Η Φιλία που Δεν Πεθαίνει
Κι ένιωσα ότι κάποιες ερωτήσεις των παιδιών μας ανοίγουν δρόμους κατευθείαν προς τον Ουρανό… Έτσι γεννήθηκαν αυτές οι γραμμές για τη φιλία που δεν πεθαίνει ποτέ.
Υπάρχουν φιλίες που μοιάζουν με αστραπές∙ λάμπουν για λίγο και χάνονται. Υπάρχουν όμως και φιλίες που γεννιούνται μέσα στην καρδιά του Θεού∙ φιλίες που δεν μετρούν τον χρόνο, δεν φοβούνται την απόσταση, δεν τις νικά ούτε ο θάνατος. Μια τέτοια φιλία μας δείχνει ο Χριστός με τον φίλο Του, τον Λάζαρο.
Όταν ο Λάζαρος αρρώστησε, όλοι πίστεψαν ότι όλα τελείωσαν. Ο θάνατος ήρθε και τον πήρε από τους δικούς του, μα ο Χριστός ήρθε τέσσερις μέρες αργότερα για να δείξει ότι η αγάπη Του είναι πιο δυνατή από τον θάνατο. Έκλαψε για τον φίλο Του ο Υιός του Θεού δάκρυσε σαν παιδί, γιατί η αληθινή φιλία δεν είναι ποτέ ψυχρή, είναι δεμένη με την καρδιά. Και εκεί, μπροστά στον κλειστό τάφο, φώναξε: «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω!». Και η φιλία νίκησε τον θάνατο.
Αληθινός φίλος είναι εκείνος που δεν σε ξεχνά στις δύσκολες μέρες, που προσεύχεται για σένα, που σε περιμένει όταν όλοι σε εγκαταλείψουν. Είναι αυτός που σε βοηθά να σηκωθείς όταν πέφτεις, που δεν σε προδίδει, που βλέπει μέσα σου κάτι όμορφο ακόμη κι όταν όλοι οι άλλοι βλέπουν μόνο λάθη. Είναι αυτός που στέκεται δίπλα σου όχι μόνο στα γέλια, αλλά και στα δάκρυα.
Και η πιο μεγάλη φιλία είναι αυτή του Χριστού με εμάς. Εκείνος μάς αγαπά όταν Τον ξεχνάμε, μας συγχωρεί όταν Τον πληγώνουμε, μας σηκώνει όταν πέφτουμε, μας περιμένει όταν φεύγουμε μακριά. Είναι ο φίλος που έδωσε τη ζωή Του για να μη χαθεί κανείς από εμάς. Και αυτή η φιλία δεν τελειώνει, γιατί έχει ρίζες στην αιώνια αγάπη του Θεού.
Ας μάθουμε κι εμείς να γινόμαστε τέτοιοι φίλοι. Να αγαπάμε χωρίς όρους, να συγχωρούμε, να μην εγκαταλείπουμε όσους μας χρειάζονται. Να χτίζουμε φιλίες που μοιάζουν με τον Χριστό∙ φιλίες που είναι γέφυρες για τον Ουρανό. Γιατί η αληθινή φιλία δεν πεθαίνει ποτέ∙ είναι δρόμος που οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου