«Πατέρες, θα τύχωμεν σωτηρίας; Αν δεν έχουμε αγάπη, δεν θα δούμε Θεού πρόσωπο»(Μοναχός Αβέρκιος Νεοσκητιώτης)

Μοναχός Αβέρκιος Νεοσκητιώτης (1852 -1934)

 Νάξιος στην καταγωγή, άκακος, ακέραιος, άδολος, απλούστατος στον χαρακτήρα, αληθινός παντού και πάντοτε. Ζούσε με πλήρη ακτημοσύνη και τέλεια εγκατάλειψη στον Θεό σε μία σπηλιά της Νέας Σκήτης, από το 1880, όπου ήλθε από μοναστήρι της Νάξου. Την είσοδο της σπηλιάς είχε καλύψει με κλαδιά και χόρτα για να μην τον βρίσκουν οι επισκέπτες. Μόνιμη κατοικία του ήταν η σπηλιά και συνεχής συντροφιά η απόλυτη φτώχεια. Εργόχειρο είχε την καλαθοπλεκτική. Τα καλαθάκια του έδινε στα μοναστήρια και λάμβανε το απαραίτητο παξιμάδι για τη ζωοτροφία του. Αν του έδιναν χρήματα, τα μοίραζε ελεημοσύνη στους φτωχούς.

 Ο Πανάγαθος Κύριος έσκυψε πάνω στους κόπους της ταπεινής του ασκήσεως και τον πλούτισε με σπάνια χαρίσματα· διόραση, προόραση, προφητεία. Αξιώθηκε ο ευλαβέστατος ασκητής να δει σε αγρυπνία του Κυριάκου τον Κύριο και να του δείχνει ότι τον έχει μετά των σεσωσμένων. Προσευχόμενος αδιάλειπτα είδε δαίμονες να εισέρχονται στη μονή του Αγίου Παύλου και μετά είκοσι ημέρες κάηκε το μοναστήρι, σε όλο το μέρος που είδε να προχωρούν οι δαίμονες. Η μεγάλη αυτή πυρκαϊά συνέβη στις 3.4.1902 επί ηγουμένου Σωφρονίου του Β’. Προείπε ταπεινά: «Έρχεται μεγάλος πειρασμός στη μονή. Είδα από τον Πύργο να πηδούν στίφη δαιμόνων στη μονή. Προσευχή να σωθούμε από τον πειρασμό». Εκάη τότε μεγάλο μέρος της μονής. Ο μοναχός Δαυίδ με κίνδυνο της ζωής του έσωσε τα χειρόγραφα και κάηκε.

 Τους πατέρες που μετελάμβαναν των αχράντων Μυστηρίων έβλεπε σε τι πνευματική κατάσταση βρίσκονταν και ανάλογα είχε λύπη η χαρά. Τους ενάρετους ιερείς έβλεπε να τους καλύπτει νεφέλη φωτεινή.

 Τους πατέρες που δεν ξέκοψαν από το Κυριακό, λόγω του ημερολογιακού σχίσματος του 1924, τους έβλεπε να σκεπάζονται με άσπρο σύννεφο, όπως

«Οτι προβάλλει σήμερα η τηλεόραση, δεν είναι παρά για να προετοιμάσει τούς ανθρώπους για τον ερχομό του αντιχρίστου...»

«Οτι προβάλλει σήμερα η τηλεόραση, δεν είναι παρά για να προετοιμάσει τούς ανθρώπους για τον ερχομό του αντιχρίστου...»

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Έναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τον πειράζει

  Έναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τον πειράζει. Δεν τον βάζει επιθυμία χρήματος, γυναίκας, κόσμου κ.ά. για να φαίνεται ''άγιος'' στα μάτια του κόσμου, ώστε να μπορεί να πλανέψει, όσο το δυνατόν περισσότερους στην αίρεσή του.  Έτσι ακούς πολλούς αιρετικούς να λένε, ότι από τη στιγμή που μπήκαν σε μια αίρεση, μπόρεσαν να κόψουν κάποια πάθη τους π.χ. χαρτοπαιξία, κάπνισμα, πορνεία κ.ά. Γίνανε αιρετικοί και δεν τους πολεμάει άλλο ο διάβολος με τα πάθη τους. Γιατί άμα είσαι αιρετικός, δεν είναι ανάγκη να είσαι για παράδειγμα και πόρνος, αφού η αίρεση αρκεί να σε κολάσει. Και εμφανίζεται αυτός στον κόσμο ως άγγελος, ως αρνάκι, ενώ στην ουσία είναι ένας αρνητής της πίστεως και του Χριστού και είναι από τώρα κολασμένος.

Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου

«Αφού σας πονά, δείτε την ξανά!!»

 Με τον δικό τους τρόπο επιχείρησαν να «απαντήσουν» οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ στην κριτική που δέχθηκε κυρίως ο Γιώργος Μερκής(ΕΔΩ) για το γεγονός πως πανηγύριζε με ελληνική -και όχι κυπριακή- σημαία μετά τη νίκη των γαλαζοκιτρίνων επί της Καραμπάχ στο Μπακού.

Φίλοι των γαλαζοκιτρίνων που βρέθηκαν στο νότιο πέταλο στον αγώνα με τον Άγιαξ ανήρτησαν αρκετές ελληνικές σημαίες και μαζί ένα πανό το οποίο έγραφε:
«Αφού σας πονά, δείτε την ξανά».

πηγή

Να ζεις για το Θεό!

Του Αρχιεπισκόπου Κοστρομά Πλάτωνος

 Καθώς ξεκινάς τα καθήκοντα της ημέρας, αγωνίσου να κάνεις τα πάντα για τη δόξα του Θεού. Μην ξεκινάς τίποτε χωρίς προσευχή, επειδή ό,τι κάνουμε χωρίς προσευχή αποβαίνει αργότερα μάταιο και επιβλαβές. Είναι αληθινά τα λόγια του Κυρίου: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Να μιμείσαι το Σωτήρα μας, ο Οποίος εργαζόταν βοηθώντας τον Ιωσήφ και την πανάμωμη Μητέρα Του. Ενώ εργάζεσαι, να έχεις καλή διάθεση, εμπιστευόμενος πάντοτε στη βοήθεια του Κυρίου. Είναι καλό να επαναλαμβάνεις ασταμάτητα την προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με τον αμαρτωλό»... 

Αν οι κόποι σου είναι επιτυχείς, ευχαρίστησε τον Κύριο, κι αν δεν είναι, υπόταξε τον εαυτό σου στο θέλημά Του, γιατί Αυτός μάς φροντίζει και διευθύνει τα πάντα προς το καλύτερο. Αποδέξου όλες τις δυσκολίες σαν να ήταν κανόνας για τις αμαρτίες σου - με πνεύμα υπακοής και ταπεινοφροσύνης.

Πριν από κάθε γεύμα, προσευχήσου ο Κύριος να ευλογήσει το φαγητό και το ποτό, και μετά από κάθε γεύμα ευχαρίστησέ Τον και ζήτα Του να μη σε στερήσει από τις πνευματικές ευλογίες. Καλό είναι να σηκώνεσαι από το τραπέζι κάπως πεινασμένος. Σε όλα να αποφεύγεις την υπερβολή. Ακολουθώντας το παράδειγμα των πρώτων Χριστιανών, νήστευε τις Τετάρτες και τις Παρασκευές.

Μην είσαι πλεονέκτης. Να είσαι ευχαριστημένος, αν έχεις φαγητό και ρούχα, μιμούμενος το Χριστό, ο οποίος πτώχευσε για χάρη μας.

 Να αγωνίζεσαι να ευαρεστείς στον Κύριο σε όλα, ώστε να μην κατηγορείσαι από την ίδια σου τη συνείδηση. Να θυμάσαι ότι ο Θεός σε βλέπει πάντοτε και να είσαι άγρυπνος και προσεκτικός όσον αφορά τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες της καρδιάς σου.

 Απόφευγε ακόμη και τη μικρότερη αμαρτία, για να μην πέσεις σε μεγαλύτερες. Απομάκρυνε από την καρδιά σου κάθε σκέψη ή σχέδιο που σε απομακρύνει από

Σύντομες πνευματικές οδηγίες του Αγ.Σεραφείμ Σομπόλεφ

Ο Άγιος ιεράρχης Σεραφείμ(Σομπόλεβ),αρχιεπίσκοπος Μπογκουτσάρωβ(+13 Φεβρουαρίου 1950)

-Τον αδελφό σου πρέπει να τον βλέπεις ως Άγγελο και την αμαρτία του ως ασθένεια. Είναι απαραίτητο να διαχωρίσεις τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του.

- Όταν σε προσβάλλουν, να σωπαίνεις με κάθε τρόπο και έτσι θα αποκτήσεις ταπείνωση. Είναι απαραίτητο, ωστόσο, να παραμείνουμε σιωπηλοί, όχι μόνο με τα χείλη, αλλά και με την καρδιά. Όταν κάποιος σε πειράζει, να κατηγορείς πάντα τον εαυτό σου και να μη θυμώνεις. Χωρίς θλίψη δεν μπορούμε να σωθούμε.

-Εάν νιώθεις απογοήτευση, διάβασε τους βίους των Αγίων. Προσπάθησε να διαβάσεις έστω και λίγες γραμμές από αυτούς. Για την ψυχή, είναι σαν μια ευλογημένη βροχή που αναζωογονεί, ενθαρρύνει και ευχαριστεί.

-Το μίσος της αμαρτίας είναι η αρχή της πνευματικής αναγέννησης. Μη συναινέσετε στους δαίμονες! Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να αμαρτάνει κανείς συνειδητά.

- Ο Κύριος είναι κοντά. Αν τον καλέσεις, θα απαντήσει αμέσως.

- Προσευχήσου όσο το δυνατόν πιο απλά. Για παράδειγμα: "Κύριε, ελέησον!". Η προσευχή σώζει από όλα τα προβλήματα. Αν είναι δύσκολο να προσευχηθείς και η καρδιά σου έχει απολιθωθεί, πες πρώτα την προσευχή "Θεοτόκε Παρθένε" και στη συνέχεια θα σου γίνει πιο εύκολο. Επανέλαβε το "Θεοτόκε Παρθένε" όλη την ημέρα και αν το κάνεις καθημερινά, η Μητέρα του Θεού θα σε αγαπάει.
- Σύγκρινε τον εαυτό σου όχι με τους γείτονές σου, αλλά με τους αγίους - μια τέτοια σύγκριση μας αποκαλύπτει πόσο μεγάλοι αμαρτωλοί είμαστε.

- Η μεγαλύτερη απάτη είναι να προσεύχεσαι για επίδειξη. Να το κάνεις όπως ο διά Χριστόν σαλός Βασίλειος, τον οποίο κάποτε επισκέφθηκα. Προσευχόταν

Ireland's Celtic Cross of Donegal Forest

πηγή

Όσο το καραβάκι της ψυχής μας πλέει στην θάλασσα της ζωής...

 Όσο το καραβάκι της ψυχής μας πλέει στην θάλασσα της ζωής θα συναντά αλλαγές του καιρού, γιατί πότε βρέχει, πότε φυσά, πότε σηκώνεται μιά καταιγίδα που παρά λίγο να κομματιαστεί στα βράχια. Αλλιώς δεν μπορεί να είναι εδώ στην κοιλάδα του κλαυθμώνος και μόνο στην Άλλη Ζωή, θα σταματήσουν οι αλλαγές.

Όσιος Ιωάννης Αλεξέγιεφ, πνευματικός Ι.Μονής Βάλαμο.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Το θαύμα που έγινε για να πιστέψει η άπιστη φυσικός...

Διήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου:

- Λίγες μέρες πριν πάμε εκεί ήρθαν από ένα χωριό και τον προσκάλεσαν να πάρει μερικά λείψανα του Αγίου Δαυίδ και να πάει στο χωριό τους για να τους κάνει κάποια παράκληση.
Την ώρα που τα πήγε ήταν μια γυναίκα εκεί από τον Καναδά. Ήταν μαζί με μια άλλη μοναχή, Κύπρια μάλιστα, και πήγαιναν να συναντήσουν τον π. Ιάκωβο.
Η κοπέλα από τον Καναδά, φυσικός μάλιστα, δεν ήταν πιστή κοπέλα, ήταν μάλλον άθεη. Πήγαν να τον δουν και τους λέει ο π. Ιάκωβος:
–Τώρα φεύγω, πάω στο χωριό, δεν ξέρω αν θα γυρίσω γρήγορα. Εύχομαι όμως ο Άγιος Δαυίδ, που είναι εδώ στο μοναστήρι μας να σας πληροφορήσει ότι όντως υπάρχουν άγιοι, η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει ο Θεός, ο οποίος νικά της φύσεως τους νόμους.
Πήγε, λοιπόν, ο π. Ιάκωβος στο ντουλάπι, εκεί που φυλάνε τα λείψανα του Αγίου Δαυίδ πήρε ένα κομμάτι από τα λείψανα, από τη λειψανοθήκη, έκλεισε το ντουλάπι κι έφυγε.
Όταν ξεκίνησε να φύγει, τότε, το θυμιατό που ήταν μέσα στο ντουλάπι κλειστό με γυαλιά γύρω-γύρω άρχισε να κινείται μόνο του και να θυμιάζει μπροστά στα μάτια της μοναχής, της κοπέλας από τον Καναδά και του πατρός Ιακώβου.
Αυτό εξακολούθησε περίπου μισή ώρα. Τότε ο π. Ιάκωβος, με πολλή φυσικότητα είπε:
–Κοίταξε, Μαρία, αυτό το θυμίασμα για σένα είναι. Για να πιστέψεις ότι ο Άγιος Δαυίδ μπορεί να ενεργεί υπεράνω των νόμων της φύσεως.

Από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη, “Γεροντικό του 20ού αιώνα”, των εκδόσεων η “Μεταμόρφωσις του Σωτήρος”, Μήλεσι.

πηγή

Ἰδιόχειρο σημείωμά του Σαράντη Καργάκου

Ἰδιόχειρο σημείωμά του, ποὺ βρῆκα σ' ἕνα συρτάρι..

facebook

Το κρητικό τραγούδι για τον άγιο Ματθαίο (Μαθιό) τον εκ Γερακαρίου ( †18 Αυγούστου 1700)

Ρίμα σύγχρονου Κρητικού λαϊκού στιχουργού (ριμαδόρου) για τον άγιο νεομάρτυρα Ματθαίο από το Γερακάρι, που μαρτύρησε στην πόλη του Ρεθύμνου το Μάρτιο του 1700, προδομένος από τη σύζυγό του Αϊσέ.

Η ιστορία του περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Έγγραφα Ιεροδικείου Ρεθύμνου", έκδοση της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου, ενώ εκτενές αφιέρωμα σ' αυτόν δημοσιεύεται στο Ημερολόγιο 2019 της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου (βλ. εδώ).
Για την αντιγραφή, Θ. Ι. Ρηγινιώτης.
Η εικόνα που δημοσιεύεται είναι έργο του αγιογράφου Μανώλη Ρουκούδη, από το Φουρφουρά Αμαρίου, και προσφέρθηκε ως δώρο στην Παγκρήτιο Ένωση Μελβούρνης το 2018 από το Λαογραφικό Όμιλο Τζανιδάκη (Ρέθυμνο).
Και τα βουνά ας ραΐσουνε κι οι πέτρες ας θρηνούνε
και τα πουλιά στ’ ανάπλαγα για το Μαθιό να πούνε.
Και τα κοπέλια ας μάθουνε κι οι γι-άντρες ας τ’ ακούσου,
πως εορτάζουσί ντονε τσι δεκοχτώ τ’ Αυγούστου.

Το χίλια εφτακόσϊα, πρώτη του Μάρτη μπαίνει,
όντε ντον έσφαξ’ η Τουρκιά η σκυλογαβγισμένη,
γιατί τον εκατάδωκεν η μαύρη [1] ντου γυναίκα
και πέντε τον αρπάξασι κι εσέρνα’ ντονε δέκα!

Σαν έφταξεν εις του καντή, θάνατο δε φοβάται,
μόνο του λέει αντρίστικα πως Χρισθιανός λογάται.
Κι εκείνος βγάνει απόφαση: «Κόψετε το λαιμό ντου,
γιατί τον είδεν η Αϊσέ να κάνει το σταυρό ντου!

Τούρκο τον εθαρρούσαμε γ-και Χρισθιανός εφάνη
και να πομείνει αζωντανός δεν το ’πε ντο Κοράνι!».
Μα κείνος βγαίνει ολόχαρος σαν τον αετό στα ύψη
και Τούρκος δεν τον έκαμε την κεφαλή να σκύψει.

Σ’ ένα μ-παλάτι ολόχρυσο τον έβαλες, Χριστέ μου,
το σέβας του Γερακαριού, το φέγγος του Ρεθέμνου.
Βλέπε την, άγιε του Θεού, τη Γης την οικουμένη,
κι ούλοι που σε σκοτώσανε να ’ναι συχωρεμένοι.

Κι όποιοι θα σ’ εορτάζουνε, σ’ ό,τι καιρούς και χρόνους,
φέρνε τσι στην παράδεισο κι εις του Χριστού τσι θρόνους…
[1]. μαύρη: ταλαίπωρη

πηγή

Ο Θεός ένα πράγμα θέλει απο εμάς

 Όσο και αν κοπιάσεις, όσο και αν μοχθήσεις, δεν σημαίνει ότι κάνεις κάτι το ουσιαστικό για τον Θεό, αφού ο Θεός ένα πράγμα θέλει απο εμάς, την ταπείνωση. 

Να καταλάβωμε ότι είμαστε αδύνατοι και αμαρτωλοί. Όλα τα κάνομε, για να δείξωμε την ταπείνωσή μας, ότι είμεθα τιποτένιοι άνθρωποι, και τότε έρχεται η Χάρις του Θεού.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμονωπετρίτης.

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ, έρχεται η Γκρέτα!

-

  Στον 21ο αιώνα, οι κοινωνίες της Δύσης έχουν πια εγκαταλείψει, σε μεγάλο βαθμό, τον χριστιανισμό αλλά επειδή το θρησκευτικό συναίσθημα είναι έμφυτο στον άνθρωπο, τον έχουν αντικαταστήσει με μια σειρά από μεταμοντέρνες θρησκείες, πολύ πιο κενές από τις παραδοσιακές αλλά με εξίσου φανατικούς οπαδούς (οι οποίοι βέβαια, κατά τ'άλλα, προσποιούνται τους ορθολογιστές) . 

 

  Μια από αυτές-ίσως η πιο επικίνδυνη-είναι η οικολογία. Το πρόβλημα, όμως, με την θρησκεία της οικολογίας ήταν πως τόσα χρόνια δεν είχε βρει τον προφήτη της. 

 Ο καλοζωϊσμένος Αλ Γκορ δεν έπειθε γι' αυτόν τον ρόλο και ήταν τόσο εμφανές ότι έγινε δισεκατομμυριούχος από όλη αυτή την μπίζνα της "πράσινης ανάπτυξης"!

 Και να που ο προφήτης βρέθηκε στο πρόσωπο της 16χρόνης Γκρέτα Τούνμπεργκ, αυτό το αθώο ανήλικο κοριτσάκι, που αντί να πηγαίνει με ιδιωτικά τζετ στα διεθνή φόρα, όπως κάνουν οι λοιποί ομοϊδεάτες της, αυτή προτιμά να θαλασσοπνίγεται 15 μέρες με ένα ιστιοφόρο για να φτάσει στον προορισμό της. Τί ασκητικότητα! Τί αξιοθαύμαστη πίστη στα ιδανικά της! Μια πραγματική οσία του οικολογικού κινήματος!Φαντάζομαι πως η Γκρέτα είναι άθεη, όμως ο φανατισμός της, ο ιεραποστολικός της ζήλος, το πόσο σοβαρά παίρνει τον εαυτό της και το αυστηρό της πρόσωπο, θυμίζουν μεσσιανικές θρησκευτικές φιγούρες που άνθισαν, τους προηγούμενους αιώνες, ιδιαίτερα στον προτεσταντικό κόσμο, που για διάφορους λόγους είναι πιο επιρρεπής σε κάτι τέτοια φαινόμενα. Δεν είναι τυχαίο ότι μας έρχεται από τη Σουηδία, μια προτεσταντική χώρα που αντικατέστησε τον χριστιανισμό με την "πολιτική ορθότητα" και την "οικολογία". 

  Και μπορεί η Γκρέτα να μην βλέπει οράματα και να μην ακούει φωνές (προς το παρόν τουλάχιστον!) αλλά προφητεύει και αυτή το τέλος του κόσμου εξαιτίας των..."ενεργειακών"-αυτή την φορά- αμαρτιών μας. Το άλλο κοινό που έχει με αυτές τις θρησκευτικές μορφές είναι ο πουριτανισμός. Αυτό το κοριτσάκι με τις κοτσίδες , που μοιάζει λες και βγήκε από τις "Μάγισσες του Σάλεμ", απεχθάνεται ο,τιδήποτε δίνει χαρά στους ανθρώπους, ο,τιδήποτε κάνει πιο εύκολη την ζωή μας. 

 "Είμαστε αμαρτωλοί και είμαστε όλοι καταδικασμένοι να πεθάνουμε!", ουρλιάζει, από το βήμα των διεθνών συνεδρίων, σαν άλλος Σαβοναρόλα (πρόδρομος του προτεσταντισμού για πολλούς) .

  Αν θέλουμε να βρούμε την σωτηρία, πρέπει να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ-«Χριστέ μου, πώς θα ξεπεράσω τα προβλήματά μου;»

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου.
Η ανθρωπότητα και γενικά η κοινωνία μας έχει φθάσει σε μια απόγνωση. Ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων χρησιμοποιούν πλέον ψυχοφάρμακα για να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και να σταθούν όσο μπορούν όρθιοι μέσα στη σημερινή ζωή που έχει μετατραπεί σε κόλαση.
Κάποιοι έχασαν εντελώς την ελπίδα τους και έδωσαν ένα τραγικό τέλος στην επίγεια ζωή τους. Άλλοι παλεύουν μετά δυσκολίας να μη καταποντισθούν και να επιβιώσουν. Άλλοι ελπίζουν σε ανθρώπους πολιτικούς κι άλλοι σε τέχνες και επιστήμες, ότι αύριο θα φέρουν ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά η απογοήτευση και αυτών δεν αργεί να έλθει. Ο χρόνος που τρέχει γρήγορα, αποδεικνύει ότι η ανάπτυξη της επιστήμης και κυρίως της τεχνολογίας μάλλον χειροτερεύει την πνευματική ισορροπία των ανθρώπων. Μπορεί να εξυπηρέτησαν και να διευκόλυναν το σώμα, αλλά την ψυχή δεν την γαλήνεψαν. Γι' αυτό το άγχος και η ασθένεια της μελαγχολίας δηλητηριάζουν καθημερινά όλο και περισσότερες ψυχές.
Η χαρά και η ευτυχία χάθηκαν από τα σπίτια. Τα χαμόγελα σβύνουν στα πρόσωπα των ανθρώπων. Τα προβλήματα αντί να μειώνονται όλο και αυξάνουν. Ο άνθρωπος έγινε ζητιάνος της χαράς και της ευτυχίας. Μέσα στα διαμερίσματα της σύγχρονης πολυκατοικίας αποξενώθηκε από τον συνάνθρωπό του. Η

Ελένη Δικαίου: Όφειλα στη Μικρασιατική μου καταγωγή ένα βιβλίο για τον Χρυσόστομο Σμύρνης

 Πριν από μερικούς μήνες η Ελένη Δικαίου, έχοντας επισκεφθεί σχολεία της πόλης μας, είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή της στη «Θ» ότι ετοιμάζει ένα νέο βιβλίο. Ο ''Τελευταίος Έλληνας της Σμύρνης'', ένα βιβλίο με στοιχεία από τη ζωή και το τέλος του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης, κυκλοφορεί ήδη (από τις εκδόσεις Πατάκη).

 ''Ο τελευταίος Έλληνας της Σμύρνης'', το βιβλίο σας με στοιχεία από τη ζωή και το τέλος του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης, τον οποίο λιντζάρισε ο τουρκικός όχλος στις 27 Αυγούστου του 1922.
 Η μητέρα μου ήταν ένα από τα παιδιά τα οποία ξεριζώθηκαν από τη Σμύρνη τον φοβερό εκείνο Αύγουστο του 1922. Στον προσφυγικό συνοικισμό του Βόλου την Νέα Ιωνία όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, οι άνθρωποι μιλούσαν αδιάκοπα για τις Πατρίδες τους της Ανατολής τις οποίες τόσο άδικα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κυνηγημένοι από μαχαίρι και φωτιά. Από μικρή άκουγα προσωπικές μαρτυρίες για όσα συνέβησαν τότε και για τον Χρυσόστομο, τον τελευταίο Μητροπολίτη της Σμύρνης ο οποίος θυσιάστηκε προσπαθώντας να προστατέψει μόνος αυτός τους Σμυρνιούς και χιλιάδες πανικόβλητους πρόσφυγες από το εσωτερικό της Μικρασίας, όταν όλοι οι άλλοι τους είχαν εγκαταλείψει. Αργότερα ενήλικη μελέτησα τις ιστορικές πηγές και στάθηκα με θαυμασμό στην προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου. Ο τραγικός του θάνατος, λιντσαρίστηκε από τον τουρκικό όχλο με εντολή του Τούρκου Διοικητή Νουρεντίν, ήταν το επιστέγασμα της πορείας ενός λαμπρού θεολόγου, ενός διανοούμενου συγγραφέα, ενός σπουδαίου ρήτορα, ενός γενναίου άνδρα, ο οποίος γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί έμεινε στην προδομένη Σμύρνη, ενός κληρικού ο οποίος τιμώντας το ράσο του πέθανε ευλογώντας τους βασανιστές τους.

Ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος από το 1993 έχει ανακηρυχθεί Άγιος της Εκκλησίας μας.
Ως συγγραφέας βιβλίων τα οποία απευθύνονται κατ’ αρχάς σε νέους είχα πάντα στο μυαλό μου ότι όφειλα να γράψω ένα βιβλίο για τον Χρυσόστομο, τελευταίο Μητροπολίτη της Σμύρνης, το όφειλα στην Μικρασιατική μου καταγωγή. Κι αυτό έκανα τελικά. Έγραψα τον Τελευταίο Έλληνα της Σμύρνης προκειμένου να γνωρίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι και κυρίως οι νέοι άνθρωποι αυτόν τον σπουδαίο ιεράρχη και άνθρωπο, έναν γενναίο ο οποίος ξεπέρασε τα όρια του ατομισμού παράδειγμά προς μίμηση για όλους.

Τα έσοδα του βιβλίου θα διατεθούν για την ανέγερση ναού προς τιμήν του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης .Σε ποια περιοχή και γιατί;
Στη Νέα Ιωνία Βόλου έχουμε μια μεγαλόπρεπη εκκλησία, την Ευαγγελίστρια, Βαγγελίστρα την λέμε εμείς και είμαστε περήφανοι γιατί την έφτιαξαν οι Μικρασιάτες γονιοί και παππούδες μας μόνοι με τα ίδια τους τα χέρια. Σκέφτηκα λοιπόν πως αν θέλουμε να λέμε πως ακολουθούμε τα βήματά τους πρέπει να κάνουμε το ίδιο, να προσφέρει ο καθένας αυτό που μπορεί για να χτίσουμε μια μικρή έστω εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης, τον Άγιο όλων των προσφύγων. Κι έκανα την αρχή. Αποφάσισα να να προσφέρω τα