Το βυζαντινό Πεντεαρχόντιον =πέντε άρχοντες) κατακτήθηκε από τους Βούλγαρους και μετά από τους Λατίνους.
Στη συνέχεια ήρθαν εδώ άρχοντες από το Δεσποτάτο της Ηπείρου και στη συνέχεια πάλι το Βυζάντιο πήρε τον έλεγχο της περιοχής μέχρι να ενσωματωθεί στο Βασίλειο των Σέρβων του Ντουσάν το 1346 και τελικά να κατακτηθεί από τους Οθωμανούς. Σαν τα πουκάμισα άλλαζαν οι αφεντάδες στο Πετροχόντι, αλλά παρέμεινε αμετάβλητη μια σταθερά για τον τόπο. Το Πετροχόντι υπαγόταν και υπάγεται μέχρι και σήμερα στην Μητρόπολη Βελεγράδων με έδρα το Μπεράτι. Απλά με το πέρασμα του χρόνου το βυζαντινό Πεντεαρχόντιον έγινε Πετροχόντι και τελικά Περόντι ( Perhondi).
Και να πως περιγράφει την ενορία του Περόντι ο Μητροπολίτης Βελεγράδων Άνθιμος Αλεξούδης το 1868 :
« Ενορία Πετροχοντή. Αύτη συγκροτείται εκ των χωρίων Πετροχοντή,Μαϊγκιάτα,Τασία, Πολλοβίνα,Λιαπαρδά,Ντρίζα,Κουτζόβα,Ρέθι-Μπάρτζι,Μοράβα και Μάνδρα,περιέχουσα οικογενείας 90 εκκλησιαζομένας εν τω ενοριακώ Ναώ του Αγίου Νικολάου Πετροχοντή και επισκεπτομένας υφ ενός ιερέως».
Ο Άγιος Νικόλαος στο Πετροχόντι παραμένει ακλόνητος φρουρός του τόπου από τον 11ο αιώνα. Πρόκειται,στην αρχική του μορφή,για μία τρίκλιτη βασιλική, με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος, τρίκογχο ιερό και νάρθηκα. Η εκκλησία υπέστη πολλές μετατροπές μέχρι να αποκτήσει την σημερινή της μορφή.
Τον 13ο αιώνα προστίθεται το καμπαναριό, ενώ τον 14ο αιώνα επισκευάζονται οι εξωτερικοί τοίχοι με την τεχνική κλουαζονέ. Τούβλα και πέτρες δεμένες με κοκκινωπό κονίαμα και κομμάτια από πρεσαριστά τούβλα.
Άλλη μία επέμβαση έγινε το 1785 όταν προστέθηκαν η ξύλινη στέγη και το τέμπλο. Τελευταίες ανακαινίσεις το 1931 και 1970.
Οι εικόνες του τέμπλου φιλοτεχνήθηκαν το 1786 από τους Κωνσταντίνο και Αθανάσιο Ζωγράφο. Τα περισσότερα τμήματα του τέμπλου, όπως και οι εικόνες φυλάσσονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Τιράνων.
Λίγες τοιχογραφίες διασώζονται σε κακή κατάσταση διατήρησης. Τα πορτραίτα των δωρητών και των αυτοκρατόρων δεν είναι δυνατόν να ταυτοποιηθούν λόγω καταστροφής των επιγραφών. Αυτό όμως που χαρίζει μοναδικότητα στο μνημείο είναι μία τοιχογραφία επάνω από την κόγχη του ιερού, η οποία αποκαλύφτηκε στην επισκευή της ξύλινης οροφής κατά την αναστήλωση του 1970.
Η εσχατολογική σκηνή με το « όραμα του Δανιήλ» διατηρήθηκε σε σχετικά καλή κατάσταση, γιατί βρισκόταν κάτω από την προστασία της στέγης.Απεικονίζονται 14 θρόνοι σε ημικυκλικό σχήμα ο ένας δίπλα στον άλλο. Οι δύο μεσαίοι θρόνοι είναι μεγαλύτεροι από τους άλλους.
Αριστερά η ετοιμασία του θρόνου και δεξιά απεικονίζεται ένας γέροντας ο οποίος επιγράφεται « Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ» και συμβολίζει τον Χριστό.
Πίσω από τους θρόνους 12 αγγελικές μορφές. Στο βραχώδες φόντο απεικονίζεται ο προφήτης Δανιήλ και ένας άγγελος που σκύβει
επάνω του. Η εικονογραφία συνδέει το όραμα με την Τελική Κρίση, όπου οι 12 μαθητές θα καθίσουν σε 12 θρόνους για να κρίνουν τις 12 φυλές του Ισραήλ. Ερμηνείες πολλές και αναπάντητα ερωτήματα για την σπάνια αυτή εσχατολογική σκηνή ενώ η μελέτη συνεχίζεται. Ο Άγιος Νικόλαος στο Περόντι παραμένει ακλόνητος πάντα εκεί από τον 11ο αιώνα προστατεύοντας την περιοχή από παντοίους κινδύνους.[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου