Πιό καλά ἁμαρτωλοί που φωνάζουμε γιά ἔλεος παρά ἀσεβεῖς που την ἁμαρτία τους την κάνουν λάβαρο

ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙ ΚΥΡΙΕ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σ ο υ.
Ἔχει καὶ ὁ Θεὸς δικαιώματα στὴ ζωή μου. Ὄχι μόνο δικαιωματισμὸς ἀσύδοτος δικός μου.
Πόσο θυμόμαστε τὶς τελευταῖες μέρες αὐτὸ ποὺ λέει ἕνας πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας: "ὁ νοῦς ποὺ θὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸν Θεό, ἢ κτῆνος γίνεται ἢ δαίμονας"
Εἶναι ἀπὸ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ: "νοῦς ἀποστὰς τοῦ Θεοῦ ἢ κτηνώδης γίνεται ἢ δαιμονιώδης" (ΕΠΕ, 11, 226).

 Πιὸ καλὰ ἁμαρτωλοὶ ποὺ φωνάζουμε γιὰ ἔλεος νὰ παραμείνουμε ἕως ἐσχάτων, παρὰ ἀσεβεῖς ποὺ τὴν ἁμαρτία τους τὴν κάνουν λάβαρο καὶ λένε: αὐτὸ εἶναι τὸ σωστό.
Ὄχι. Δὲν εἶναι τὸ σωστό. Τὰ πνευμονάκια μας πλάστηκαν μὲ γνώμονα τὸ ὀξυγόνο. Ἂν θέλετε νὰ ἀναπνεύσετε μονοξείδιο τοῦ ἄνθρακα, μὲ τὶς ὑγεῖες σας. Ἂν ἐσᾶς σᾶς ἀρέσει, ἐμᾶς μᾶς περισσεύει. Πλὴν ὅμως θὰ πεθάνετε ἀπὸ ἀσφυξία. Ἔχουμε καὶ δικαίωμα καὶ ὑποχρέωση νὰ (σᾶς) τὸ ποῦμε. Δημοκρατία ἔχουμε.

π.Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος