«Η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως»
Καλούμαστε στην Θεία Λειτουργία να στρέψουμε το βλέμμα μας στο ύψος του Σταυρού των Αγίων Παθών του Σωτήρος Χριστού μας!
Στην σύγκριση με τα δικά μας μικρά πάθη, δύναμη πολλή θα αντλήσουμε από τη δύναμη του Χριστού μας κι ύστερα θα μελετήσουμε μες σε όλο το Σταυρικό γεγονός ποια είναι η δική μας θέση,
εάν είμαστε γονυπετείς στα χώματα μπρος στον Χριστό μας,
αν λόγχες βαστούμε ή όξος στη δίψα του,
αν είμαστε ο μετανοημένος ληστής που διψάει να ακολουθήσει τον Κύριό Του στον Παράδεισο ή ο αμετανοήτος ληστής που αμφισβητεί τον Κύριο!
Αν βαστούμε πέτρες μες τα χέρια μας και πετροβολούμε και τον Κύριο κι όποιον πλησίον μας!
Δεν είναι αργά, μα είναι πρόσκληση ακόμα κι αν η πομπή της Αναστάσεως ξεκίνησε την πρώτη ημέρα της Καθαρής Δευτέρας, βήμα να επιταχύνουμε και να συμπορευθούμε με νηστεία, με ψυχή καθαρή, με εξομολόγηση με μετάνοια!
Στο μεσοδιάστημα της πορείας Του προς την Ανάσταση Του ο Κύριος στρέφει το βλέμμα Του προς εμάς και μας προσκαλεί όλους μας στο Μυστικό Του Δείπνο μα τα πλουσιοπαροχα δώρα της λυτρωτικής Θείας Κοινωνίας!
Γίνεται μεταξύ μας ένας διάλογος υπέροχος καθώς ανταποκρινόμαστε στο τραπέζι της Κυριακής:
Μας προσκαλεί λέγοντάς μας:
«Λάβετε, φάγετε τοῦτο ἐστί τό σῶμα μου, τό ὑπέρ ὑμῶν κλώμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν»
Κι εμείς χαρούμενοι για το Δειπνο στο οποίο παραθέτει για εμάς, αναφωνούμε:
«Ἰδού, βαδίζω πρὸς θείαν κοινωνίαν·
Πλαστουργέ, μὴ φλέξῃς με τῇ μετουσίᾳ·
πῦρ γὰρ ὑπάρχεις τοὺς ἀναξίους φλέγον.
ἀλλ᾿ οὖν κάθαρον ἐκ πάσης με κηλῖδος.»
Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ