Ἔκτοτε ἡ Παναγία σιώπησε.Δὲν χρειαζόταν πλέον νὰ ἐκφέρει λόγους, ἐφόσον ἔφερε στὴ γῆ τὸν Ἴδιο τὸν Λόγο τοῦ Πατρός.
Ἡ χάρη τῆς παρουσίας Της ὅμως ἦταν τόσο ψηλαφητή, ποὺ σὲ ἐκείνους ποὺ εἶχαν ἐκγυμνασμένα τὰ αἰσθητήρια τῆς ψυχῆς, μετέδιδε τὸ προφητικό Της πνεῦμα.
Ὡς ἀγέννητο βρέφος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἦταν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ποὺ μεγάλυνε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ὅταν σκίρτησε ἀπὸ ἀγαλλίαση στὴ μήτρα τῆς μητέρας του Ἐλισάβετ.
Καὶ ἡ δίκαιη αὐτὴ γυναίκα πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, πέρα ἀπὸ κάθε ἀνθρώπινη λογική, μπόρεσε νὰ ἀναγνωρίσει στὴ νεαρὴ ἐξαδέλφη Της τὴν ἐκπλήρωση τῆς παράδοξης προφητείας τοῦ Ἡσαΐα:
«Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἕξει ἐν γαστρὶ καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ».
….Κάθε πτυχὴ τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐκπλήρωνε τὴν ἐντολὴ Τοῦ Υἱοῦ Της νὰ γίνεται κάθε πράξη εὐσεβείας «ἐν τῷ κρυπτῷ».
Ἦταν ὅπως τὰ ἠλεκτρικὰ καλώδια ποὺ φέρουν τεράστια ἐνέργεια μέσα τους, ἐξωτερικὰ ὅμως δὲν φαίνεται τίποτε.
π. Ζαχαρίας Ζάχαρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου