Σήμερα θα μιλήσουμε ίσως για την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της ψυχολογίας και ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα της διάβρωσης της από το δηλητήριο του φεμινισμού στους κύκλους της και δεν ήταν άλλη από το "σύνδρομο ψευδούς μνήμης" (False Memory Syndrome) όπου διάφοροι μεταμοντέρνοι και φεμινιστές ψυχολόγοι της δεκαετίας του '80 στην Αμερική μέσα από τις συνεδρίες τους με παιδιά και ενήλικους κατάφερναν και τους έκαναν "πλύση εγκεφάλου" με συνέπεια οι τελευταίοι να πιστεύουν, εντελώς ξαφνικά, πως είχαν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα τους!
Προσέξτε το σημείο αυτό:
τα παιδιά δεν έλεγαν "ψέμματα" αφού αυτό πίστευαν μετά από τις συνεδρίες τους!!! δηλαδή οι ίδιοι ψυχολόγοι εκμεταλλευόμενοι την όποια θέση τους ουσιαστικά κατασκεύαζαν πραγματικότητα στα παιδιά με συνέπεια αυτά να πιστεύουν ότι παλαιότερα είχαν βιαστεί από τον πατέρα τους, χωρίς όμως αυτό να είχε γίνει ποτέ στην πραγματικότητα!!!
Όπως καταλαβαίνουμε όλο αυτό είχε ως συνέπεια να διαλυθούν πολλές οικογένειες και να υπάρξουν σχετικές καταγγελίες εναντίον πατεράδων, να αποξενωνται οι μπαμπάδες, να μπαίνουν φυλακή αθώοι άνθρωποι και βασικά να διακόπτεται για πάντα η επικοινωνία των παιδιών με τον πατέρα τους !
Η πιο γνωστή υπόθεση ήταν του κορυφαίου Καθηγητή Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια του Peter J. Freyd όταν το 1990 η κόρη του (η Jennifer Freyd κοριτσάκι στην φωτογραφία το 1965) ύστερα από κάποιες συνεδρίες που έκανε με φεμινίστριες ψυχολόγους άρχισε να πιστεύει, ξαφνικά στα 33 της και ούσα και αυτή ψυχολόγος, πως ο πατέρα της την βίαζε όταν ήταν μικρή την δεκαετία του ΄60 με συνέπεια να τον καταγγείλει και επίσημα το 1990 στην αστυνομία!!!
Στο άκουσμα της καταγγελίας περί αιμομιξίας στην κόρη του, ο Peter J. Freyd ψυχολογικά κατέρρευσε και η υγεία του κλονίστηκε ανεπανόρθωτα αφού στην κυριολεξία έπεσε από τα σύννεφα βρήκε όμως βρήκε έναν αναπάντεχο σύμμαχο ως προς την υπεράσπιση του και ήταν η σύζυγος του η Pamela Freyd δηλαδή ίδια η μητέρα της Jennifer Freyd και η οποία θεώρησε αβάσιμες και εκτός πραγματικότητας αυτές τις σοβαρές καταγγελίες της ίδιας της κόρης!!!
Στην πορεία οι καταγγελίες κατέπεσαν οπότε πλέον πανηγυρικά ηττημένη η Jennifer Freyd διέκοψε τους δεσμούς της με τους γονείς της ενώ o Peter J. Freyd μαζί με την σύζυγο του ίδρυσαν το 1992 ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα την "False Memory Syndrome Foundation" σχετικά με ψεύτικες καταγγελίες εναντίον των πατεράδων από τα παιδιά τους, ύστερα από συνεδρίες με ψυχολόγους οι οποίοι με τη χρήση αμφιλεγόμενων θεραπευτικών τεχνικών όπως επίκληση αυθεντίας, κατάχρηση εξουσίας, επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές ερωτήσεις, καθοδηγούμενες εικόνες και σενάρια κτλ έπειθαν τα μικρά παιδιά πως είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον πατέρα τους!
Μάλιστα μεταξύ των ψυχολόγων που υποστήριζαν και συνεργάζονταν ως επιστημονική του επιτροπή με το ίδρυμα ήταν στην κυριολεξία οι κορυφαίοι των κορυφαίων όπως η Elizabeth Loftus το πρώτο όνομα στην έρευνα της μνήμης, ο Ralph Underwager, ο Τιτάνας ο Paul R. McHugh, ο Aaron T. Beck ο πατέρας της CBT θεραπείας και άλλοι πολλοί.
Δυστυχώς όμως στην ζωή δεν νικάει πάντα το καλό έτσι και εδώ στην πορεία οι φεμινιστικές οργανώσεις της Αμερικής που είδαν τα οικονομικά τους συμφέροντα τους να απειλούνται όπως και το mainstream σύστημα των ΜΜΕ άρχισαν τον πόλεμο ενάντια στο ίδρυμα με συνέπεια το 2019 με την άνοδο του metoo , της woke κουλτούρας και του "cancel culture" στην Αμερική το ίδρυμα αναγκάστηκε να διακόψει την λειτουργία του, εντούτοις η παρακαταθήκη που μας άφησε ήταν ανεκτίμητη.
Μάλιστα το 2010 η γνωστή Αμερικανίδα συγγραφέας η Meredith Maran και η οποία για χρόνια δούλευε στον τομέα πρόληψης της παιδικής κακοποίησης της Αμερικής, μίλησε για την δικιά της ιστορία στο βιβλίο της "My Lie: A True Story of False Memory" ΄(το Ψέμα μου: μια αληθινή ιστορία μιας ψεύτικης μνήμης) σε μία προσπάθεια να ζητήσει την συγχώρεση από τον πατέρα της όπου αφηγείται πως η ίδια έπεσε θύμα από φεμινίστριες ψυχοθεραπεύτριες της δεκαετίας του ΄80 όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι Αμερικανοί που, ξαφνικά, πείσθηκαν ότι είχαν βιαστεί από τους πατεράδες τους με συνέπεια να τους καταγγέλλουν άδικα και να καταστρέφεται η σχέση τους μια για πάντα.
Πάτερ μου, το άρθρο είναι λίγο άδικο και ΔΕΝ πρέπει να διαβαστεί επιπόλαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές σημαντικές επισημάνσεις:
1) Το έργο των ψυχολόγων και της επιστήμης είναι αναμφίβολα ΧΡΗΣΙΜΟ. Επειδή υπάρχουν πνευματικοί, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ψυχολόγοι. Ο καθένας στο μετερίζι του.
2) Η ψυχολογία είναι μια επιστήμη με διάφορα ρεύματα εντός της (όλα είναι σημαντικά). Αν κάποιος εκφραστής ενός ρεύματος δεν πιστεύει στον Θεό, είναι δικό του θέμα. Δεν αφορά την ψυχολογία αυτό. Το αντίθετο μάλιστα: η ψυχολογία αναγνωρίζει την θρησκεία ως ανάγκη του ανθρώπου και υπερασπίζεται το δικαίωμα των ανθρώπων να θρησκεύουν.
3) Ο φεμινισμός ΔΕΝ είναι ένα πράγμα. Αντίθετα, υπάρχουν διαφορετικά ρεύματα μέσα σε αυτόν. Πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να αναγνωρίσουμε και θετικές ωφέλειες σε αυτόν. Χάρη σε αυτόν, για παράδειγμα, αρχίσαμε να τιμάμε περισσότερο τις γυναίκες αγίες, ή να σκεφτόμαστε ότι -χωρίς να το καταλαβαίνουμε- αναγνωρίζουμε επισήμως ως αγίους κυρίως άντρες μοναχούς, κλπ
4) Το ότι συνειδητοποιήσαμε πως υπάρχει η κατάσταση που ονομάζουμε "σύνδρομο ψευδούς μνήμης"... γιατί είναι "μαύρη σελίδα στην ιστορία της ψυχολογίας"; Εφόσον είναι κάτι που υπήρχε από παλιά... Θα ήταν καλύτερο να μην αρχίσουμε να συζητάμε για αυτό; Θα ήταν καλύτερο να μην είχαμε ανακαλύψει το πώς μπορεί να θεραπευτεί, και να αφήνουμε τα άτομα να καταστρέφουν με αυτό τις ζωές τους και τις οικογένειές τους; Δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό του συγγραφέα... Το ότι οι γιατροί ανακάλυψαν πως υπάρχει καρκίνος (και ξεκίνησαν να συζητούν πώς μπορεί να θεραπευτεί), αντίστοιχα, είναι μια «μαύρη μέρα για την ιστορία της ιατρικής»;
5) Δυστυχώς οι ψυχικές ασθένειες δεν είναι κάτι "στη φαντασία μας", ούτε κάτι απλό, ούτε κάτι δαιμονικό. Είναι ασθένειες του μυαλού, που πρέπει να θεραπευτούν (με τον ίδιο τρόπο που πρέπει να θεραπευτεί μια σωματική ασθένεια). Δεν φτάνει το να ζεις μια χριστιανική-πνευματική ζωή για να προστατευτείς από μια ψυχική ασθένεια. πχ πόσοι παπάδες έχουν σχιζοφρένεια; Είναι αμαρτωλοί επειδή είναι άρρωστοι στο μυαλό; Οφείλεται σε έλλειψη πνευματικής ζωής η ασθένειά τους; Ας σοβαρευτούμε επιτέλους...
Αν έχετε Facebok μπείτε στην σελίδα του κ.Στέφανου Σιδηρόπουλου και σχιλιάστε.Νομίζω ότι ο συγγραφέας είναι ξεκάθαρος
ΑπάντησηΔιαγραφή