Τη φιληδονία, τη φιλαργυρία και τη φιλαρχία.
Φιληδονία, είναι να είσαι δέσμιος των απολαύσεων. Να τις υπηρετείς και όχι να σε υπηρετούνε. Φτάνει ο άνθρωπος σε τέτοιο σημείο παράδοσης σε αυτές, που για χάρη τους χάνει τον εαυτό του…
Η φιλαργυρία είναι πιο ύπουλη. Πιο σοβαρή. Πιο ζημιογόνα… Το να είναι φιλήδονος κανείς έχει και «κάποια» ελαφρυντικά… Είναι η αδυναμία του σώματος που πολλές φορές τον ρίχνει . Τα λεφτά όμως. Το χρήμα. Ο χρυσός… Εκεί ο άνθρωπος γίνεται υπόδουλος εκούσια, χωρίς δικαιολογία.
Μα από τις τρεις η πιο ύπουλη και η πιο σοβαρή, είναι η φιλαρχία. Το να θεωρείς πως είσαι εσύ και άλλος κανείς. Το να θες να είσαι πάντοτε ο πρώτος. Το να πιστεύεις ότι είσαι ο Θεός ο ίδιος.
Φιληδονία, φιλαργυρία και φιλαρχία…
Να τις φοβάσαι και τις τρεις.
Μα πάνω από όλα, πρόσεχε τον εγωισμό. Πρόσεχε τη φιλαρχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου