Υπάρχει πολλή μοναξιά εκεί έξω . . .

 Μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι να έχουν πολλά likes και φίλους στα προφίλ τους, αλλά δυστυχώς δεν έχουν κάποιον να ακουμπήσουν την καρδιά τους. Ο καθένας είναι σε έναν δικό του κόσμο, σε μία μικρή γυάλα. Οι περισσότεροι δεν δέχονται «μύγα στο σπαθί τους».

  Καμία υποχώρηση σε τίποτα και για κανέναν λόγο. Παντού απαιτήσεις και πάντα φταίει ο άλλος. Εμείς ποτέ. Φιλικές σχέσεις καταρρέουν και γάμοι διαλύονται από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους και από τον άλλον. Έχουμε ξεχάσει τη φιλία, την παρέα, το μοίρασμα. Ένας εγκλωβισμός.

Δεν είναι η τεχνολογία που μας απομονώνει, είναι ο εγωισμός. Είναι αυτό που λέει μέσα σου: «Εσύ είσαι ο τέλειος και άλλος κανένας».

  Είναι αυτή η φράση που σε πάει σε αδιέξοδα, που σου κλείνει την καρδιά και τοποθετεί τον εαυτό σου δικτάτορα των άλλων. Στην Εκκλησία την άσκηση την κάνουμε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για ν’ ανοίξω την καρδιά μου, ν’ αγαπήσω και να ελευθερωθώ. Να βιώσω τον Θεό και τον συνάνθρωπο μέσα σε σχέση ελευθερίας και υποδοχής μέσα μου. Γι’ αυτό οι περισσότεροι αρέσκονται σε μια θρησκευτική και ειδωλολατρική συναλλαγή με τον Θεό. Εκεί όμως δεν υπάρχει σχέση. Υπάρχεις εσύ και οι συναλλαγές που κάνεις.

Στην αγαπητική και θυσιαστική σχέση ετοιμάζεσαι να κενωθείς, να διαλυθείς, να μεταμορφωθείς… Αλλά σε αυτή την πορεία, αν δεν βάλεις το ΕΓΩ τελευταίο, δεν γίνεται τίποτα….

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh. gr