Γεννήθηκε το 1868 στην περιοχή Μπαρντάρ- Ιαλοβένι της Μολδαβίας,15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Κισινάου.Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δημήτριος.Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με φόβο Θεού και δεν είχαν τα υλικά μέσα για να σπουδάσουν τον γιό τους, ο οποίος ήταν προικισμένος με πολλά χαρίσματα όπως φάνηκε αργότερα στην ζωή του.
Σε ηλικία 15 ετών,στις 28 Νοεμβρίου 1883, έγινε δόκιμος στην Μονή Σουρουτσένι
Από την αρχή ο νεαρός Δημήτριος έδειξε μεγάλο ζήλο και μόχθησε για να αποκτήσει μία θεολογική κουλτούρα διαβάζοντας την Αγία Γραφή και τα έργα των Αγίων Πατέρων,τα οποία τα είχε ως οδηγούς στις κρίσιμες προσωπικές και εθνικές στιγμές
Έγινε ρασοφόρος το 1890,μοναχός το1899,παίρνωντας το όνομα Διονύσιος,χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος το 1900 και ιερομόναχος το 1904.
Ξεχώριζε για τον άμεμπτο βίο του,την ήρεμη φωνή του,την πραότητά του,αλλά και για την αποφασιστικότητά και την αξιοπρέπεια με τις οποίες προστάτεψε το έθνος και την ορθόδοξη πίστη.
Οι πιστοί τον αναζητούσαν για πνευματική καθοδήγηση αλλα και για τις γνώσεις του,παρότι ήταν αυτοδίδακτος,και το 1908 εκλέχτηκε ηγούμενος της μονής Σουρουτσένι .Ο νέος ηγούμενος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ανάδειξη της ρουμανικής ταυτότητας και στην πραγματοποίηση της ένωσης της Βεσαραβίας με την Ρουμανία,πράγμα που συνέβη το 1918.
Στις 22 Ιουλίου 1918 εκλέχτηκε βοηθός επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κισιναού και Χοτίν και το 1934 επίσκοπος Τσετατε Άλμπα και Ισμαήλ όπου ποίμανε τον λαό εως το 1940.Έχτισε ναούς και ίδρυσε ιερατικές σχολές για την επιμόρφωση του κλήρου.Επίσης το κοινωνικό του έργο ήταν τεράστιο.
Μετά το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ η Βεσαραβία πέρασε στα χέρια των Σοβιετικών και κατέφυγε στην Ρουμανία,όπου ποιμανε τον λαό του Άρτζες την περίοδο 1940-1941.Έπειτα επέστρεψε στην μονή της μετανοίας του και εκοιμήθη στις 17 Σεπτεμβρίου 1943.Η ταφή του έγινε στην Μονή Σουρουτσένι.
Ανακάλυψη του Αγίου Λειψάνου
Διηγείται η ηγουμένη της μονής του Αίου Γεωργίου Σουρουτσένι, αδελφή Επιστημία:«Τον Ιούλιο του 2018 κατά την διάρκεια εργασιών στην μονή,έσκαψαν κοντά στους τάφους των ηγουμένων της μονής.Οι εργάτες διαπίστωσαν ότι ο ένας τάφος ήταν σπασμένος στο πίσω μέρος.Αργότερα διαπιστώσαμε ότι τον είχαν συλήσει οι Σοβιετικοί.Με την ευλογία του επισκόπου Ορχέι Σιλουανού και με την βοήθεια των μοναχών της Μονής Σιρέτσι που βρίσκεται πλησίον της μονής μας,ανοίξαμε τον τάφο και εκεί βρήκαμε άφθαρτο το λείψανο του επισκόπου Διονυσίου,το οποίο βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση»
Η ηγουμένη επίσης είπε ότι μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο το μοναστήρι το έκλεισαν και το βεβήλωσαν οι μπολσεβίκοι:«Κάποιος πρέπει να έβγαλε το σώμα του επισκόπου Διονυσίου και προσπάθησε να το κάψει.Αυτό επιβεβαίώθηκε και από έρευνα των ανθρωπολόγων».
Hδη η Μητρόπολη Κισινάου και πάσης Μολδαβίας έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για την αγιοκατάταξή του.
Οι πιστοί τον αναζητούσαν για πνευματική καθοδήγηση αλλα και για τις γνώσεις του,παρότι ήταν αυτοδίδακτος,και το 1908 εκλέχτηκε ηγούμενος της μονής Σουρουτσένι .Ο νέος ηγούμενος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ανάδειξη της ρουμανικής ταυτότητας και στην πραγματοποίηση της ένωσης της Βεσαραβίας με την Ρουμανία,πράγμα που συνέβη το 1918.
Στις 22 Ιουλίου 1918 εκλέχτηκε βοηθός επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κισιναού και Χοτίν και το 1934 επίσκοπος Τσετατε Άλμπα και Ισμαήλ όπου ποίμανε τον λαό εως το 1940.Έχτισε ναούς και ίδρυσε ιερατικές σχολές για την επιμόρφωση του κλήρου.Επίσης το κοινωνικό του έργο ήταν τεράστιο.
Διηγείται η ηγουμένη της μονής του Αίου Γεωργίου Σουρουτσένι, αδελφή Επιστημία:«Τον Ιούλιο του 2018 κατά την διάρκεια εργασιών στην μονή,έσκαψαν κοντά στους τάφους των ηγουμένων της μονής.Οι εργάτες διαπίστωσαν ότι ο ένας τάφος ήταν σπασμένος στο πίσω μέρος.Αργότερα διαπιστώσαμε ότι τον είχαν συλήσει οι Σοβιετικοί.Με την ευλογία του επισκόπου Ορχέι Σιλουανού και με την βοήθεια των μοναχών της Μονής Σιρέτσι που βρίσκεται πλησίον της μονής μας,ανοίξαμε τον τάφο και εκεί βρήκαμε άφθαρτο το λείψανο του επισκόπου Διονυσίου,το οποίο βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση»
π.Γεώργιος Κονισπολιάτης-proskynitis.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου