"Αντιασκητική ζωή και κατάθλιψη"

 Η εποχή μας είναι γεγονός πως είναι ιδιαίτερα αντιασκητική. Η πολλή άνεση πρόσφερε ανυπόφορη ανία. Η νωχέλεια, η ανάπαυλα, η αργία, η διασκέδαση παρά τις προσδοκίες έδωσε κόπωση.

 Η συστηματική αποφυγή των συγχρόνων για οποιαδήποτε κακοπάθεια και μικρή έστω σκληραγωγία, τους έκανε ανήμπορους να αντέξουν την όποια κακουχία, αντιξοότητα και δυσκολία, που τον ερχομό της αποκάμνουν, λυγίζουν, πανικοβάλλονται, ταράζονται, θυμώνουν και θλίβονται.

 Δεν είμαστε προετοιμασμένοι για τις αποτυχίες, αν και αυτές είναι μάλλον πιο πολλές στη ζωή μας. Οι νέοι, καλομαθημένοι η κακομαθημένοι, εξέρχονται απροετοίμαστοι στον στίβο της ζωής.

 Η υπερπροστατευτικότητα των γονέων, η καλοπέραση, η ευκολία, η ευμάρεια, δεν τους βοηθούν. Τους κάνουν δειλούς, φοβισμένους, αδύναμους, ευκολοπαρασυρόμενους στο άκοπο και άμοχθο, που δεν είναι πάντα άλυπο.. 

Όπως λέει ένας Γέροντας:
" Μόνον αυτοί που κακοπαθούν με τη θέλησή τους, προετοιμάζονται σωστά για οποιαδήποτε δύσκολη ώρα...ομιλώ γιά την σχέση της εκούσιας κακοπάθειας με την κατάθλιψη. Και διακηρύσσω πως η κατά Θεόν και διά τον Θεον κακοπάθεια, σώζει από την κατάθλιψη."(αρχιμ. Σπυρίδων Λογοθέτης)

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης