Μυσταγωγῶν σου, Κύριε....

ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ-13ος αιώνας

  Από τα απόστιχα του όρθρου της Μεγάλης Πέμπτης. «Μυσταγωγῶν σου, Κύριε, τοὺς μαθητάς, ἐδἰδασκες λέγων· Ὦ φίλοι, ὁρᾶτε, μηδεὶς ὑμᾶς χωρίσει μου φόβος εἰ γὰρ πάσχω, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ κόσμου. Μὴ οὖν σκανδαλίζεσθε ἐν ἐμοί, οὐ γὰρ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχήν μου λύτρον ὑπὲρ τοῦ κόσμου. Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐμὲ μιμεῖσθε· ὁ θέλων πρῶτος εἶναι ἔστω ἒσχατος, ὁ δεσπότης, ὡς ὁ διάκονος· μείνατε ἐν ἐμοί, ἵνα βότρυν φέρητε, ἐγὼ γάρ εἰμι τῆς ζωῆς ἡ ἄμπελος».

  Ο Χριστός κατά το μυστήριο γίνεται ο πρώτος διδάσκαλος και μυσταγωγός του Μυστηρίου, το οποίο επαναλαμβάνεται σε κάθε θεία λειτουργία. Ο Κύριος ετοιμάζει τη δική του τράπεζα, η οποία τρέφει τις ψυχές των πιστών με το Πανάγιο σώμα και με το Τίμιο αίμα Του. Η μυσταγωγία δεν γίνεται απλώς για να μυσταγωγήσει ο Κύριος τους φίλους του και τους μαθητές του, αλλά για να τους αναβιβάσει και να τους κάνει αληθείς μύστες Του. 

  Κατά τον άγιο Νικόδημο, οι πιστοί εκείνη τη στιγμή βρίσκονται παρόντες στη μυστική Τράπεζα του Κυρίου κατά τη Μεγάλη Πέμπτη και λαμβάνουν από τα ίδια τα χέρια του Χριστού τα Άχραντα Δώρα. Μόνο σε αυτή την ψυχοτρόφο τράπεζα του Κυρίου βρίσκεται ο αληθής κορεσμός της ψυχοσωματικής υπαρξιακής πείνας και δίψας για τους πιστούς .