ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΝ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

-Κυριακή της παραβολής του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου

Τι να αισθανότανε η καρδιά του Αβραάμ όταν βλέποντας τον σκληρό πλούσιο μακριά του στην κόλαση τον αποκαλούσε «παιδί μου;»

 Μια καρδιά σαν του Αβραάμ είχε και ο Καρσλίδης στην Δράμα (άγιος Γεώργιος Καρσλίδης 4/11/1959) όταν τα απογεύματα στηριζόταν σ’ ένα πεύκο και έκλαιγε σπαρακτικά με ασταμάτητο θρήνο κοιτώντας την Δράμα και τους ανθρώπους της.

 Μια καρδιά σαν του Αβραάμ είχε και ο Πορφύριος ο άγιος όταν ο βραδινός του θρήνος ξύπνησε τις καλόγριες που έκπληκτες άκουσαν να παρακαλάει ο καρκίνος ενός πολύτεκνου ταξιτζή να έρθει σ’αυτόν!!

 Μια καρδιά σαν του Αβραάμ δεν είχε ο πλούσιος της παραβολής αλλά δεν είχαν και μικρά παιδάκια όπως εκείνα που για ‘’παιχνίδι παιδικό’’ χτυπούσαν αλύπητα το γυμνό σώμα της μάρτυρας Κυριαίνας (+1 Νοεμβρίου) καθώς αυτή διαπομπευότανε σε όλη την πόλη με ξυρισμένο κεφάλι πάνω σένα γαϊδούρι..

 Μια καρδιά σαν του Αβραάμ για να αποκτήσεις χρειάζεται να μην την έχεις και να την ζητάς από τον Χριστό λέγοντας Του να θεραπεύσει την άρρωστη και κλειστή καρδιά σου για να αρχίσει και σε εσένα να σε επισκέπτεται η ζωή! Η ζωή που συμβαίνει κάθε φορά που ο Χριστός βάζει άλλους μέσα μας!

Ένα μικρό ρήγμα γίνεται τότε σ’ αυτό το μεγάλο πέτρινο άγαλμα που αντί για πρόσωπο παίρνει την μορφή καθενός που το κοιτάει!

 Αυτή η νέα ειδωλολατρία που εισχώρησε παντού, ακόμη και στον Χριστιανισμό, ως μία μέθοδος αποδοχής του εαυτού, ενώ είναι μόνο το αντίθετο, η απελευθέρωση δηλαδή από τον εαυτό εξαιτίας του Χριστού και των άλλων που φέρνει την ζωή!

(Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός—απ.Παύλος)

π.Silouanos Vontetsianos