Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2020
Ο "Παπα – Πρόσφυγας"
Ο Δημήτριος Θωματζίδης ή "Παπα – Πρόσφυγας", ιερέας της εκκλησίας Αγίας Παρασκευής Λευκάδας καταγόμενος από τη Σαμψούντα της Μικράς Ασίας.
Στις 15 Ιουνίου 1944 κάνει στάση στην Λευκάδα η δεύτερη αποστολή Εβραίων της Κέρκυρας (500 άτομα) με προορισμό την Αθήνα. Οι Γερμανοί φρουροί αποβίβασαν τους Εβραίους στην παραλία της Λευκάδας. Οι κάτοικοι του νησιού υποδέχθηκαν τους αιχμαλώτους με αίσθημα βαθιάς συμπόνιας και συγγενούς αλληλεγγύης. Ανάμεσα στους πρώτους που προσέτρεξαν για βοήθεια στο χώρο της Παραλίας ήταν και ο παπά Δημήτρης.
Ο παπάς ήρθε σ’ επαφή με τον Ιούλιο Γιοχανά του Δανιήλ, έμπορο από την Κέρκυρα, ηλικίας 45 ετών, και του έδωσε ένα τσιγάρο. Ο Γερμανός φρουρός που είδε τη σκηνή ανάγκασε τον Γιοχανά να γονατίσει τον πυροβόλησε και τον σκότωσε, τραυμάτισε 2-3 άλλους Εβραίους, και έρριξε κάτω τον παπα – πρόσφυγα και τον ποδοπάτησε, σύμφωνα και με την προφορική αφήγηση του αυτόπτη μάρτυρα Σπύρου Κομπίτση.
πηγή
Λόγοι περί εγκρατείας του Οσίου Εφραίμ του Σύρου
Είναι αληθινά μακάριος και τρισμακάριος εκείνος που τηρεί εγκράτεια, διότι πραγματικά η εγκράτεια είναι μεγάλη αρετή. Αλλά ας ως ποιο σημείο και σε πόση έκταση και σε ποια θέματα αναφέρεται ή θεωρείται ή εξετάζεται η εγκράτεια.
Είναι λοιπόν εγκράτεια στη γλώσσα το να μην παρασύρεται κανείς σε λόγια πολλά και ανώφελα, το να συγκρατεί κανείς τη γλώσσα του και να μην κακολογεί, το να μην μιλάει υβριστικά, το να μην καταριέται, το να μην λέει χωρίς σκοπό αυτά που δεν πρέπει, το να συγκρατεί τη γλώσσα του και να μη συκοφαντεί τον ένα στον άλλο, να μην κατηγορεί τον αδελφό, το να μην ξεσκεπάζει τα μυστικά των άλλων, το να μην ασχολείται με ξένες υποθέσεις.
Είναι εγκράτεια και στην ακοή το να την ορίζει κανείς και να μην παρασύρεται από ανώφελα ακούσματα. Είναι εγκράτεια και στους οφθαλμούς το να ορίζει κανείς την όραση του και να μην κοιτάζει ή να περιεργάζεται όλα τα ευχάριστα, και αυτά που δεν πρέπει. Είναι εγκράτεια στο θυμό το να νικά κανείς την οργή του και να μην ανάβει γρήγορα. Είναι εγκράτεια στη φιλοδοξία το να ορίζει κανείς το νου του και να μη θέλει να δοξάζεται, το να μην επιδιώκει τη δόξα, να μην υψώνει τον εαυτό του, να μην επιδιώκει την τιμή, ώστε να φουσκώνει από υπερηφάνεια, να μην υπερηφανεύεται από τους επαίνους.
Είναι εγκράτεια των λογισμών, και αυτούς χρειάζεται να τους κατακρίνει κανείς με το φόβο του Θεού, το να μη συγκατατίθεται κανείς ή να τέρπεται από λογισμό που θέλγει ή ερεθίζει τον άνθρωπο. Είναι εγκράτεια στις τροφές το να ορίζει κανείς τον εαυτό του και να μην επιδιώκει τροφές υπερβολικές ή φαγητά πανάκριβα, το να μην τρώγει κανείς πριν από τον κατάλληλο καιρό ή πριν από την ώρα, το να μην κυριεύεται από το πνεύμα της γαστριμαργίας, το να μην είναι αχόρταγος στα ωραία φαγητά, το να μην επιθυμεί το ένα φαγητό ύστερα από το άλλο.
Είναι εγκράτεια των λογισμών, και αυτούς χρειάζεται να τους κατακρίνει κανείς με το φόβο του Θεού, το να μη συγκατατίθεται κανείς ή να τέρπεται από λογισμό που θέλγει ή ερεθίζει τον άνθρωπο. Είναι εγκράτεια στις τροφές το να ορίζει κανείς τον εαυτό του και να μην επιδιώκει τροφές υπερβολικές ή φαγητά πανάκριβα, το να μην τρώγει κανείς πριν από τον κατάλληλο καιρό ή πριν από την ώρα, το να μην κυριεύεται από το πνεύμα της γαστριμαργίας, το να μην είναι αχόρταγος στα ωραία φαγητά, το να μην επιθυμεί το ένα φαγητό ύστερα από το άλλο.
Είναι εγκράτεια στο ποτό το να ορίζει κανείς τον εαυτό του και να μην κάθεται μαζί με άλλους σε οινοποσίες ή σε απολαύσεις οίνων, το να μην πίνει οίνο άφοβα, το να μην επιδιώκει τις ποικιλίες των ποτών και τις απολαύσεις των παρασκευασμένων κραμάτων, το να μην πίνει χωρίς μέτρο, όχι μόνο το κρασί, αλλά αν είναι δυνατό, ακόμη και το νερό.
Είναι εγκράτεια στην πονηρή επιθυμία και ηδονή, το να ορίζει κανείς τις
Ο Άγιος Αρσένιος σώζει τον πατέρα του Αγίου Παϊσίου και το χωριό από τους Τούρκους
Επίσης διηγήθηκε ο ίδιος [ο Πρόδρομος Εζνεπίδης, πατέρας του Αγίου Παϊσίου και πρόεδρος του χωριού] ότι μια άλλη φορά είχαν πάει πολλοί Τούρκοι (Τσέτες), για να πατήσουν τα Φάρασα. Στο χωριό οι άνδρες έλειπαν, άλλοι στα μακρινά κτήματα και άλλοι στα ταξίδια.
Αναγκάστηκε τότε να μαζέψη τα μικρά παιδιά, μόνο για να δείξουν στόχο γύρω από το Κάστρο ότι είναι πολλοί, και μετά τα έδιωξε, για να κρυφθούν.
Μερικοί γέροι που ήταν, και αυτοί σκόρπισαν, και τελικά έμεινε μόνος του με την απόφαση να σκοτωθή καλύτερα παρά να δη του Τούρκους στο χωριό. Είχαν τελειώσει όμως οι σφαίρες του και μετά τον έπιασαν ζωντανό οι Τούρκοι.
Αφού τον έδεσαν γερά, τον πήγαν στο σπίτι του και τον ανέβασαν στο δώμα (ταράτσα), όπου είχαν στήσει τη κρεμάλα του. Εκεί τον βασάνιζαν, για να τους δώση ότι είχε και μετά να τον τελειώσουν.
Εκείνη τη στιγμή όπου τον βασάνιζαν, δεν ξέρει πως του ήρθε, είπε στου Τούρκους:
«Ό,τι έχω, τα έχω στον Χατζεφεντή» [στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη].
Οι Τούρκοι δεν χασομερούν και τον πηγαίνουν στον Πατέρα Αρσένιο. Όταν άνοιξε την πόρτα του ο Πατήρ και είδε αυτή τη σκηνή, πολύ πληγώθηκε, και μάλιστα μάλωσε τους Τούρκους, που τον είχαν δεμένο, για να τον ελευθερώσουν γρήγορα, και μάλιστα τους είπε και «παλιότουρκους».
Ο αρχηγός τους θύμωσε και τράβηξε το χατζάρι του, για να κόψει τον Χατζεφεντή. Ο Χατζεφεντής τότε λέγει στον Τούρκο Καπετάνιο:
-Γρήγορα κατέβασε το χέρι σου κάτω ξερό. Ω του θαύματος! Το χέρι του Τούρκου κατέβηκε ξερό κάτω αγκυλωμένο και το χατζάρι του έπεσε κάτω καταγής. Όταν είδαν αυτό οι άλλοι Τούρκοι της συμμορίας, άρχισαν να τρέμουν από φόβο και ο αρχηγός με κλάματα να παρακαλή να του κάνη καλά το χέρι του. Ο Πατήρ Αρσένιος τότε του σταύρωσε το χέρι του και το θεράπευσε.
Και αφού έλυσαν και τον Πρόεδρο, τους μάλωσε, για να μην ξαναπατήσουν στο χωριό. Πράγματι από εκείνη τη συμμορία δεν είχε ξαναπατήσει κανείς στα Φάρασσα.
Από το βιβλίο του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη, “Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης”.
Έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγου”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2020
Μέ μιά λέξη ἄλλαξε ὅλη τήν ἱστορία τῆς ζωῆς του
Μήν ἀπογοητεύεσθε ἀπό τό κακό πού μᾶς περικυκλώνει, ἀλλά νά θυμόμαστε τόν ἕνα πού εἶπε μία λέξη, μία φράση: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ Βασιλεία σου». «Ἀληθινά σοῦ λέγω ὅτι σήμερα μαζί μου θά εἶσαι στόν παράδεισο», θ’ ἀκούσουμε κι ἐμεῖς. Μέ μιά λέξη ἄλλαξε ὅλη τήν ἱστορία τῆς ζωῆς του, καί εἶναι αὐτός ὁ κλέφτης, ὁ ληστής, πού κέρδισε τόν Παράδεισο.
Ἀρχιμ. π. Θεόφιλος Ζησόπουλος
π. Γρηγόριος Κρουγκ. Ο μεγάλος άγνωστος της ρωσικής διασποράς
Ειπώθηκε πως στο έργο του συνυπάρχουν η αυστηρότητα και ο δυναμισμός των μορφών του Θεοφάνη του Έλληνα με την ευαισθησία, τη χάρη και το εσωτερικό φως των μορφών του Αντρέι Ρουμπλιέφ. Για τον μοναχό Γρηγόριο Κρουγκ η εικόνα είναι άσκηση, είναι προσευχή αλλά κυρίως είναι αναζήτηση και φανέρωση της εν Χριστώ ανακαινισμένης κτίσεως. Η άρτια θεολογική κατάρτιση, η ασκητική ζωή και η πίστη συναντούν στο πρόσωπο του Κρουγκ τη δύναμη του πηγαίου ταλέντου που καταξιώνει τον πραγματικό δημιουργό.
Στην εικόνα του αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ ανιχνεύουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας τέχνης που πηγάζει από την παράδοση της εκκλησιαστικής ζωγραφικής και συγχρόνως την ανανεώνει˙ εντάσσεται σ'αυτήν χωρίς να στερείται δημιουργικής πνοής˙ την διατηρεί εν τέλει ζωντανή και παρούσα στο σήμερα. Οι αυστηρές φόρμες, η απλότητα της γραμμής, τα ξεκάθαρα χρώματα, η συγκρατημένη κίνηση και η εικαστική απόδοση της σωτηριολογικής δύναμης της προσευχής τόσο στην έκφραση του σώματος και του προσώπου, αλλά κυρίως των χεριών του αγίου, αποκαλύπτουν στο πλήρωμα της Εκκλησίας την ίδια Αλήθεια που υπηρετεί ο θεολογικός λόγος.
Από την άποψη αυτή ο π.Γρηγόριος Κρουγκ αποδεικνύεται αυθεντικός θεολόγος. Έτσι το λευκό που κυριαρχεί στο ένδυμα και τη μορφή του αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ δεν ανταποκρίνεται μόνο στην ιστορική πραγματικότητα, αλλά, από κοινού με το υπόλευκο του βάθους της εικόνας, αποκαλύπτει τη ζώσα πίστη του αγίου που βίωσε τη χαρά, το φως και τη λάμψη της Αναστάσεως. Κι αν το βλέμμα μας δεν έχει ακόμη αλλοιωθεί απ'αυτά που συνήθως βλέπουμε γύρω μας, ίσως μπορέσουμε ν'αφουγκραστούμε το μυστικό μήνυμα της εικόνας που συνοψίζεται στον συνήθη χαιρετισμό του αγίου: Χριστός Ανέστη, χαρά μου!
ΜΑΡΙΑ ΝΑΝΟΥ
Πλάνες και ερωτήματα σχετικά με την Θεία Κοινωνία
π.Σπυρίδων Σκουτής
-Θα νηστέψω κάποιες μέρες, όσες μπορώ και θα πάω να μεταλάβω:
Δεν νηστεύουμε όπως και όποτε θέλουμε, αλλά σύμφωνα με τις συμβουλές του πνευματικού-εξομολόγου μας. Από την άλλη, για τη μετοχή στη Θεία μετάληψη δεν αρκεί η νηστεία από την τροφή αλλά χρειάζεται νηστεία όλων των αισθήσεων και σκληρός πνευματικός αγώνας, ώστε να ενωθούμε με τον Χριστό.
-Μεταλαμβάνω Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο:
Ό Χριστός δεν είναι μόνο για τρεις φορές τον χρόνο. Η σχέση με τον Χριστό είναι ένα βιωματικό γεγονός που δεν μπαίνει σε καλούπια και ημερομηνίες. Κάθε Κυριακή ό Χριστός γίνεται θυσία σε κάθε Θεία Λειτουργία και προσφέρεται σε όλους. Οπότε οφείλουμε να προσερχόμαστε συχνά στα Άχραντα μυστήρια, πάντα με την εντολή του πνευματικού μας.
-Είναι μεγάλη ευλογία να μεταλάβεις Πάσχα, Χριστούγεννα και Δεκαπενταύγουστο:
Η Θεία Κοινωνία οποιασδήποτε Κυριακής η ημέρας του έτους δε διαφέρει από τις μεγάλες εορτές. Σε κάθε Θεία Λειτουργία έχουμε Χριστούγεννα, Ανάσταση, Σταύρωση, Ανάληψη. Η Θεία Κοινωνία είναι η ίδια σε κάθε Θεία Λειτουργία. Δε διαφέρει σε «ποσότητα ευλογίας» από τις μεγάλες εορτές.
Θα εξομολογηθώ τη Μεγάλη Εβδομάδα και θα μεταλάβω:
Καταρχήν δε γνωρίζουμε αν θα μας το επιτρέψει αυτό ό πνευματικός. Δεν πάμε στην εξομολόγηση με το αίσθημα της αυτοδικαίως. Από την άλλη δε μας ωφελεί να πάμε τελευταία στιγμή να εξομολογηθούμε. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή έχει διάρκεια 40 ήμερων. Οφείλουμε λοιπόν να ετοιμαστούμε από την αρχή να πάρουμε τον κανόνα μας από τον πνευματικό ώστε να βαδίσουμε με αίσθημα αγάπης και θυσίας στο Άγιο Σαρανταήμερο και να πορευθούμε μαζί με τον Χριστό στον δρόμο του Γολγοθά με αποκορύφωμα την Ανάσταση. Δεν είναι σωστό να περιμένουμε την τελευταία στιγμή και από την άλλη να ταλαιπωρούμε τους πνευματικούς που στις περιόδους μεγάλων εορτών είναι αρκετά φορτισμένοι.
-Δε χρειάζεται εξομολόγηση θα τα πω στην Εικόνα η στην προσευχή μου και αρκεί:
Άλλη μια πλάνη! Δεν είναι δυνατόν να λεγόμαστε Χριστιανοί ’Ορθόδοξοι και να αρνούμαστε κάποιο άπό τα Μυστήρια της ’Εκκλησίας, διότι τότε ανοίγουμε την κερκόπορτα της αίρεσης. Ιδρυτής του Μυστηρίου είναι ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός, όταν μετά την Ανάστασή Του χορηγεί στους Μαθητές Του την έξουσία της συγχωρήσεως των άμαρτιών με τους λόγους: «Λάβετε Πνεύμα 'Αγιον, αν τινών άφήτε τας άμαρτίας, άφίενται αυτοίς, αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωαν. κ,19-31).
Και με απλά λόγια: Σ' όποιους ανθρώπους συγχωρείτε εσείς τις αμαρτίες τους, θα είναι συγχωρημένες και άπό τον Θεό Πατέρα. Σ' όποιους όμως τις κρατάτε άλυτες και ασυγχώρητες - διότι δεν ήρθαν να σας ζητήσουν συγχώρηση και συγνώμη - θα μείνουν αιώνια ασυγχώρητες.
- Είναι ευλογία η Θεία Μετάληψη!
Πολλοί θεωρούν ότι θα πάνε να μεταλάβουν το Πάσχα για το καλό της χρονιάς,
Η αγιότητα δεν είναι απλά ορθότητα ή τιμιότητα...
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
Η αγιότητά τους προέρχεται από την άμεση και συνεχή σκέψη της Δόξας του Θεού.Είναι επίσης γεμάτοι από την αγάπη για τον πλησίον, η οποία προέρχεται από την αγάπη που έχουν στο Θεό και γι' αυτό ανταποκρίνονται σε κάθε ανθρώπινη ανάγκη. Και σε κάθε ανθρώπινο αίτημα του πλησίον τους, ενεργούν σαν μεσολαβητές και πρεσβευτές ενώπιον του Θεού.
Κυριακή, 26 Ιανουαρίου 2020
Η Εικόνα της Παναγίας Παραμυθίας στο κελί του Γέροντα Αμβρόσιου
Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2020
Ψηφιακή… χαμοζωή;
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει διαφορετικά, ξέρετε. Καὶ τοῦτο γιατί …
Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ὅραμα στὴ ζωή του, πῶς περιμένουμε νὰ ἔχει ἐκεῖ στὶς διάφορες ἠλεκτρονικὲς ὀθόνες ποὺ χρησιμοποιεῖ;
Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ἰδανικά, πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ κινεῖται μὲ ἀνώτερο τρόπο στὸν ψηφιακὸ κόσμο;
Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ὑψηλοὺς σκοποὺς καὶ στόχους, πῶς θὰ κατορθώσει νὰ τοὺς ἀποκτήσει στὶς ὀθόνες;
Ὁπότε ὁ εἰκονικός του κόσμος, εἶναι ἡ ἐπέκταση τοῦ πραγματικοῦ. Δηλαδὴ τὸ ἴδιο χαμερπής, τελματωμένος, ἁμαρτωλός! Τίποτα τὸ μεγάλο, τὸ ὑψηλό, τὸ πνευματικό. Μάλιστα, τόσο πολὺ συμβαίνει αὐτό, ὥστε κάλλιστα νὰ μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι ἡ ψηφιακή του ζωή, εἶναι ἡ ἐπέκταση τῆς πραγματικῆς του ζωῆς. Καὶ πὼς ἡ μία ζωή ἀποκαλύπτει τὴν ἄλλη. Πέραν τοῦ ὅτι καὶ τροφοδοτεῖ ἡ μία τὴν ἄλλη.
Τί κι ἄν οἱ ὀθόνες ἔγιναν 3D καὶ οἱ ταχύτητες 4G ἢ καὶ 5G; Τί κι ἂν τὰ laptops ἔγιναν tablets; Τί κι ἂν ὅλα ἔγιναν πανεύκολα καὶ προσβάσιμα; Τόσο τὸ χειρότερο! Γι’ αὐτὸν ποὺ δὲν ἔχει ὁράματα καὶ ὑψηλοὺς στόχους στὴ ζωή του, ὅλα αὐτὰ τοῦ δίνουν τὴ δυνατότητα νὰ ζήσει ἀκόμη πιὸ πολύ, πιὸ γρήγορα καὶ πιὸ ἀποτελεσματικὰ στὸ ψηφιακὸ τέλμα!
Μὲ τὸ μαχαίρι μπορεῖς νὰ κόψεις τὸ ψωμί, μπορεῖς ὅμως καὶ νὰ σκοτώσεις! Μὲ τὸ αὐτοκίνητο μπορεῖς νὰ πᾶς σὰν ἄνθρωπος στὴ δουλειά σου, μπορεῖς ὅμως νὰ τρέχεις, γιὰ νὰ τρέχεις, νὰ κάνεις κόντρες γιὰ τὴ «χαρὰ» τῆς ἐπίδειξης καὶ τῆς ταχύτητας, ἀδιαφορώντας γιὰ τὶς συνέπειες …
Βλέπετε ἡ τεχνολογία εἶναι ἐργαλεῖο καὶ ἐξαρτᾶται ἀπὸ μᾶς πῶς θὰ τὴν χρησιμοποιήσουμε. Κι αὐτοὶ ποὺ βρίσκονται σὲ τέλμα, τὸ μόνο ποὺ θὰ σκεφτοῦν εἶναι πῶς θὰ τὴν χρησιμοποιήσουν ὄχι γιὰ νὰ βγοῦν ἀπ’ αὐτό, ἀλλὰ πῶς νὰ «περνοῦν καλὰ» μέσα σ’ αὐτό! Καὶ ἡ τεχνολογία εἶναι ἀλήθεια πὼς τοὺς δίνει πολὺ μεγάλες δυνατότητες γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό. Δυστυχῶς!
Τὸ διαδίκτυο, ἂς ποῦμε, τὸ βλέπουν ὡς τὸ τελειότατο μέσο γιὰ νὰ ἐπεκτείνουν τὸν … βοῦρκο τους!! Μὲ τὸ τί θὰ δοῦν, τί θὰ ἀκούσουν, τί ἀκριβῶς θὰ ἐπισκεφτοῦν, τί θὰ
Ἔνας ἐπίκαιρος λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
Ἔνας ἐπίκαιρος λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου διὰ τὴν σημερινὴν κατάστασιν εἰς τὸν Ὁρθόδοξη χριστιανική κοινωνία
Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος(Τοιχογραφία 14ος αιώνας)
Η καλή μεταβολή του βίου [Κυριακή ΙΕ’ Λουκά]
Ας δούμε όμως τί μάς λέει σήμερα ο ευαγγελιστής Λουκάς. Εκείνο τον καιρό, λέει, διέσχιζε ο Ιησούς την Ιεριχώ και κάποιος άνθρωπος ονόματι Ζακχαίος, ο οποίος ήταν αρχιτελώνης και πολύ πλούσιος, ήθελε να δει ποιός τέλος πάντων είναι ο Ιησούς αλλά δεν μπορούσε, γιατί ήταν κοντός. Έτρεξε λοιπόν πιο μπροστά στον δρόμο κι ανέβηκε σε μια συκομορέα για να τον δει, καθώς επρόκειτο να διέλθη από εκεί. Όταν ο Ιησούς βρέθηκε στο σημείο εκείνο, ανασήκωσε το βλέμμα του και είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα γιατί σήμερα θα μείνω στο σπίτι σου». Κατέβηκε εκείνος βιαστικά και τόν υποδέχτηκε με χαρά, ενώ όλοι με δυσφορία σχολίαζαν ότι στο σπίτι αμαρτωλού ανδρός εισήλθε να καταλύσει. Στάθηκε τότε ο Ζακχαίος και είπε στον Κυριο, «Ιδού, Κύριε, δίνω τα μισά υπάρχοντά μου στους φτωχούς και αν κάποιον αδίκησα τού ανταποδίδω τα τετραπλάσια». Είπε τότε προς αυτόν ο Κύριος ότι «Σήμερα σωτηρία έγινε σε τούτο το σπίτι, καθότι και αυτός παιδι του Αβραάμ είναι. Γιατί ο υιός του ανθρώπου ήλθε να αναζητήσει και να σώσει εκείνο (το πρόβατο) που είχε χαθεί».
«Σήμερα έγινε σωτηρία σε τούτο το σπίτι», λέει ο Χριστός, επαινώντας όχι απλά την διάθεση μετανοίας αλλά την έμπρακτη μετάνοια. Αν ο Κύριος με τόση ευκολία συγχωρεί και σώζει τον τελώνη, που η ζωή του ήταν συνυφασμένη με την αδικία, αντιλαμβανόμαστε ότι με την ίδια ευκολία σώζει και τον κάθε άνθρωπο που μετανοεί ειλικρινά και έμπρακτα. Γιατί όταν λέει ότι «και αυτός παιδί του Αβραάμ είναι», είναι σαν να λέει «και αυτός παιδί του Θεου είναι και αδελφος μου», αφού ο Υιός και Λόγος του Θεου με την σάρκωσή του έγινε απόγονος του Αβραάμ, ο οποίος είναι παιδί του Αδάμ, κι ο Αδάμ του Θεού1.
«Σήμερα έγινε σωτηρία σε τούτο το σπίτι», λέει ο Χριστός, επαινώντας όχι απλά την διάθεση μετανοίας αλλά την έμπρακτη μετάνοια. Αν ο Κύριος με τόση ευκολία συγχωρεί και σώζει τον τελώνη, που η ζωή του ήταν συνυφασμένη με την αδικία, αντιλαμβανόμαστε ότι με την ίδια ευκολία σώζει και τον κάθε άνθρωπο που μετανοεί ειλικρινά και έμπρακτα. Γιατί όταν λέει ότι «και αυτός παιδί του Αβραάμ είναι», είναι σαν να λέει «και αυτός παιδί του Θεου είναι και αδελφος μου», αφού ο Υιός και Λόγος του Θεου με την σάρκωσή του έγινε απόγονος του Αβραάμ, ο οποίος είναι παιδί του Αδάμ, κι ο Αδάμ του Θεού1.
Καλεί, επομένως, ο Χριστός με τα λόγια αυτά όλον τον κόσμο σε μετάνοια που μεταφράζεται σε έργα. Στο πρόσωπο του Ζακχαίου, καλεί κάθε άνθρωπο που η συνείδησή του ή οι ψίθυροι του κόσμου τόν κατακρίνουν ως αμαρτωλό.
Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2020
Προς ἑσπέραν θρῆνος.
ΆΓΙΟΣ Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Σε γέλασα, Λόγε, εσένα την αλήθεια,
ενώ σου είχα τάξει αγνή τη σημερινή μέρα.
Η νύχτα δε με υποδέχτηκε ολοφώτεινο.
Προσευχήθηκα ωστόσο κι αυτό περίμενα.
Είναι όμως που κάπου σκόνταψαν τα πόδια μου,
γιατί ήρθε το σκοτάδι που φθονεί τη σωτηρία. Φάνου και πάλι, Χριστέ μου, και λάμψε φως για μένα.
***
Ἐψευσάμην σε τὴν ἀλήθειαν, Λόγε,
Σοὶ τὴν παροῦσαν ἡμέραν καθαγνίσας.
Οὐ πάντα φωτεινόν με νὺξ ἐδέξατο.
Ἦ μὴν προσηυξάμην τε καὶ τοῦτ᾽ ὠιόμην·
Ἀλλ᾽ ἔστιν οὗ μοι καὶ προσέπταισαν πόδες.
Ζόφος γὰρ ἦλθε βάσκανος σωτηρίας.
Λάμποις τὸ φῶς μοι, Χριστὲ, καὶ πάλιν φανείς.
Η Κυρά των Αγγέλων και του Γράμμου
Ο Γράμμος, είναι ένα μικρό χωριουδάκι με νεόκτιστες εξοχικές κατοικίες και μη μόνιμους κατοίκους σήμερα σε υψόμετρο. Στην ακριβή θέση του υπήρχε η ιστορική Γράμμουστα, η βλάχικη πόλη των 3000 οικογενειών (15000 κατ.) που καταστράφηκε και ερημώθηκε το 1789 κατά τις επιδρομές των Τουρκαλβανών στα Ορλωφικά.
Έκτοτε και μέχρι το 1945 που εγκαταλείφθηκε οριστικά, η άλλοτε ακμάζουσα ορεινή πολιτεία ήταν απλά ένα κτηνοτροφικό χωριό μερικών εκατοντάδων. Μοναδικό εμφανές απομεινάρι της παλιάς δόξας του οικισμού ήταν η μέχρι πρότινος ερειπωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μιας από τις τρεις ενορίες της πόλης.
Η μεγαλοπρεπής λίθινη βασιλική του 18ου αιώνα ανακατασκευάστηκε με κόπους τα τελευταία χρόνια και είναι πλέον σε χρήση, φιλοξενώντας τους θερινούς μήνες την Ιερά Εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας της Γράμμουστας, ένα μοναδικό κειμήλιο 400 ετών που εικονογραφήθηκε στη Βενετία. Ένα βίντεο με το ιστορικό της αποκατάστασης του ναού.
Έκτοτε και μέχρι το 1945 που εγκαταλείφθηκε οριστικά, η άλλοτε ακμάζουσα ορεινή πολιτεία ήταν απλά ένα κτηνοτροφικό χωριό μερικών εκατοντάδων. Μοναδικό εμφανές απομεινάρι της παλιάς δόξας του οικισμού ήταν η μέχρι πρότινος ερειπωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μιας από τις τρεις ενορίες της πόλης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)