....γιά νά ταπεινωθῶ καί νά μάθω τοὺς γιατροὺς καί τά φάρμακα"....

  Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ γνώριζε καὶ πολλὰ ἰατρικὰ θέματα καὶ διέκρινε τὶς δαιμονικὲς ἀπὸ τὶς ψυχιατρικὲς καταστάσεις. Θεοφόρος ὁ ἴδιος, εἶχε κάνει ἔξωση στὸν πονηρὸ ἀπὸ τὴν καρδιά του, γιὰ τοῦτο καὶ εἶχε ὁράσεις δαιμόνων. 

 Ὅπως διασώζεται στὴ μυθιστορηματικὴ βιογραφία του ἀπὸ τὸν Σῶτο Χονδρόπουλο, συνέβη ὁλόκληρη νύχτα νὰ ἀντιπαλεύει πρὸς πτηνόμορφο δαίμονα ποὺ τοῦ ἐπετίθετο συνεχῶς σὲ σπίτι ποὺ φιλοξενήθηκε.

  Ὁ ἴδιος ἀλλοῦ, ἀπάλλαξε ἀπὸ δαιμόνιο ἄνθρωπο, τὸν ὁποῖο ἀποκάλεσε μὲ τὸ μικρό του ὄνομα, ὅπως καὶ τὸ εἶδος τοῦ δαιμονίου ("πύθωνος", δηλ. δαιμόνιο μαντικῆς, ποὺ "μάντευε"). 

 Ἀλλὰ σὲ μιὰ μοναχὴ ποὺ ἔλεγε ὅτι ἔχει δαιμόνιο, τῆς ἐξήγησε πὼς ἡ ἀσθένειἀ της δὲν ἦταν τῆς ψυχῆς "καθ' ἑαυτήν", ἀλλὰ πάσχοντας τὸ σῶμα της, συν-έπασχε καὶ ἡ ψυχή, κατὰ συμ-πάθεια, κατὰ ἀντανάκλαση πρὸς τὸ σῶμα. Διέγνωσε ὑστερία καὶ τὴν παρέπεμψε σὲ φαρμακοθεραπεία (λε΄ ποιμαντικὲς ἐπιστολές, ἐκδ. Ὑπακοή).

  Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐπιστολές του πρὸς πνευματικό του τέκνο, τὸ ὁποῖο πάσχει ἀπὸ κατάθλιψη φέρνει σὰν παράδειγμα τὸν ἅγιο Νεκτάριο στὶς ἐπιστολές του ποὺ προαναφέραμε, λέγοντας "πόσον ἕνας τόσον μεγάλος Ἅγιος, πρόσεχε στοὺς γιατροὺς καὶ τὰ φάρμακα. Γι΄ αὐτὸ καὶ μένα παιδί μου, δὲν μὲ ἀκούει ὁ Θεὸς τώρα καὶ δὲν μπορῶ νὰ θεραπεύσω μόνο μὲ τὴν προσευχή, ὅπως παλιά, γιὰ νὰ ταπεινωθῶ καὶ νὰ μάθω τοὺς γιατροὺς καὶ τὰ φάρμακα".