Το Ιλδιρίμι ή Γιλντιρίμ (κεραυνός), πήρε την ονομασία του από τον Βαγιαζήτ, γιο του πορθητή της Αδριανούπολης Μουράτ, τον οποίο παρομοίαζαν με κεραυνό. Ήταν από τα πολυπληθέστερα προάστια και το πρώτο που δημιουργήθηκε κατά την σταδιακή επέκταση της Αδριανούπολης.
Η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Έλληνες, λιγοστοί Τούρκοι και πολύ λιγότεροι Αρμένιοι. Είχε δύο χριστιανικά κοιμητήρια και τρεις Ορθόδοξους ναούς μεταξύ αυτών και ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, χτίσμα του 1833, που ήταν ο μεγαλύτερος στην Αδριανούπολη με την μεγαλύτερη και ηχηρότερη καμπάνα την οποία είχαν φέρει από την Ρωσία.
Το Ιλδιρίμ είχε επίσης δύο Σωματεία τα οποία ασκούσαν φιλανθρωπική και πολιτιστική δράση και υπήρχαν και τρία ελληνικά σχολεία ανάμεσά τους η Ροδανάκειος Σχολή. Όσοι μαθητές αποφοιτούσαν από εκεί και επιθυμούσαν να συνεχίσουν την φοίτησή τους, πήγαιναν στην Αδριανούπολη, στην λεγόμενη περιοχή του Κάστρου και φοιτούσαν αντίστοιχα στο Γυμνάσιο και το Ζάππειο. Το πόσο σημαντικός ήταν ο οικισμός καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι όσοι θίασοι έρχονταν από την Ελλάδα στην Αδριανούπολη, έδιναν παράσταση και στο Ιλδιρίμι.
Το Ιλδιρίμ είχε επίσης δύο Σωματεία τα οποία ασκούσαν φιλανθρωπική και πολιτιστική δράση και υπήρχαν και τρία ελληνικά σχολεία ανάμεσά τους η Ροδανάκειος Σχολή. Όσοι μαθητές αποφοιτούσαν από εκεί και επιθυμούσαν να συνεχίσουν την φοίτησή τους, πήγαιναν στην Αδριανούπολη, στην λεγόμενη περιοχή του Κάστρου και φοιτούσαν αντίστοιχα στο Γυμνάσιο και το Ζάππειο. Το πόσο σημαντικός ήταν ο οικισμός καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι όσοι θίασοι έρχονταν από την Ελλάδα στην Αδριανούπολη, έδιναν παράσταση και στο Ιλδιρίμι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου