το σημείο της μεταξύ μας αγάπης και το σημείο της αγάπης του Θεού για εμάς

Γέροντας Σοφιανός Μπογκίου

Περπάτησε δίπλα μου...

«Μην περπατάς μπροστά μου,μπορεί να μην σε ακολουθήσω.

Μην περπατάς πίσω μου,μπορεί να μην σε οδηγήσω.
Περπάτησε δίπλα μου και γίνε φίλος μου».

Αλμπέρ Καμύ

Διαβάζοντας τον λόγο του Αποστόλου Παύλου στην Πνύκα διαπιστώνει πόσο άγνωστος παραμένει για πολλούς ο Θεός της πίστης μας

Ένα από τα συγκλονιστικότερα κείμενα της παγκόσμιας γραμματείας είναι ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, στην Πνύκα. Αφού περιδιάβηκε την πόλη, είδε τους βωμούς και τους ιερούς τόπους των Αθηναίων, ο Απόστολος των εθνών διαπίστωσε την ύπαρξη του βωμού με την επιγραφή: "στον άγνωστο Θεό". Πάνω σ' αυτή την παρατήρηση δόμησε την ομιλία του. Αν την διαβάσει κάποιος στις "Πράξεις των Αποστόλων" της Καινής Διαθήκης (κεφάλαιο 17), θα διαπιστώσει πόσο άγνωστος παραμένει για πολλούς, ακόμη και σήμερα, ο Θεός του Αποστόλου Παύλου, ο Θεός της πίστης μας.

Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σ' αυτόν σε εκείνους που πιστεύουν στην τύχη και όχι στην πρόνοια. Σε όσους πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη και όχι σε έναν Θεό που νοιάζεται προσωπικά για τον καθέναν.

Άγνωστος είναι ο Θεός που δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, ούτε υπηρετείται από ανθρώπινα χέρια σαν να' χε ανάγκη, για όσους αναλαμβάνουν να γίνουν οι σωτήρες του Θεού, για όσους νομίζουν ότι θα πρέπει να επιβάλουν τα του Θεού με την βία στους ανθρώπους στο όνομα του Θεού.

Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε από έναν άνθρωπο όλα τα έθνη των ανθρώπων, τους εγκατέστησε πάνω σ' όλη τη γη και όρισε πόσον καιρό θα υπάρχουν και μέσα σε ποια σύνορα θα κατοικούν, για όσους πιστεύουν ότι είμαστε υπάρξεις που κυβερνιόμαστε μόνο από τα ένστικτα και τις επιθυμίες μας, ότι εμείς διαφεντεύουμε τη ζωή μας και σκοπός μας είναι να επιβληθούμε σε όλους τους άλλους, ότι οι συνάνθρωποί μας δεν είναι πλησίον κι αδέρφια μας, διότι τάχα εμείς είμαστε ανώτεροι από εκείνους.

Ο διάβολος ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ να λέγονται τέτοια στη Βουλή και στην Ορθόδοξη Ελλάδα.

Ο πρόεδρος της ΝΊΚΗΣ Δημήτριος Νατσιός την ώρα που ομολογούσε την Ορθοδοξία μας μέσα στην Βουλή. Τον διέκοψε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ και τον προέτρεψε να κάτσει κάτω και να το βουλώσει. Ο διάβολος ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ να λέγονται τέτοια στη Βουλή κ στην Ορθόδοξη Ελλάδα.
Ήταν μαθημένος ν' ακούει άλλα και τώρα φρύαξε !
Ο πρόεδρος ΝΊΚΗΣ συνέχισε να ομολογεί την Ορθοδοξία μας από το βήμα της Βουλής.

Τα καινούργια παπούτσια...

Όσο ζούσε o άμοιρος θείος Πέτρος,ποτέ δεν του πέρασε απ’ το μυαλό ότι καινούργια παπούτσια θα έβαζε μετά θάνατον.
Ο θαμμένος δεν μπορεί να αλλάξει παπούτσια,αναπαύεται με ότι του φορούν την ημέρα της κηδείας, θα μου πείτε.
Έλα όμως που ο θείος Πέτρος, χωρίς να σηκώνεται καθόλου από το χωμάτινο κρεβάτι, φόρεσε καινούρια παπούτσια. Αμίλητος. Ατάραχος.
Επέτρεψε στα λυμένα κοκαλάκια των ποδιών του, να μπουν μετά από πολλά χρόνια, σε καινούρια παπούτσια.
Κι εδώ, αν δεν αλλάξω τον τρόπο που ξεκίνησα το διήγημά μου,σίγουρα θα νομίσετε ότι ο συγχωρεμένος θείος ήταν βρικόλακας, ενώ κάτι τέτοιο δεν αληθεύει.
Ένας κουρελιασμένος συγχωριανός ήταν, που άλλαξε ζωή ξυπόλητος, λίγα χρόνια πριν τον πόλεμο.
Φτωχός ως το μεδουλι,μόλις έπιασε τα σαράντα, αισθάνθηκε το βλέμμα του να βαραίνει.Τα φρύδια του έγειραν σαν δυο μικρούς φράχτες,που δεν αντέχουν στην δίνη των ανέμων.Δεν μπορούσε να διακρίνει ούτε το μικρό κοπάδι, στο απέναντι λαγκάδι.
«Αλήθεια, πότε ήμουν τελευταία με τα πρόβατα μου;»αναρωτιόταν ο ανήμπορος άντρας στο κρεβάτι του πόνου,καθώς παρατηρούσε απ’ το θολό τζάμι στην αυλή του χαμόσπιτου το σκύλο που τον περίμενε ακίνητος σαν ξύλινο άγαλμα.
Στο χωριό όλοι είχαν κι από ένα γάιδαρο.Και ήταν δεμένοι με τα ζωντανά τους.
Πονούσαν για αυτά περισσότερο κι απ’ τον εαυτό τους.
Το έδειχναν κάθε φορά που κουβαλούσαν μόνοι τους τα πράγματα έως το κεφαλοχώρι.
Μάλιστα, όταν κάποιος πουλούσε ή έσφαζε κάποιο ερίφι, ο φόβος και η θλίψη πλάκωνε και τα υπόλοιπα ζώα.
Το έβλεπες στις κότες, που ανεβοκατέβαιναν στα καπνισμένα ξύλα της οροφής, σαστισμένες.Δεν ήθελαν να δουν αίμα και τρόμαζαν με το παραμικρό γκάρισμα.

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Ζωγραφιά παιδιού από την Κεράλα της Ινδίας!

Ούτε που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τι έκταση θα έπαιρνε η ζωγραφιά του, ο 12χρονος Anujath από την Κεράλα της Ινδίας, ο οποίος αποφάσισε να την κάνει ως φόρο τιμής στη μητέρα του, για τους κόπους της όλα αυτά τα χρόνια που τους φρόντιζε.

Σύμφωνα με την εφημερίδα New India Express, η ζωγραφιά του έφηβου με τίτλο «Η Μητέρα μου και Μητέρες της Γειτονιάς» επιλέχθηκε ως εξώφυλλο σε επίσημο έγγραφο για τον προϋπολογισμό της χώρας, από το αρμόδιο κυβερνητικό γραφείο της Ινδίας. Η ζωγραφιά έφτασε εκεί χάρη στη δασκάλα του που την έστειλε στον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών της χώρας.

Ο Anujath, ο οποίος κέρδισε διεθνή αναγνώριση χάρη στο έργο του, έχασε τη μαμά του τον περασμένο Νοέμβριο, λόγω προβλημάτων υγείας και η οικογένειά του πασχίζει να ανακάμψει από αυτή την τρομερή απώλεια.

Όπως λέει ο πατέρας του, μιλώντας στα μέσα ενημέρωσης, είναι ευτυχής που αναγνωρίστηκε τόσο το έργο του γιου του: «Περισσότερο υπερήφανος είμαι για το θέμα που επέλεξε για τη ζωγραφιά του. Την ζωγράφισε όταν ήταν 10 χρονών κι όμως μεταφέρει ένα σπουδαίο μήνυμα. Του μιλούσαμε πολύ συχνά για τον αγώνα που κάνει η μητέρα του, και όλες οι μαμάδες του κόσμου, για να φροντίσουν τα παιδιά τους.»

www.fractalart.gr

Eπιμ:Δ.Ντζαδήμα |

Via:infokids

Σάββατο 29 Ιουλίου 2023

Δέν εἶδαν τό μυστήριο τῆς ζωῆς μέ σεβασμό....

Φοβοῦμαι γενικῶς ότι ἡ ἀνθρωπότητα ἡ σημερινή πῆγε πολύ πιό πέρα ἀπό τόν ἄσωτο.
Ὅταν συζητᾶς μέ ἕναν νέο σήμερα, διαπιστώνεις ὅτι ὄχι ἁπλῶς ἔκανε πολλά πράγματα, ὄχι ἁπλῶς ἔφθειρε τόν ἑαυτό του, τόν ἔχει τσακίσει, τόν ἔχει σμπαραλιάσει τόν ἑαυτό του, ἀλλά εἶναι διαλυμένος ὡς ὕπαρξη, ἔχασε τήν ταυτότητά του.
Δέν ξέρει: ὑπάρχει, δέν ὑπάρχει;
Δέν ξέρει τί σημαίνει, ἄς ποῦμε, νά εἶναι κανείς ἄνθρωπος, νά ἔχει ὀντότητα, νά μπορεῖ νά πεῖ ἕνα ὄχι, νά μπορεῖ νά πεῖ ἕνα ναί· τίποτε.
Αὐτό ἔπαθαν τά παιδιά σήμερα. Χύμηξαν στή ζωή. Δέν εἶδαν τή ζωή μέ σεβασμό.
Δέν εἶδαν τό μυστήριο τῆς ζωῆς μέ σεβασμό καί ἀπό ἀπόσταση, ὅπως πρέπει νά κάνει τό λογικό ὄν, ἀλλά χύμηξαν καί ἀπόλαυσαν τή ζωή κατά ἕναν τέτοιο τρόπο, πού τήν ξεπουπούλιασαν καί μαζί μέ τό ξεπουπούλιασμα τῆς ζωῆς ξεπουπούλιασαν καί τόν ἑαυτό τους.

Μέ πόσα παιδιά καθόμαστε καί λέω:
«Τί νά σοῦ κάνω τώρα, παιδί μου, τί νά σοῦ κάνω; Τό μόνο πού σοῦ μένει εἶναι, ἄν μπορεῖς, νά κάνεις αὐτό τουλάχιστον.
Πές ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ· ῾῾Τά ἔκανα θάλασσα. Δέν ξέρω τίποτε. Δέν ξέρω τί μοῦ γίνεται, ἀλλά βρῆκα ἐδῶ ἕναν ἱερέα πού ἔχει τή διάθεση νά μέ ἀκούσει᾿᾿.
Καί κάθισε ἐδῶ καί ἄκου. Ἄκου.
Σιγά-σιγά, σιγά-σιγά θά βρεῖς τόν ἑαυτό σου, θά ξαναφτιάξει ὁ ἑαυτός σου, καί μετά ὡς ἐλεύθερο ὄν νά δώσεις τόν ἑαυτό σου στόν Θεό.Ἀλλιῶς, δέν θά βροῦμε καμιά ἄκρη».

Από ομιλία π.Συμεών Κραγιοπούλου.
( Η Φωτό στην Ερυθρά θάλασσα .Σήκωσε το ένα χέρι να εξηγήσει κάτι , σήκωσε κ το άλλο κ ο φακός τον έπιασε...κρυφίως πάντα )

πηγή

"Την ώρα της κηδείας έλαμπε ένα φως δυνατό"

Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.201-202

Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο του Γέροντα βρήκα εκεί τον πατέρα του κοριτσιού, του οποίου μόλις είχε γίνει η κηδεία.

Τον αγκάλιασα, τον φίλησα κι αρχίσαμε να κλαίμε και οι δύο.
Πετιέται τότε ο Γέροντας και μας λέει:

"Να βγείτε έξω και οι δύο. Δε σας αντέχω".
Βγήκαμε, πράγματι, έξω. Ύστερα από λίγο έστειλε ο Γέροντας και με φώναξαν.
Πήγα και μου είπε:
-Με συγχωρείς, που σας είπα να βγείτε έξω, αλλά ξέρεις τί μου συμβαίνει σήμερα;
-Τί, Γέροντα;
Κι άρχισε να μου λέει κλαίοντας:
-Την ώρα της κηδείας έβλεπα ένα φώς δυνατό επάνω από την Εκκλησία. Σ' όλη τη διάρκεια της κηδείας έβλεπα αυτό το φωτεινό άστρο.Κι όταν μετέφεραν το φέρετρο προς τον τάφο, πάλι το έβλεπα.Όταν κατέβασαν το φέρετρο μέσα στον τάφο και τον γέμισαν με το χώμα, τότε σταμάτησα να το βλέπω.
-Σταμάτησε, Γέροντα, σε παρακαλώ γιατί κι εσύ θα πάθεις κάτι κι εγώ θα πάθω, από την υπερβολική συγκίνησή μας!
-Μετά από τόσα χρόνια και να σας βλέπω να κλαίτε, κύριε Παπαζάχο, αφηγούμενος αυτό το συγκλονιστικό πράγμα!
-Δεν μπορώ, πράγματι, να συγκρατήσω τα δάκρυά μου!

Μου είπε κάποτε: "Ο θάνατος δύναται να παρασταθεί ως εξής: Υπόθεσε πώς βρισκόμαστε σε ένα δωμάτιο που ανοίγουνε την πόρτα και αμέσως βρισκόμαστε στο άλλο δωμάτιο .Έτσι και εμείς: Αν είμαστε εδώ με το Χριστό, και εκεί θα βρεθούμε με Αυτόν".

Κυριακή Η' Ματθαίου-ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

Ὁ Χριστὸς εὐλόγησε πέντε ψωμιὰ καὶ δυὸ ψάρια καὶ χόρτασαν μὲ αὐτὰ πέντε χιλιάδες ἄνδρες (ἴσως δεκαπέντε χιλιάδες μὲ τὰ γυναικόπαιδα). Ὑπῆρξαν μάλιστα καὶ τόσα περισσεύματα, ποὺ γέμισαν δώ- δεκα κοφίνια (Κυριακὴ Η ́ Ματθαίου).

Γιὰ νὰ φᾶνε ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ὁ Χριστὸς εἶπε νὰ καθίσουν κατὰ ὁμάδες στὸ ἄφθονο χλωρὸ χορτάρι ποὺ ὑπῆρχε στὸν συγκεκριμένο τόπο. Ὅπως συμπληρώνουν καὶ οἱ ἄλλοι εὐαγγελιστές, σχημάτισαν «συμπόσια ἐπὶ τῷ χλωρῷ χόρτῳ», «κλισίας ἀνὰ πεντήκο ντα», καὶ (κατὰ τὸν εὐαγγελιστὴ Μᾶρκο) πρασιὲς «ἀνὰ ἑκατὸν καὶ πεντή- κοντα». Τὸ τεράστιο πλῆθος, μοιρασμένο σὲ ὄμορφες παρέες, ἀπόλαυσε ἕνα πρωτόγνωρο πὶκ νὶκ στὸ πράσινο χορτάρι.

Τὸ θέμα δὲν εἶναι μόνο ἡ τροφή, ἀλλὰ καὶ ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο τὴν ἀπολαμβάνουμε. Ἄλλο νὰ τρώει κανεὶς μόνος του καὶ ἄλλο μὲ μιὰ ὡραία παρέα. Ἡ παρέα μὲ τὴν καλὴ κουβέντα φτιάχνει τὴν ἀτμόσφαιρα. Τὸ φαγητὸ γίνεται πιὸ νόστιμο μὲ τὴν καλὴ παρέα. Καὶ εἶναι ζητούμενο, ποιὸ δίνει τὴν περισσότερη εὐχαρίστηση, τὸ φαγητὸ ἢ ἡ παρέα; «Τράπεζα ἄνευ λόγων οὐδὲν διαφέρει φάτνης ἀλόγων», ἔλεγαν οἱ παλιότεροι. Τὰ ζῶα ἐνδιαφέρονται μόνο νὰ φᾶνε. Οἱ ἄνθρωποι δὲν μπορεῖ νὰ τρῶνε σὰν τὰ ζῶα, χωρὶς κοινωνία καὶ σχέση μεταξύ τους.

Ἀπὸ ἐδῶ προέκυψε καὶ ἡ μεγάλη ἀξία τοῦ οἰκογενειακοῦ τραπεζιοῦ. Ἦταν ἕνα μικρὸ

Λουσμένος στις ροές των αιμάτων σου, παμμακάριστε μάρτυς Καλλίνικε...

«Λελουμένος ἐν ταῖς ροαῖς τῶν σῶν αἱμάτων, παμμάκαρ, ὤφθης καθαρώτατος τῷ πνεύματι, καί εἰς λῆξιν ἔφθασας τῶν Ἀσωμάτων, μάρτυς Καλλίνικε» (ωδή α΄).
(Λουσμένος στις ροές των αιμάτων σου, παμμακάριστε μάρτυς Καλλίνικε, φάνηκες εντελώς καθαρός ως προς το πνεύμα, κι έφτασες τα μέτρα των αγγέλων).

Ο μεγαλομάρτυς άγιος Καλλίνικος («ο οποίος καταγόταν από την Κιλικία, ήταν εξαιρετικά αγαθός άνθρωπος, κι αυτό γιατί οικοδόμησε τον εαυτό του με τον φόβο του Θεού. Έγινε για πολλούς δάσκαλος σωτηρίας και νουθετούσε ιδίως τους ειδωλολάτρες να απομακρυνθούν από τα μάταια και να αποκτήσουν επίγνωση του αληθινού Θεού, του Δημιουργού όλων. Γι’ αυτό συνελήφθη κι οδηγήθηκε στον ηγεμόνα Σακερδώνα.

Υποβάλλεται λοιπόν από αυτόν σε όλα τα είδη των βασανιστηρίων, κι αφού του φόρεσαν στα πόδια σιδερένιες κρηπίδες που είχαν όρθια καρφιά, διατάσσεται να τρέξει μέχρι την πόλη της Γάγγρας, που απείχε ογδόντα στάδια. Αφού κάλυψε λοιπόν τα εξήντα, επειδή οι στρατιώτες που τον οδηγούσαν δίψασαν πολύ, δεν μπορούσε εξαιτίας τους να προχωρήσει άλλο. Γι’ αυτό προσευχήθηκε και από ξερό βράχο έβγαλε νερό, το οποίο ακόμη και τώρα χρησιμοποιείται ως πηγή.

Όταν έφτασε στη Γάγγρα, τον έβαλαν μέσα σε καμίνι φωτιάς, όπου και παρέδωσε στον Θεό το πνεύμα του. Τελείται δε η σύναξή του πλησίον της Γέφυρας του Ιουστινιανού και πλησίον του Πετρίου»), τιμάται από την Εκκλησία μας, όπως και οι άλλοι άγιοι μάρτυρες, λόγω της μεγάλης του αγάπης προς τον Κύριο που την απέδειξε με το μαρτύριο του αίματός του.

Η εντολή του Πνεύματος του Θεού «γίνου πιστός ἄχρι θανάτου» βρήκε άμεση ανταπόκριση από τον άγιο, κι αυτό κατά τον εκκλησιαστικό ποιητή ήταν το γεγονός που του καθάρισε εντελώς την ψυχή. Κι είναι ιδιαιτέρως σημαντική η παρατήρηση του υμνογράφου, διότι μας αποκαλύπτει ότι η μετάνοια, η οποία καθαρίζει την ψυχή του ανθρώπου, δεν συνιστά απλώς μία μεταμέλεια επιφανειακού τύπου, αλλά γεγονός «αιματηρό» για τον άνθρωπο, που θα πει γεγονός που ανατρέπει ολόκληρη την αμαρτωλή πρώην ζωή του, θέτοντάς την στην πορεία της σταυρικής ακολουθίας του Κυρίου. Μετάνοια με άλλα λόγια σημαίνει αλλαγή πλεύσης ζωής, απεξάρτηση από κάθε εμπαθές και πονηρό και πορεία στην οδό του Κυρίου.

Κυριακή Η’ Ματθαίου-«Ἵνα τό αὐτό λέγητε πάντες καί μή ἐν ὑμῖν σχίσματα»

Επί του Αποστολικού αναγνώσματος (Α’ Κορινθ. α’ 10-17)

«Ἵνα τὸ αὐτό λέγητε πάντες καὶ μὴ ἐν ὑμῖν σχίσματα»

Αγαπητοί μου αδελφοί, το ουσιαστικότερο χαρακτηριστικό της Εκκλησίας αλλά και αγιότερο είναι η ενότητά της. Αυτή η ενότητα είναι εκείνη που αποδεικνύει την αγάπη και το γεγονός ότι η Εκκλησία είναι σώμα Χριστού και το πρότυπό της είναι η κοινωνία των προσώπων της Αγίας Τριάδος. Ο Χριστός μας αναφέρει για τους μαθητές Του στην Αρχιερατική προσευχή Του, λίγο πριν του Πάθους Του: «ἵνα πάντες ἕν ὧσιν καθώς καὶ σὺ πάτερ, ἐν ἐμοὶ καγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἕν ὧσιν».

Μπορούμε αδελφοί να φαντασθούμε το σώμα μας διασπασμένο στα μέλη του; Ούτε το σώμα θα επιβιώσει ούτε και τα μέλη του. Μπορούμε επίσης να σκεφτούμε τα μέλη του να αυτονομούνται και να ενεργούν κατά το δοκούν; Μπορούμε να φαντασθούμε τα πόδια ή τα χέρια να ενεργεί το καθένα όπως νομίζει, χωρίς την εντολή του εγκεφάλου, δηλ. της κεφαλής;

Ακριβώς έτσι και η Αγία μας Εκκλησία πρέπει να ζει και να κινείται. Διαφορετικά, διάσπαση, έριδες και αιρέσεις θα κυριαρχήσουν, όπου ο διάβολος θα καταστρέψει το Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία Του. Αυτό το φαινόμενο έρχεται σήμερα να μας τονίσει ο Απ. Παύλος απευθυνόμενος προς τους Κορινθίους, διότι και εκεί άρχισαν να παρουσιάζονται έριδες διασπαστικές στο νεοσύστατο Σώμα της Εκκλησίας των Κορινθίων: «Ἐδηλώθη γάρ μοι περί ἡμῶν ἀδελφοί μου… ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσὶ».

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023

Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν

Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.

Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν,

καιρός του φυτεύσαι και καιρός του εκτίλαι το πεφυτευμένον,

καιρός του αποκτείναι και καιρός του ιάσασθαι,

καιρός του καθελείν και καιρός του οικοδομείν,

καιρός του κλαύσαι και καιρός του γελάσαι, καιρός του κόψασθαι και καιρός του ορχήσασθαι,

καιρός του βαλείν λίθους και καιρός του συναγαγείν λίθους,

καιρός του περιλαβείν και καιρός του μακρυνθήναι από περιλήψεως,

καιρός του ζητήσαι και καιρός του απολέσαι,

καιρός του φυλάξαι και καιρός του εκβαλείν,

καιρός του ρήξαι και καιρός του ράψαι,

καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν,

καιρός του φιλήσαι και καιρός του μισήσαι,

καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης.

[EKΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ.3,1-8]

Εἶναι ὡρισμένος ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ γίνῃ ὁ τοκετός, ὅπως ὡρισμένος εἶναι καὶ ὁ χρόνος τοῦ θανάτου. Ὡρισμένος εἶναι ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ γεωργὸς θὰ φυτεύσῃ, καὶ ὡρισμένος ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ξερριζώσῃ τὸ φυτευμένον, διότι δὲν ἠμπορεῖ πλέον νὰ καρποφορήσῃ.

Ὑπάρχει ὡρισμένος καιρὸς διὰ νὰ τιμωρήσῃ μὲ θάνατον ὁ ἄρχων, ὅπως καὶ ὡρισμένος καιρὸς νὰ

... ήρθε ένα συννεφάκι και στάθηκε επάνω από τους πιστούς μέχρι το τέλος της ακολουθίας!

Στο Νεοχώρι Σιντικής του νομού Σερρών, όπου ζούσε ο άγιος Πατήρ, υπάρχει ένα παρεκκλήσιο της αγίας Παρασκευής, στους πρόποδες του βουνού.

Επειδή η περιοχή έχει πολλά παρεκκλήσια, όπου έγιναν πολλά θαύματα, ο παππούλης μάς έλεγε ότι ο τόπος αυτός είναι ένα δεύτερο Άγιον Όρος!

Κάποτε λοιπόν μας διηγήθηκε:

«Στους πρόποδες του βουνού (Μπέλες), υπάρχει ένα πολύ παλιό εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής. Πήραμε άδεια από την αρχαιολογική υπηρεσία για να το επισκευάσουμε και χρειάστηκε να αφαιρεθεί η παλιά στέγη του ναού.

Πλησίαζε η γιορτή της αγίας και σκεφτόμουν πώς θα κάνουμε την θεία λειτουργία χωρίς την οροφή, διότι είχε πολλή ζέστη.

Για μένα είχαν τοποθετήσει μια μικρή τέντα, στο ιερό.

Τότε είπα: Αγία Παρασκευή πώς θα σταθούν οι ηλικιωμένες γυναίκες μέσα στον ήλιο; Σε παρακαλώ κάνε το θαύμα σου!

Ήρθε η ημέρα της γιορτής και κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας, ήρθε ένα συννεφάκι και στάθηκε επάνω από τους πιστούς μέχρι το τέλος της ακολουθίας!

Διαλύθηκε δε όταν αποχώρησαν όλοι»!

Γι’ αυτό και ο Θεός αναπαύεται στους απλούς και ταπεινούς...

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος “Δεν είναι οι κόποι, αλλά η απλότητα και η ταπείνωση που εμφανίζει τον Θεό”.

Όσες εξωτερικές ασκήσεις κι αν κάνουμε, εάν δεν έχουμε απλότητα στο νου και ταπείνωση στην καρδιά θα μένουμε αμέτοχοι της Χάριτος.

Η πνευματική αλλαγή συντελείται από μέσα προς τα έξω και όχι το ανάποδο. Αλλάζοντας εξωτερικές συμπεριφορές ή συνήθειες χωρίς να αλλάζουμε νου και καρδιά δεν πετυχαίνουμε κάτι.

Άλλο να ντύνομαι σεμνά και άλλο να είμαι σεμνός.

Άλλο να νηστεύω από τροφές και άλλο να νηστεύω από τα πάθη.

Άλλο να μιλώ ευγενικά και άλλο να έχω αγαθότητα.

Άλλο είναι να ταπεινολογώ και άλλο να είμαι ταπεινός.

Άλλο να κρατώ κομποσχοίνι και άλλο να προσεύχομαι.

Άλλο να μιλώ για τον Θεό και άλλο να μιλώ στον Θεό.

Άλλο να σιωπώ με την γλώσσα και άλλο να σιωπώ στον λογισμό.

Άλλο να θέλω δικαιοσύνη και άλλο να αγαπώ.

Άλλο να εκκλησιάζομαι κάθε Κυριακή και άλλο να ζω ως χριστιανός καθημερινά.

Άλλο να πηγαίνω στον πνευματικό και άλλο να μετανοιώνω πραγματικά.

Ο Θεός δεν βλέπει απλά τα εξωτερικά, αλλά κυρίως γνωρίζει τον «έσω άνθρωπο», την προαίρεσή μας, την διάθεσή μας, τους λογισμούς μας, τα κίνητρά μας.

Γι’ αυτό και ο Θεός αναπαύεται στους απλούς και ταπεινούς, δηλαδή στους απαλούς ανθρώπους που ζούνε χωρίς επιτηδευμένες συμπεριφορέςκαι όχι απλά σε αυτούς που κοπιάζουν πολύ, αλλά παραμένουν δύστροποι και σκληροί και εγωιστές…

π.Π.Π.

Η σύγχρονη αγιότητα μας φέρνει προ των ευθυνών μας

Η αγιότητα είναι ένα τεράστιο μέγεθος, το οποίο πρέπει να δούμε με σοβαρότητα. Είναι αυτό το μέγεθος που προέβλεψε τα γεγονότα τα οποία συντελούνται τώρα και οφείλω να πω ότι τόσον οι σύγχρονοι πολιτικοί, αλλά και εμείς οι αρχιερείς, οι κληρικοί και οι Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν έχουμε δώσει τη δέουσα σημασία σ᾿ αυτή τούτη την αγιότητα.

Δεν μπορεί ο 20ος αιώνας να γέννησε έναν άγιο Νεκτάριο, έναν άγιο Νικόλαο Πλανά, έναν άγιο Σιλουανό Αθωνίτη, την αγία Σοφία της Κλεισούρας την Ασκήτρια, τον άγιο Νικηφόρο τον λεπρό, τον άγιο Άνθιμο, τον συμπατριώτη μας άγιο Φιλούμενο τον εξ Ορούντης ορμώμενο της Κύπρου που εορτάσαμε πριν λίγες μέρες, τον άγιο Πορφύριο, τον άγιο Παΐσιο, τον άγιο Ιάκωβο τον με «συγχωρείτε», τον άγιο γέροντα Ευμένιο και πολλούς άλλους που έζησαν στα ευλογημένα χώματα του Ελληνισμού, χώρια οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι, οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι και σε όλη την οικουμένη σύγχρονοι άγιοι του 20ου αιώνα που έχει γεννήσει η Ορθόδοξη Εκκλησία, και εμείς να αγνοούμε την καθημερινότητά τους… Και να νομίζουμε ότι με το να μιλάμε γι’ αυτούς λέγοντας χαριτωμένες ιστορίες κάναμε το καθήκον μας, και δεν αφορά την καθημερινότητά μας η αγιότητα του Πορφύριου, του Παΐσιου, του Ιάκωβου και του αγίου Νεκταρίου!

Απόσπασμα ομιλίας Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στο προσφυγικό σωματείο «Σταυραετός» Αγλαντζιάς, Λευκωσία (09.12.2016).

πηγή

Η Μονή Νικούλα και ή θαυματουργή Είκόνα τής Παναγίας

Τό μοναστήρι Νικούλα εύρίσκεται στό βορειοδυτικό μέρος τής Ρουμανίας, στόν νομό Κλούζ. Τό Κλούζ είναι πόλις, έδρα τοῦ νομού καί τής 'Αρχιεπισκοπής. 'Από έδώ λοιπόν απέχει 45 χιλιόμετρα, ένώ άπό τήν γειτονική πόλι Γκέρλα 5 χιλιόμετρα.

Τά πρώτα βήματα τής μοναχικής ζωής στό μοναστήρι αύτό άρχίζουν τόν 14ο αίώνα, άφ' ότου ό μεγαλόσχημος μοναχός Νικόλαος, άπό τόν όποιον έλαβε καί τό μοναστήρι τό όνομά του, ύψωσε μία'ξύλινη έκκλησία καί άρκετά κελλιά, στούς πρόποδες ένός δασώδους λόφου, όπου καί άσκήτευσε μέ μία όμάδα μαθητών του. 'Από τότε καί μέχρι σήμερα διατηρείται ή μοναχική ζωή καί παράδοσις στό Νικούλα έν μέσω ποικίλων καί δύσκολων εθνικών καί θρησκευτικών περιπετειών.

Τό πολυτιμότερο θησαύρισμα τής Μονής είναι ή Θαυματουργός Είκών τής Παναγίας, ζωγραφισμένη τό 1681 άπό ένα ιερέα ονόματι Λουκά. Τό γεγονός τής θαυματουργίας της συνδέεται μέ τήν ροή δακρύων τής Θεοτόκου πού έγινε τό 1698 στίς 12 Φεβρουαρίου καί 15 Μαρτίου.

Η ταπείνωση του Επισκόπου Σισανίου και Σιατίστης Αντωνίου

Ο Επίσκοπος Αντώνιος ήταν τόσο ταπεινός που όχι μόνο άλλος Δεσπότης, αλλά ούτε κληρικός είναι εύκολο να βρεθή σαν αυτόν. Μετά την πανήγυρη της αγίας Μαρίνης στο Τσοτύλι πήγαιναν στο Επισκοπείο για κέρασμα. Ο Δεσπότης έβαζε τον π. Χρυσόστομο Ζαφειρόπουλο να καθήση στο γραφείο του και αυτός καθόταν σε μία καρέκλα.
Τα απογεύματα πήγαινε συνήθως στο Δρυόβουνο χωρίς να ειδοποιήση. Καθόταν μόνος του στο Αρχονταρίκι και, αν δεν τον έπαιρναν είδηση, μπορεί να έμενε και μία ώρα μόνος του. Έτρωγε με τους μοναχούς στην τράπεζα το συνηθισμένο φαγητό, χωρίς να του ετοιμάσουν τίποτε ιδιαίτερο.
Τα πρώτα χρόνια δεν είχε ούτε εγκόλπιο ούτε μπαστούνι Δεσποτικό. Είχε μόνο ένα απλό ξύλινο, αλλά χωρίς ασημένια λαβή. Μανδύα πήρε δανεικό για την ενθρόνισή του. Ποτέ του άλλη φορά δεν φόρεσε μανδύα στην Μητρόπολή του. Κάποτε ήταν καλεσμένος στο Άγιον Όρος, στην πανήγυρη της Φιλοθέου. Του φόρεσαν τον μανδύα και τον ανέβασαν στον θρόνο. Πήγαιναν οι Πατέρες να πάρουν ευχή και ο Δεσπότης εστέκετο αλύγιστος με το κεφάλι ψηλά, ούτε τους κοίταζε. Τον είδε ο παπα-Στέφανος (Ρήνος) και διερωτήθηκε: «Τόσο πολύ καμαρώνει ο Δεσπότης που του φόρεσαν μανδύα; Αποκλείεται, κάτι συμβαίνει». Τον ρώτησε αν είναι καλά και απάντησε:
– Στέφανέ μου, πνίγομαι, πνίγομαι. Αυτό το σαμάρι που με φόρεσαν δεν μπορώ να το σηκώσω, είναι βαρύ.
– Σεβασμιώτατε, μήπως το πατάτε;
– Δεν ξέρω.
Πράγματι το πατούσε και όταν τακτοποιήθηκε, πήρε την συνηθισμένη του ταπεινή στάση με το κεφάλι σκυφτό.

«Ανίτζα»

Η μονόχωρη εκκλησία του Σωτήρος στα Ακούμια του Ρεθύμνου χτίστηκε στις αρχές του 1300.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1389 ο ναός ανακαινίσθηκε με έξοδα του παπα-Μανουήλ του Κουδουμνή και της οικογένειάς του.

Ανάμεσα στις τοιχογραφίες του νάρθηκα προστέθηκαν και δύο πορτραίτα της οικογένειας!

Ένα παιδί που επιγράφεται Κώστας και μία γυναίκα, η «Ανίτζα».

Ο εικονογραφικός τύπος της Βυζαντινής Κυράς μοιάζει μ’ εκείνον των εικόνων. Φέρει χρυσά σκουλαρίκια και κουμπιά στα μανίκια της και επίσημο αρχοντικό μανδύα.

Ανάμεσα σε φυτά με ρόδα, εικονίζεται η πρεσβυτέρα μετωπικά, ιεροπρεπώς, με σταυρωμένα τα χέρια ως δεομένη, δηλαδή όπως ταιριάζει σ’ έναν αληθινό δωρητή της Εκκλησίας. Κοσμικό το θέμα αλλά όχι και ο τρόπος! Πόσο άλλαξαν τα ήθη σήμερα!

πηγή

«Το ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα»

Μες το ίδιο καράβι συνταξιδιώτες καπετάνιος ναυτικοί κι ανάμεσα σε όλους τους ταξιδιώτες κι ο Ανδρέας έκαναν σταθμό στην άκρα της Κύπρου πηγαίνοντας προς Αντιόχεια!
Διψασμένοι όλοι τους αναζήτησαν μες τον ξερότοπο νερό, τότε ο πρωτοκλητος μαθητής, γονάτισε μπρος σε ένα βράχο κι αφού προσευχήθηκε να δώσει ο βράχος πόσιμο νερό τον σταύρωσε με το δεξί του χέρι όπως του δίδαξε ο Χριστός και το νερό έρρεε πλούσιο!

Ήπιαν οι ταξιδιώτες, ένιψαν τα πρόσωπά τους και μαζί με αυτούς το τυφλό παιδί του καπετάνιου το οποίο αμέσως μετά βρήκε την όρασή του! Ανδρέας ονομάστηκε ζητώντας από τον Απόστολο Ανδρέα να τον βαφτίσει Χριστιανό!
Συγκινημένος ο καπετάνιος έδωσε χρήματα και έχτισαν ένα μικρό ναό στο σημείο του βράχου όπου πραγματοποιήθηκε το θαύμα κι ύστερα άλλος μεγαλύτερος από εισφορές προσκυνητών οι οποίοι ωφελήθηκαν από την αγάπη και το θαύμα του Αγίου!

«Capo de Sando Andrea», «ακρωτήρι του Αγίου Ανδρέα», αναφέρεται σε χάρτες της Κύπρου παλαιούς το 1465, «Sando Andrea», σε παλαιούς χάρτες στο ίδιο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η Ιερά Μονή! «Capo Bonandrea», του καλού, του φιλεύσπλαχνου Ανδρέα, αποτυπώνεται ο αρχικός αφιερωματικός ναός σε χάρτες του 1478, οι οποίοι φυλάσσονται στο Εθνικό Ναυτικό Μουσείο του Γκρήνουϊτς, επιπρόσθετα στον Κτηματικό Κώδικα της Αρχιεπισκοπής Κυπρου, του 1760 αναφέρονται ανοικοδομήσεις και καταγραφές των εκκλησιών Γιαλούσας, Κανακαριάς Ριζοκαρπάσου ως απλών ναών.

«…Φθάσαμε στο ανατολικότερο σημείο του νησιού, που ονομαζόταν από τους παλαιούς Βοός Ουρά, ουρά του βοδιού, (εννοώντας την άκρη της Κυπρου η οποία μοιάζει με την ουρά παχουλού ζώου)Σήμερα ονομάζεται ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα εξαιτίας μοναστηριού σε βράχο στο όνομα του αποστόλου Ανδρέα.»
έγραψε στο χειρόγραφο ημερολόγιό του ο Pococke, ο οποίος επισκέφθηκε την Κύπρο το 1738

Ο Άγιος Παντελεήμων είναι ο μεγαλύτερος ιατρός των ψυχών και των σωμάτων!

Ίσως να μη γνωρίζετε ποιος είναι ο Άγιος Παντελεήμων... Ο Άγιος Παντελεήμων είναι ο μεγαλύτερος ιατρός των ψυχών και των σωμάτων! Και δεν το λέω εγώ αυτό...
Κάποτε ένας ασθενής παρακαλούσε για την υγεία του και ενώ καθόταν στο παράθυρο του σπιτιού του, πέρασε ένας άνθρωπος από κάτω και του λέει, "Καλησπέρα κύριε Αντώνη" και δεν του μίλησε εκείνος γιατί ήταν νευριασμένος (επειδή ήταν άρρωστος ο άνθρωπος).
Του λέει, "τι έχεις και έχεις νεύρα;"
-Δεν βλέπεις, του λέει, Χριστιάνε μου; Έχω καταναλώσει την περιουσία μου όλη και δεν μπορώ να γίνω καλά.
-Γιατί δεν έρχεσαι, λέει, στο θεραπευτήριο το δικό μου; Έχω θεραπευτήριο, του λέει, των ψυχών και των σωμάτων.
-Και που το έχεις;
-Το 'χω στην Άνδρο.
-Και πώς θα 'ρθω, λέει. Δεν το ξέρω.. Πώς λέγεται;
- Θα'ρθεις και θα πας στο τάδε μοναστήρι κι εκεί θα σε περιμένω και θα σε κάνω καλά.

To εικόνισμα του Αγ.Παντελεήμονα από την Σμύρνη

Η Σμύρνη μας: Ο Άγιος Παντελεήμων το μοναδικό εικόνισμα που έφερε η οικογένεια του παππού μου από τη Σμύρνη.Το ασημώσανε το εικονισμά όταν έκανε καλά ένα άρρωστο παιδάκι στη Σμύρνη. Είναι από ξύλο ελιάς.
Σμύρνη μου αγαπημένη κι όμορφη.. ποτέ δε σε ξεχνώ!

Giannis Drakakis

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2023

Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός και ο Άγιος Παντελεήμων μέσα στο χειρουργείο!

Μιά νέα κοπέλα πήγε νά χειρουργηθεί σέ νοσοκομείο τής Συμφερούπολης, στην νότια Ουκρανία. Ή κατάσταση της ήταν πολύ σοβαρή καί ή εγχείρηση δύσκολη κι επικίνδυνη.

Ή γιατρός πού θά τη χειρουργούσε κάλεσε τή μητέρα τής ασθενούς καί τής είπε:

– Ή εγχείρηση είναι πολύ δύσκολη κι επικίνδυνη. Δέν μπορώ νά σάς εγγυηθώ τίποτα. Δέν ξέρω άν ή κόρη σας βγεί ζωντανή.

Δέν υπήρχε άλλη επιλογή. Ή νέα οδηγήθηκε στό χειρουργείο.

Σ’ όλη τή διάρκεια τής εγχείρησης ή μητέρα καθόταν στην αυλή του νοσοκομείου καί μέ δάκρυα στά μάτια προσευχόταν στον άγιο Λουκά τον Ιατρό καί στον άγιο Παντελεήμονα νά βοηθήσουν.

Σέ κάποια στιγμή μπροστά στά μάτια τής μητέρας εκτυλίχθηκε ένα καταπληκτικό γεγονός: ό τοίχος του νοσοκομείου έγινε διάφανος, σάν τζάμι.

Φάνηκε ή αίθουσα του χειρουργείου. Στό χειρουργικό κρεβάτι ήταν ή κόρη της καί γύρω ή γιατρός που τή χειρουργούσε μέ τους συναδέλφους της. Δίπλα της στεκόταν ή νοσοκόμα-έργαλειοδότρια πού κρατούσε τά χειρουργικά εργαλεία.

Η επίσκεψη του Αγίου Νεκταρίου στην Σύρο

Μία μεγάλη έρευνα πολλών χρονών με σπάνια ντοκουμέντα και μοναδικές λεπτομέρειες από την επίσκεψη του σημαντικού σύγχρονου Άγιου του εικοστού αιώνα στην Σύρο και της προσπάθειας του να ιδρύσει ένα μοναστήρι "Σε ένα νησί των Κυκλάδων" όπως ονειρευόταν και δήλωνε στους πολύ οικείους του.

Τι παράπλευρα κέρδη πολιτιστικά, οικονομικά, θρησκευτικά και… τουριστικά θα είχε η Σύρος αν τελικά κατάφερνε να ιδρύσει το μοναστήρι του στην Σύρο.
Δεν είναι απλά ένα θρησκευτικό θέμα αλλά ένα τεράστιας σημασίας ιστορικό γεγονός που αξίζει να γνωρίζει όλος ο κόσμος.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που τον έφεραν στην Σύρο;
Ο Άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς) δεν ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων στην Σύρο.
Το αντίθετο. Έχε πολλούς και σημαντικούς φίλους στην Σύρο της εποχής εκείνης.
Τι συνέβη και ποιες οι άγνωστες πλην όμως σημαντικές λεπτομέρειες της επίσκεψης του στην Σύρο.

Είναι ένας από τους αγαπημένους Άγιους του Χριστιανικού κόσμου
Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι ο Άγιος Νεκτάριος κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς είχε επισκεφτεί την Σύρο;[...]

Μια ιδιαίτερα άγνωστη αλλά ύψιστης σημασίας και την ιστορική του εξέλιξη «λεπτομέρεια» της ιστορίας για το νησί της Σύρου...

Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που ο Άγιος Νεκτάριος είχε επισκεφτεί την Σύρο;
Πού είχε μείνει άλλα και είχε λειτουργήσει;
Πόσοι ήταν οι φίλοι και γνωστοί του στην Σύρο;[....]

Η γνωριμία του Αγίου Νεκταρίου με την Σύρο μας είναι άγνωστο από πότε χρονολογείται.

Απίστευτο; Ναι.Και δυστοπικό.

Οσο κι αν σας φανεί απίστευτο, στην οδό Πολυλά στα Πατήσια όπου επιχειρείται η έξωση μετά από πλειστηριασμό της μονογονεϊκής οικογένειας για χρέος 800 ευρώ σε κοινόχρηστα, εκτός από τους Ασφαλίτες και τις Διμοιρίες των ΜΑΤ που έχουν αποκλείσει την περιοχή και δεν αφήνουν κανένα να πλησιάσει, έφτασαν και 3 πυροσβεστικά οχήματα και ακούστηκε απ' τον ασύρματο ότι θα επιχειρήσουν να βγάλουν την κ. Δήμητρα και την κόρη της, την Μυρτώ, από το... μπαλκόνι.

Ναι, σε μια χώρα που καίγεται απ' άκρη σε άκρη και οι πυρόπληκτοι ικετεύουν για ένα πυροσβεστικό, άνδρες της Πυροσβεστικής με τρία οχήματα διατέθηκαν για έξωση οικογένειας από πρώτη κατοικία.
Απίστευτο; Ναι. Και δυστοπικό.
Η κανονικότητα που περιμένατε, ήρθε.

πηγή

ΕΜΕΙΣ σήμερα προβαρουμε τις αλυσίδες ΤΟΥΣ.

Ευστάθιος Δαφνομήλης

Το Σύνταγμα της Ελλάδος σε ένα από τα αρχικά και θεμελιώδη άρθρα του και συγκεκριμένα στο αρ.5, παρ.4, ορίζει πως απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση στη Χώρα ή την ελεύθερη είσοδο και έξοδο από αυτή.
Αυτό το άρθρο θα ήταν ακριβώς αυτό που θα προστάτευε τα δικαιώματά μας κατά την διάρκεια των απαγορεύσεων και υποχρεωτικοτήτων εμβολιασμού της περιόδου kόβιντ 19.
Όμως, η κυβέρνηση κατά την Ζ' Αναθεωρητικη Βουλή, προσέθεσε μια "ερμηνευτική δήλωση" για την παράγραφο αυτή, που έλεγε πως στην απαγόρευση αυτή που ορίζει το Σύνταγμα, "δεν περιλαμβάνεται η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας". Έτσι, με μια μικρή ερμηνευτική δήλωση, βρέθηκε το κλειδί, που ξεκλείδωσε την άμυνα της προστασίας της ελεύθερης κίνησης, και 20 χρόνια μετά επεβλήθησαν απαγορεύσεις κίνησης που ο τόπος δεν είχε βιώσει ούτε καν κατά την περιοδο της γερμανικής κατοχης.

Ας το αφήσουμε λίγο στην άκρη αυτό το θέμα και θα επιστρέψουμε σε λίγο.
Σήμερα όπως ακούτε και διαβάζετε, τίθεται στο προσκήνιο ένα άλλο ζήτημα που αφορά στην υποχρεωτική και καθολική αλλαγή των ταυτοτήτων με νέου τύπου που θα εμπεριέχουν ένα μικροκύκλωμα ταυτοποίησης μέσω ραδιοσυχνοτήτων (rfid chip).
Τα προβλήματα και οι ανησυχίες που προκαλεί αυτή η είδηση είναι πολλές και διάφορες, και τα πρώτα επιχειρήματα που είδαμε να διατυπώνονται από κυβερνητικούς υπέρ των νέων αυτών ταυτοτήτων είναι αδύναμα, αντιφατικά και έωλα.
Η ανησυχία δυνατότητας διαρκούς εντοπισμού και αποτύπωσης κίνησης του φέροντος την κάρτα/ταυτότητας δεν απομακρύνεται με την δικαιολογία πως το ίδιο συμβαίνει με το "έξυπνο κινητό" μας.

Το ένα αποτελεί υποχρεωτικό αντικείμενο ταυτοποίησης που πρέπει να φέρουμε πάντα επάνω μας, ενώ το άλλο ειναι προαιρετικής φύσεως. Σημειωτέον εδώ, πως το "Έξυπνο τηλέφωνο" είναι μία επίσης ύπουλα λανθασμένη εννοιολογική προσέγγιση και ερμηνεία του smartphone καθώς το αρκτικόλεξο S.M.A.R.T. δίπλα σε έννοιες όπως phone, home, city κλπ, αναλύεται ως

Αναπαραστάσεις της Επανάστασης του 1821 στον ελληνικό κινηματογράφο

http://estamou.blogspot.com/2017/03/25-2017.html

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ ΣΤΟ ΒΟΡΙ ΠΡΟΙΚΟΝΗΣΟΥ

https://filiodestopoulou.wordpress.com/2018/08/17/2-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CF%82%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80/

Στο παραμύθι αυτό η αδυναμία απάντησης από πλευράς του λαού αποτελεί αιτία εξαφάνισης του..!

Ευγένιος ΜπαΪραμίδης Γενικός Χειρουργός

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια χώρα με βαριά ιστορία και πολιτισμό, στην απόλυτη παρακμή της, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να απαντήσουν στα εξής ερωτήματα:
Άνθρωπος εκδιδόμενος επί χρήμασι πώς λέγεται;

Άνθρωπος του οποίου αφαιρούν ατομικές ελευθερίες και την δυνατότητα να λαμβάνει αποφάσεις πώς λέγεται;

Άνθρωπος ο οποίος αυτοαποκαλείται δημοσιογράφος και αποκρύπτει ή διασπείρει ψευδείς ειδήσεις προς όφελος της εξουσίας επί χρήμασι πώς λέγεται;

Άνθρωπος επιχειρηματίας ο οποίος σε βάρος του κοινωνικού συνόλου διαπλέκεται ποικιλοτρόπως και αμφίδρομα με την εξουσία, διατηρώντας ΜΜΕ και διαπλεκόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλους τους τομείς του επιχειρείν, πώς λέγεται;

Άνθρωπος λειτουργός της δημόσιας υγείας ο οποίος υιοθετεί υγειονομικό αφήγημα της εξουσίας χωρίς ίχνος επιστημονικής τεκμηρίωσης επί χρήμασι πώς λέγεται;

Άνθρωπος δικαστικός λειτουργός, ο οποίος αποφασίζει με γνώμονα τις επιταγές της εξουσίας και όχι με γνώμονα το Σύνταγμα, προς ίδιον όφελος, πώς λέγεται;

Άνθρωπος ένστολος υπεύθυνος για την ασφάλεια, ο οποίος, παρακολουθεί την καταπάτηση του Συντάγματος και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας του, ενώ από την άλλη υποκλέπτουν γείτονες την ιστορία του, είτε λόγω ιδίου οφέλους είτε λόγω φόβου, πως λέγεται;

Άνθρωπος δημόσιος λειτουργός ο οποίος υποκύπτει σε αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου είτε προς ίδιον όφελος είτε λόγω φόβου πώς λέγεται;

Άνθρωπος θρησκευτικός ηγέτης ο οποίος καταπατά θεμελιώδη δόγματα της πίστης προς χάριν επιβολής της πολιτικής εξουσίας, προς ίδιον όφελος ή επί χρήμασι πώς λέγεται;

Άνθρωπος της πολιτικής εξουσίας ο οποίος χρηματίζει και χρηματίζεται καταπατά

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2023

Αγία Παρασκευή Σαρδινίων,ο ναός που αξίζει να ανακαλύψετε

Είναι ένα από τα πιο ιστορικά μοναστήρια της Αιτωλοακαρνανίας, φημισμένο κυρίως για τον εντυπωσιακό του διάκοσμο.

Σε μικρή απόσταση από το χωριό Σαρδίνια, δεσπόζει το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που θεμελιώθηκε γύρω στο 1700 και αποτελείται από το καθολικό σταυροειδούς τύπου με οκτάπλευρο τρούλο, σε κάθε πλευρά του οποίου ανοίγεται από ένα μονόλοβο τοξωτό παράθυρο.

Ωστόσο, ο εσωτερικός διάκοσμος του ναού, είναι που κλέβει την παράσταση με το καθολικό γεμάτο εντυπωσιακές αγιογραφίες, όπου απεικονίζονται πολλά κεφάλαια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Μια διαφορετική απεικόνιση της Αγίας Παρασκευής

Η Αγία Παρασκευή και δίπλα ο Άγιος Ερμόλαος. Εορτάζουν και οι δύο σήμερα...
Εδώ μια διαφορετική απεικόνιση της Αγίας Παρασκευής...
Στο αριστερό χέρι κρατά το κεφάλι της και αναγράφει:
''Τη μεν δεξιά τον σταυρόν του Κυρίου, τη δ'άλλη χειρί την εμήν κάραν φέρω ούτως'' και με μικρά στο τέλος γράφει: "με ηστόρησε ζωγράφον τις" χωρίς να έχουμε το όνομα του Αγιογράφου
Τοιχογραφία απο την Μονή της Αγίας Παρασκευής στα Σαρδίνια Βάλτου(17ος αιώνας)

πηγή

26-28 Ιουλίου 1822, η μάχη στα Δερβενάκια

Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου ,
να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα,
της Ρούμελης οι μπεηδες και του πασά οι αγάδες
στα Δερβενάκια κειτώνται στο χώμα ξαπλωμένοι .."

"Κλείσαν οι στράτες του Μωριά , κλείσαν και τα δερβένια,
κλαίνε τα χάνια γι άλογα και τα τζαμιά γι αγάδες,
κλαίει και μιά χανούμισα για τον μοναχογιό της.."

26-28 Ιουλίου 1822, η μάχη στα Δερβενάκια

πηγή

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΥ

«Γιάννη, γιατί ἔκοψες τὸν πεῦκο;γιατί; γιατί;»
«Ἀγέρας θάναι» λέει ὁ Γιάννης,καὶ περπατεῖ.

Ἀνάβει ἡ πέτρα, τὸ λιβάδι βγάνει φωτιά·νά βρισκε ὁ Γιάννης μιὰ βρυσούλα,
μιὰ ρεματιά!
Μὲς στὸ λιοπύρι, μὲς στὸν κάμπο νὰ ἕνα δεντρί...Ξαπλώθη ὁ Γιάννης ἀποκάτου δροσιὰ νὰ βρῆ.
Τὸ δέντρο παίρνει τὰ κλαδιά του καὶ περπατεῖ!
«Δὲ θ’ ἀνασάνω» λέει ὁ Γιάννηςˑ«γιατί; γιατί;»
-«Γιάννη, ποῦ κίνησες νὰ φτάσης;»
-«Στὰ Δυὸ χωριά».
-«Κι ἀκόμα βρίσκεσαι δῶ κάτου;Πολὺ μακριά!»
-«Ἐγὼ πηγαίνω, ὅλο πηγαίνω.Τί ἔφταιξα γώ;
Σκιάζεται ὁ λόγκος καὶ μὲ φεύγει,γι’ αὐτὸ εἶμαι δῶ.
»Πότε ξεκίνησα; Εἶναι μέρες...γιὰ δυὸ, γιὰ τρεῖς...Ὁ νοῦς μου σήμερα δὲν ξέρω,
τ’ εἶναι βαρύς».
—«Νὰ μιὰ βρυσούλα, πιὲ νεράκι,νὰ δροσιστῆς».
Σκύβει νὰ πιῆ νερὸ στὴ βρύση,στερεύει εὐθύς.
Οἱ μέρες πέρασαν κι οἱ μῆνες,φεύγει ὁ καιρός·στὸν ἴδιον τόπο εἶν’ ὁ Γιάννης
κι ἂς τρέχη ἐμπρός...
Νὰ τὸ χινόπωρο, νὰ οἱ μπόρες!μὰ ποῦ κλαρί;Χτυπιέται ὀρθὸς μὲ τὸ χαλάζι,
μὲ τὴ βροχή.
«Γιάννη, γιατί ἔσφαξες τὸ δέντρο τὸ σπλαχνικό, πούρριχνεν ἴσκιο στὸ κοπάδι
καὶ στὸ βοσκό;»

Καταθρυμμάτισε Εἰκόνα της Αγ.Παρασκευής ἀλλά πέθανε τήν ἑπόμενη ἡμέρα...

Πρόκειται γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Περικλέους Ἀργυρίου, ὁ ὁποῖος ἔλαβε χώρα στὸ χωριὸ Πράσινο ἤ Τύρνωβο τοῦ Νομοῦ Φλωρίνης. Τὸ ἱστορικὸ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἔχει ὡς ἑξῆς:
Ὁ Ἀργυρίου διακήρυττε σὲ ὅλο τὸ χωριὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει θρησκεία, δὲν πρέπει ὁ ἄνθρωπος νὰ πιστεύει σὲ τίποτε. Σημειωτέον, ὅτι αὐτὸς παρέμεινε ἐπὶ ἀρκετὰ χρόνια στὴν Πολωνία, ὅπου εἶχε καταφύγει μετὰ τὴν συντριβὴ τοῦ συμμοριτοπολέμου καὶ ἐπανῆλθε κατόπιν στὸ χωριό του.
Κάποια στιγμὴ κλήθηκε ἀπὸ τὴν Ἐνοριακὴ Ἐπιτροπὴ νὰ κάνει ὁρισμένες ἐπισκευὲς στὴν στέγη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ χωριοῦ καὶ τοῦ συστήθηκε νὰ εἶναι προσεκτικός, διότι ἐντὸς αὐτοῦ ὑπῆρχαν Εἰκόνες μεγάλης ἀξίας, στὶς ὁποῖες προσερχόταν πλῆθος πιστῶν ἀπὸ ὅλη τὴν περιοχὴ καὶ προσευχόταν.

Ὁ ἄθεος ὅμως Ἀργυρίου τοὺς ἀπάντησε εἰρωνικά:
-Πιστεύετε στὰ χρωματισμένα σανίδια!…

Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια καὶ ἄλλα παρόμοια ὁ Περικλῆς Ἀργυρίου ἐπιδόθηκε στὴν ἐργασία του. Κατάπληκτοι ὅμως οἱ συγχωριανοί του κατὰ τὸ μεσημέρι διαπίστωσαν, ὅτι αὐτὸς ἔσπασε τὴν θαυματουργὴ Εἰκόνα τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, ἡ ὁποία βρισκόταν ἐντὸς τοῦ Ναοῦ! Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐξόργισε τοὺς φιλόθρησκους κατοίκους τοῦ Πρασίνου καὶ ὅλοι κατηγοροῦσαν τὸν ἱερόσυλο.

Γι' αυτούς, είμαστε αναλώσιμοι...

«”Θυσία” είπαν για τα παιδιά στα Τέμπη, “αυτοθυσία” λένε τώρα για τους πιλότους που σκοτώθηκαν στην Κάρυστο. Oι νεκροί πιλότοι θυσιάστηκαν για το καλό της πατρίδας.
Το κράτος δεν έχει ποτέ καμία ευθύνη, η απόδοση τιμών/ευθυνών είναι προς τους νεκρούς.
Όχι, δεν είναι δυο ήρωες που θυσιάστηκαν. Ήταν δύο εξουθενωμένοι, εξαντλημένοι εργαζόμενοι σε ένα σώμα με χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις, με απαρχαιωμένα μέσα που δουλεύουν νυχθημερόν για να αποκαθιστούν τις έκτακτες βλάβες.
Οι υπεύθυνοι για όλα τα παραπάνω θα τη βγάλουν καθαρή με δυο σημαίες πάνω στα φέρετρα και μερικά στεφάνια.
Γι' αυτούς, είμαστε αναλώσιμοι».

Iasonas Apostolopoulos

Μαύρισε η ψυχή μου να μαθαίνω νέα άσχημα.
Βαρέθηκα να ακούω τις φτηνές δικαιολογίες σας. Σιχάθηκα τα κροκοδείλια τα δάκρυά σας. Τα δελτία τύπου σας.
Καραγκιοζιλίκια για το θεαθήναι.
Δε θέλω ούτε να σας θυμώνω, ούτε να σας βρίζω, ούτε να σας κακολογώ. Δεν νικιέται το σκοτάδι με σκοτάδι.
Ο Θεός να σας συγχωρέσει, με τον τόσο πόνο, που είτε ο δόλος σας, είτε η ανικανότητά σας έχει προκαλέσει.
Αλήθεια…
Θα είχα απελπιστεί και θα τα είχα παρατήσει προ πολλού, αν δεν ήξερα ότι ο Θεός έχει τον τελευταίο λόγο…
Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Εικονογράφηση : Κωνσταντίνος Παππάς

Αλωνίσταινα Αρκαδίας.Ναός Αγ.Παρασκευής.Κάθε χρόνο ο Κολοκοτρώνης πήγαινε στο πανηγύρι.

Αλωνίσταινα Αρκαδίας. - Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
Κάθε χρόνο ο Κολοκοτρώνης πήγαινε στο πανηγύρι. Μόνο μία χρονιά δεν πήγε, το 1822,γιατί είχε πόλεμο στα Δερβενάκια!
Έταξε στη χάρη της, αν βγει ζωντανός, να "μεγαλώσει" το σπίτι της.
Ο Γέρος έκανε τάμα του! Όταν άδειασε από τις μάχες πήγε και προσκύνησε την εικόνα της. Η Αλωνίσταινα είναι πατρίδα της μητέρας του, της Ζαμπίας.

πηγή

Παρανάλωμα τοῦ πυρός καί χίλια κομμάτια δέν γίνεται μόνον ἡ Πατρίδα μας. Παρανάλωμα τοῦ πυρός καί χίλια κομμάτια γίνεται καθημερινά ἡ Ψυχή μας.

Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

Συγκλονιστικό τὸ δρᾶμα τῆς Ἑλλάδος. Ὁ πυρετὸς τῆς ἄρρωστης, ἔκπτωτης Πολιτείας. Πῶς νὰ χωρέσει τοῦ ἀνθρώπου ὁ νοῦς τὸν μηχανισμὸ τῆς καταστροφῆς;
Ζοῦμε τὴν ἄκρα ἐποχὴ. Τὸν τέλειο ἐξευτελισμό. Τὰ χρόνια τῆς βαρβαρότητας. Τῆς ἀπαιδευσίας, τῆς ἀτοκίας, τῆς δυστοπίας. Τὴν βεβήλωση τῆς Ἱστορίας καὶ τῆς Δημοκρατίας.
Μία ὁλόκληρη Πολιτεία βουτηγμένη στὴ σήψη καὶ τὴν ἀθλιότητα. Μιὰ μητροπολιτική Ἀθήνα ποὺ περιφρονεῖ τὴν ἐνδοχώρα, ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς ἄκρες καὶ τὶς ρίζες, γίνεται στὸ τέλος ἐπαρχία. Μὲ τὴν πλάτη γυρισμένη στὸ παρελθόν, μονόχνωτα καὶ μονόπλευρα, κοιτάζουν τὸν ἑαυτὸ τους.

Τίμια πολιτικὰ κόμματα μὲ τὴν ἔννοια ποὺ ἕνας ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ εἶναι τίμιος, δὲν ὑπάρχουν. Καὶ μόνον ἡ λέξη κόμμα ἀρκεῖ. Δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὸ ὅλον, ἀλλὰ τὸ μέρος, κομματιάζοντας, ἀποδομῶντας τὸν Ἑλληνισμό. Ἐδῶ καὶ 192 χρόνια, ἡ Δημοκρατία κυβερνᾶται μὲ τὴν ἐναλλαγὴ στὴν ἐξουσία τῶν κομματιῶν (κομμάτων) τοῦ συνόλου. Καὶ, ὅταν ἕνα κομμάτι –ὁποιοδήποτε κομμάτι ἢ μέρος αὐτοῦ- κυβερνᾶ μόνιμα τὸ σύνολο, τότε δέν ὁμιλοῦμε γιὰ Δημοκρατία, ἀλλά γιὰ τυραννία. Τέτοια, δηλαδὴ τυραννικὰ, εἶναι ὅλα τὰ μονοκομματικὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας κράτη.

Καθημερινὰ ἀγωνίζονται νὰ μᾶς πείσουν μὲ κάθε λογῆς τεχνάσματα, μὲ προσχήματα καὶ προτάσεις ἁμαρτωλές, γιὰ τὸ ἀντίθετο. Στρεβλώσεις καὶ ἀλλοιώσεις ὑφαίνουν μία κοινωνία διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη ποὺ γνωρίζαμε. Μία κοινωνία στὴν ὁποία τὸ Ἔθνος τελεῖ ὑπὸ διωγμὸν καὶ μία κοινωνία στὴν ὁποῖα τὸ κράτος δὲν ὑπάρχει. Καὶ ὡς γνωστόν, τὸ κράτος δὲν ἐπανιδρύεται μὲ ἐπιτροπές, ἀναθεωρήσεις καὶ πάσης φύσεως παραποιήσεις. Ἀντιθέτως, κατεβαίνει σκαλοπάτια. Πιὸ κάτω καὶ ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία ποὺ βρισκόταν στὸ ὄχι καὶ τόσο μακρυνὸ παρελθόν.

Δυσάρεστη ἡ διαπίστωση, ὅσο δυσάρεστο εἶναι καὶ το αἴσθημα ποὺ ἀφήνουν πίσω τους οἱ ἀλλεπάλληλες καταστροφὲς καὶ ταπεινώσεις ποὺ ὑφίσταται ὁ Ἑλληνισμός.
Ὅμως. Ὁ Ἑλληνισμός εἶναι αὐθύπαρκτο προϊόν τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς. Μέσα ἀπό τὸ φυσικό περιβάλλον ὁ Ἕλλην ἀντλεῖ Δύναμη, Ἀξία καὶ Σκοπό. Ποιὸς νοήμων ἄνθρωπος δὲν γοητεύεται ἀπό τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἑλληνικοῦ Τοπίου;