«Αγία Αναστασία, η φαρμακολύτρια» Ιερό εικόνισμα του 16ου αιώνα

«Αγία Αναστασία, η φαρμακολύτρια»

Ιερό εικόνισμα του 16ου αιώνα, το οποίο βρίσκεται στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.....

Περιγραφή του εικονίσματος........

Μεταφορά από το βιβλίο της:

Μυρτάλης Αχειμάστου, Ποταμιανού

Εικόνες Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών

Αθήνα 1998 σελ 156

«Η Αγία Αναστασία παριστάνεται σε προτομή σε στάση μετωπική προς τον προσκυνητή!
Εντυπωσιακό είναι το πάντοτε πράσινο μαφόριό της.
Διευθετημένο αυτό με κομψή φιλαρέσκεια στην εικόνα σκεπάζει τον κεφαλόδεσμο και το σκοτεινόχρωμο φόρεμα που φαίνεται λίγο στο χέρι με τελείωμα χρυσής ταινίας.
Χρυσοπερίκλειστο και πλούσια πτυχωμένο, γυρίζει με χάρη σαν εσάρπα μπροστά, κλείνοντας το λαιμό και κατεβαίνει δεξιά σε απόπτυγμα δείχνοντας σε όλο το πλάτος τα χρυσά λεπτεπίλεπτα κρόσια της παρυφής.
Την αίσθηση λεπτής πολυτέλειας εντείνουν το χρυσαφένιο δοχείο με ωραίο σχέδιο και διακόσμηση και το βαρύ βιβλίο με κόκκινο πάχος των φύλλων και πολύτιμες πέτρες στη στάχωση, με χρυσογραφίες δεμένες σε κομψό σχέδιο.
Η διαφάνεια του γλυκού σμαραγδένιου πράσινου στο μαφόριο τυλίγει με αχνές σκιές το πρόσωπο, που έχει τερπνή και ευαίσθητη έκφραση και έξυπνο βλέμμα»
Ο αγιογράφος με τον τονισμό των σωματικών διαστάσεων των πλατιών ώμων της Αγίας Αναστασίας, της φαρμακολύτριας, το στοιβαρό λαιμό, το χέρι μακροδάκτυλο και δυνατό επιδιώκει να τονίσει τον ισχυρό της επιβλητικό ψυχικό κόσμο, το σταθερό φρόνημα, την αντοχή στα αγιομαρτύρια και τη θαρραλέα ομολογία της.
Στο σκληρό άκαμπτα ανέκφραστό της πρόσωπο μαρτυρείται η ψυχική της άκαμπτη αδάμαστη κράση και η αντοχή, η εγκαρτέρηση, η ακινησία, το γαλήνια της ψυχής τ´ατάραχο, η στερεότητα στην πίστη και την προσδοκία.
Ήρεμη κοιτάει στα μάτια τον προσκυνητή μεταδίδοντάς του σθένος ψυχικό από το δικό της σθένος!
Θεσσαλονικιά στην καταγωγή της, στο συναξάριό της, προσφωνείται:
«Και αυτή ην Ρωμαία, από την πόλη της Ρώμης, κόρη του Πραιτεξτάνου και της Φαύσης κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού»
Ωφείλει το αγιονύμιό της, στις ιδιότητές της να λύει τις φαρμακείες, τις πίκρες, τις αρρώστειες και τις δοκιμασίες της ζωής των φτωχών και πονεμένων.
Έτρεχε σε κάθε πονεμένο, φρόντιζε πληγές σωματικές και ψυχικές, παρηγορούσε, αγαπούσε και θεράπευε!
Η Αγία Αναστασία η φαρμακολύτρια με την ανεπτυγμένη συμπόνια και ενσυναίσθηση χαριτώνεται ως ξέχωρη συγκριτικά από τις υπόλοιπες γυναίκες καθότι ισορροπούσε σε κάθε αναμέτρηση τον δυναμισμό της ψυχής και της ευαισθησίας της, της ευγένειας και του δυναμισμού της, ευέλικτη και αγέρωχη τρυφερή μα και δυναμική σε κάθε περίσταση ανάλογη!
Ευλογία όλων μας και πρότυπο η Αγία Αναστασία, η φαρμακολύτρια να είναι!

Δέσποινα Αικατερίνης Ανδρέα Τενίζη