Παναγία ἡ Πελαγονίτισσα

Η  εικόνα βρέθηκε παλαιότερα στον κύριο ναό του μοναστηρίου του Βατοπεδίου δίπλα από το αριστερό μέρος των ψαλτών. Το 1730, παρόλο που οι πόρτες της εκκλησίας ήταν κλειδωμένες, η εικόνα εξαφανίστηκε από τη θέση της και βρέθηκε κατά ανεξήγητο τρόπο κοντά στο ίδιο μέρος της εκκλησίας του μοναστηριού του Ξενοφώντος, του οποίου οι μοναχοί προσευχόταν συνεχώς ώστε να δώσει η Αγία Παρθένος και στο δικό τους μοναστήρι μια θαυματουργή εικόνα. 

 Με το που πληροφορήθηκαν αυτό οι μοναχοί του Βατοπεδίου επανέφεραν την εικόνα στην αρχική της θέση διασφαλίζοντας στην εκκλησία μια πολύ σοβαρή επιτήρηση και κλειδώνοντας κάθε οδό εξόδου για να αποφύγουν περαιτέρω ενδεχόμενες κλοπές.

 Εντούτοις, μετά από καμιά ώρα, όταν επέστρεψαν στην εκκλησία δεν βρήκαν την αγία εικόνα, η οποία σε λίγο χρονικό διάστημα ήδη είχε επιστρέψει στου Ξενοφώντος, δείχνοντας την προτίμησή της. Μπροστά σε κάτι τόσο ξεκάθαρο οι μοναχοί του Βατοπεδίου πήγαν εκεί για να την τιμήσουν και για πολλούς αιώνες η παράδοση ήταν το λάδι του καντήλας Της να το προσφέρει το μοναστήρι του Βατοπεδίου.

 Το βλέμμα της Μαρίας εκφράζει μια απέραντη λύπη. Το στόμα της αγγίζει ελαφρά το μάγουλο του Βρέφους, το οποίο με τη σειρά του, αγγίζει απαλά με το ένα χέρι το πρόσωπο, ενώ με το άλλο προσπαθεί να πιαστεί από το μανδύα της και να μην πέσει.

   Ο Ιησούς εμφανίζεται με ένα κοντό και ελαφρύ ένδυμα (χιτών) που του αφήνει γυμνά τα χέρια και τα πόδια. Το σώμα του είναι γερμένο προς τη Μητέρα. Το κεφάλι γυρνά προς τα πίσω και τα μάτια του μας κοιτάζουν. Η Μαρία σφίγγει με τη δεξιά της κλειστή το βασιλικό ένδυμα του Χριστού (ιμάτιον) πλεγμένο με επίχρυσο, ενώ με την ωραιότατη αριστερά χείρα της κρατά το Ειλητό του Νόμου.

Διαβάστε και-Η Παναγία η Πελαγονίτισσα. Οι σημαντικότερες εικόνες της.