ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ...ενα Θαυμα του Αγιου Δημητριου. .....Πριν μερικα χρονια. σε ενα νησι, ειχα επισκεφθει ενα μοναστηρι. Ηταν 24 Οκτωβριου και η γεροντισα μου ειπε: Καθησε παιδι μου να ξεκουραστεις 3-4 μερες και μετα αν θελεις φευγεις. Να' ναι ευλογημενο, της ειπα με χαρα, ηθελα να καθισω. Στις 25/10 το πρωι εκανα βολτες μεσα και εξω απο το μοναστηρι και αναβα κερακια στα μικρα εκκλησακια του, που ηταν χτισμενα γυρω γυρω, σε διαφορους Αγιους. Μπηκα και μεσα στο ξωκλησι του Αγιου Δημητριου και στεναχωρεθηκα. Ηταν μεσημερι και ηταν ολο σκονη και δεν ειχε ουτε μια καρεκλα. Τρεχω και λεω στην γεροντισα: Δεν θα γινει εσπερινος για τον Αγιο Δημητριο;;; Ναι μου λεει, το απογευμα. ΕΙναι ευλογημενο να παρω μια σκουπα και μια σφουγκαριστρα και να βαλω καρεκλες στον ναο , ναναι ετοιμος για το απογευμα? Ναι μου λεει, παιδι μου , πηγαινε...να χαρει ο Αγιος. Πηρα τα συνεργα και κινησα να παω. Στον δρομο στραβωπατησα σε μια πετρα (χωματοδρομος με πετρες) και γυρισε το ποδι μου , και επεσα κατω. Σηκωθηκα και πονουσε ο αστραγαλος μου. (ειχα παθει ριξη εσω συνδεσμου, παλιοτερα στο σχολειο επειδη εκανα ενοργανη στο κλειστο γυμναστηριο και αλλη μια φορα στο μπασκετ...οποτε ειχε ευαισθησια το σημειο αυτο). Πηγα στο ξωκλησι και πονουσα παρα πολυ. Ωχ λεω Αγιε βοηθα με.- Πηρα λαδακι απο το καντηλι του και σταυρωσα το ποδι μου εκει που πονουσα.... Το αναψα πρωτο το καντηλι και Του ειπα : ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΝΕ ΜΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΣΤΟ ΦΤΙΑΞΩ γρηγορα, να προλαβουμε τον εσπερινο Σου. Αρχισα να σκουπιζω και λες και κοιμομουν ορθια, δεν ενιωθα πονο εκανα την καθαριοτητα λες και δεν πατουσα στο πατωμα! Τελειωσα τα παντα και τοτε λες και ξυπνησα και ειδα το ποδι μου ξεπρησμενο , λες και δεν ειχα πεσει καν κατω. Ομως με ειχαν δει καποιοι προσκυνητες πριν και μετα με ρωτησαν αν ποναω! Τους ειπα τι εγινε και ολοι δοξασαν Τον Θεο και τον Αγιο Του που με λυπηθηκε και δεν με αφησε να ποναω. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ. Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ. Σε ευχαριστω Αγιε Δημητριε.
πολυ ομορφη εικονα.!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ...ενα Θαυμα του Αγιου Δημητριου.
ΑπάντησηΔιαγραφή.....Πριν μερικα χρονια. σε ενα νησι, ειχα επισκεφθει ενα μοναστηρι.
Ηταν 24 Οκτωβριου και η γεροντισα μου ειπε:
Καθησε παιδι μου να ξεκουραστεις 3-4 μερες και μετα αν θελεις φευγεις.
Να' ναι ευλογημενο, της ειπα με χαρα, ηθελα να καθισω.
Στις 25/10 το πρωι εκανα βολτες μεσα και εξω απο το μοναστηρι
και αναβα κερακια στα μικρα εκκλησακια του, που ηταν χτισμενα γυρω γυρω, σε διαφορους Αγιους.
Μπηκα και μεσα στο ξωκλησι του Αγιου Δημητριου και στεναχωρεθηκα.
Ηταν μεσημερι και ηταν ολο σκονη και δεν ειχε ουτε μια καρεκλα.
Τρεχω και λεω στην γεροντισα: Δεν θα γινει εσπερινος για τον Αγιο Δημητριο;;;
Ναι μου λεει, το απογευμα.
ΕΙναι ευλογημενο να παρω μια σκουπα και μια σφουγκαριστρα και να βαλω καρεκλες στον ναο , ναναι ετοιμος για το απογευμα?
Ναι μου λεει, παιδι μου , πηγαινε...να χαρει ο Αγιος.
Πηρα τα συνεργα και κινησα να παω.
Στον δρομο στραβωπατησα σε μια πετρα (χωματοδρομος με πετρες)
και γυρισε το ποδι μου , και επεσα κατω.
Σηκωθηκα και πονουσε ο αστραγαλος μου.
(ειχα παθει ριξη εσω συνδεσμου, παλιοτερα στο σχολειο
επειδη εκανα ενοργανη στο κλειστο γυμναστηριο και αλλη μια φορα στο μπασκετ...οποτε ειχε ευαισθησια το σημειο αυτο).
Πηγα στο ξωκλησι και πονουσα παρα πολυ.
Ωχ λεω Αγιε βοηθα με.- Πηρα λαδακι απο το καντηλι του
και σταυρωσα το ποδι μου εκει που πονουσα....
Το αναψα πρωτο το καντηλι και Του ειπα : ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΝΕ ΜΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΣΤΟ ΦΤΙΑΞΩ γρηγορα, να προλαβουμε τον εσπερινο Σου.
Αρχισα να σκουπιζω και λες και κοιμομουν ορθια, δεν ενιωθα πονο
εκανα την καθαριοτητα λες και δεν πατουσα στο πατωμα!
Τελειωσα τα παντα και τοτε λες και ξυπνησα και ειδα το ποδι μου ξεπρησμενο , λες και δεν ειχα πεσει καν κατω.
Ομως με ειχαν δει καποιοι προσκυνητες πριν
και μετα με ρωτησαν αν ποναω!
Τους ειπα τι εγινε και ολοι δοξασαν Τον Θεο και τον Αγιο Του
που με λυπηθηκε και δεν με αφησε να ποναω.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ.
Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ.
Σε ευχαριστω Αγιε Δημητριε.