Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ...

Ό πρώτιστος λόγος πού κάνει αναγκαία την προσέγγιση και σπουδή των Πατέρων δέν είναι βέβαια να μάθουμε τί ήσαν καί τι δίδασκαν, αλλά να γευθούμε το πνευματικό τους κλίμα.

 Να ψαύσουμε τα ίχνη του άγ. Πνεύματος στα ιερά τους πρόσωπα.


• Να θέσουμε το δάκτυλο στην αγωνία τους για την αλήθεια.


• Να ακούσουμε τους κτύπους της καρδιάς τους, Οταν εισέρχονται περαιτέρω ("πλέον καί πλεΐον") στην αλήθεια.


• Να ζήσουμε κάτι από τις θειες εμπειρίες, τις θεωρίες, τις χαρμολύπες, τις απογοητεύσεις, τις εξάρσεις, τίς αρπαγές από την έγκοσμιότητα, τίς άρπαγες σε τρίτους ουρανούς.


• Να παρακολουθήσουμε με την απόλυτη πιστότητα τους στην Παράδοση.


• Να μάθουμε πόσο βαθειά εμπιστοσύνη είχαν στο άγιο Πνεΰμα.


• Να εκπλαγούμε από το θάρρος τους για δημιουργία νέων ορών στη θεολογία.


• Να διδαχθούμε την απαραίτητη καί τολμηρή τακτική αυξήσεως καίδιευρύνσεως της διδασκαλίας, της θεολογίας, της Παραδόσεως μας.


• Να γνωρίσουμε τη γενναιοψυχία τους.


• Να γνωρίσουμε την ευγένεια τους καί την αίσθαντικότητά τους. Καί


κάτι πολύ σπουδαίο:


• Να μάθουμε πώς μεθόδευαν την πρόσληψη καί μεταστοιχείωση του κόσμου, της γλώσσας του δηλαδή καί της σκέψεως του.

Ψαύοντας την προσωπική (αλλά στους κόλπους της Εκκλησίας) πορεία των αγίων Πατέρων, λαμβάνουμε πείρα της κατ' εξοχήν παρουσίας καί Οράσεως του Άγ. Πνεύματος στον κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου