Ξύπνησαν τρομαγμένες και άνοιξαν το παράθυρο για να δουν τι συμβαίνει.Δεν ειδαν τίποτα.Σιγή και γαλήνη απόλυτη επικρατούσε στο δρόμο. Κοίταξαν το ρολόι και ήταν 12 παρά τέταρτο η ώρα. Μην μπορώντας να εξηγήσουν αυτό που τους συνέβη πλάγιασαν και κοιμηθήκαν.
Τότε η Μυρσίνη είδα ένα φοβερό όνειρο. Σαν να γινόταν φασαρία στο χωριό και έτρεχε ο κόσμος.Η Μυρσίνη ρώτησε τι συμβαίνει και της είπαν:
«Στις Καρυες έσφαξαν τον Γιώργο και κλαίει η Παναγια».
Άρχισε τότε και εκείνη με τον κόσμο να τρέχει κι έφτασε στις Καρυές. Στο προαύλιο είδε την Παναγία μαυροντυμένη με το πρόσωπο γεμάτο δάκρυα.Στο πλάι της καθόταν ένα κοριτσάκι 12 χρονών περίπου (Η Αγία Ειρηνη )και σιγοκλαιγε και εκείνο.Η Μυρσίνη έπεσε γονατιστή μπροστά της και ερώτησε: «Παναγία μου γιατί κλαις ;»
Η Παναγιά αποκρίθηκε: «Πάντα κάθε μέρα κλαίω για την θυσία του Καλογήρου. Γεώργιο τον έλεγαν πρώτα και όταν χειροτονήθηκε έλαβε το όνομα Ραφαήλ. Στις 12 παράτέταρτο τη νύχτα της ΛάμπροΔευτέρας Τον έσφαξαν οι τούρκοι και την ΛαμπροΤρίτη τον έθαψαν οι Χριστιανοί.Τούτο το κοριτσάκι που βλέπεις το έκαψαν ζωντανό οι τούρκοι. Τα οστά που βρέθηκαν στο πιθάρι είναι δικά του».
Ξαφνικά ακούστηκε μία μελωδία και έσταζε αίμα από τον ουρανό. Γύρισε η Μυρσίνη και είδε 12 παλικάρια χρυσοντυμένα, που σήκωναν ένα φέρετρο .
Το κατέβασαν σιγά-σιγά στο προαύλιο της εκκλησίας, και μέσα τότε η Μυρσίνη είδε τα ιερά λείψανα του Αγίου Ραφαήλ.
Άρχισε τότε και εκείνη με τον κόσμο να τρέχει κι έφτασε στις Καρυές. Στο προαύλιο είδε την Παναγία μαυροντυμένη με το πρόσωπο γεμάτο δάκρυα.Στο πλάι της καθόταν ένα κοριτσάκι 12 χρονών περίπου (Η Αγία Ειρηνη )και σιγοκλαιγε και εκείνο.Η Μυρσίνη έπεσε γονατιστή μπροστά της και ερώτησε: «Παναγία μου γιατί κλαις ;»
Η Παναγιά αποκρίθηκε: «Πάντα κάθε μέρα κλαίω για την θυσία του Καλογήρου. Γεώργιο τον έλεγαν πρώτα και όταν χειροτονήθηκε έλαβε το όνομα Ραφαήλ. Στις 12 παράτέταρτο τη νύχτα της ΛάμπροΔευτέρας Τον έσφαξαν οι τούρκοι και την ΛαμπροΤρίτη τον έθαψαν οι Χριστιανοί.Τούτο το κοριτσάκι που βλέπεις το έκαψαν ζωντανό οι τούρκοι. Τα οστά που βρέθηκαν στο πιθάρι είναι δικά του».
Ξαφνικά ακούστηκε μία μελωδία και έσταζε αίμα από τον ουρανό. Γύρισε η Μυρσίνη και είδε 12 παλικάρια χρυσοντυμένα, που σήκωναν ένα φέρετρο .
Το κατέβασαν σιγά-σιγά στο προαύλιο της εκκλησίας, και μέσα τότε η Μυρσίνη είδε τα ιερά λείψανα του Αγίου Ραφαήλ.
Τότε ένας από τους νέους είπε: «Βλέπεις την δόξα του κάνουμε; Αιώνες τον δοξάζουμε. Τέτοια δόξα θα του κάνετε κι εσείς. Θα τον γυρίσετε με καμπάνες και λάβαρα. Πολλούς άρρωστους και δαιμονισμένους θα γιατρεύει».
Από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου «ΣΗΜΕΙΟΝ ΜΕΓΑ»
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου