Παντού σύγχυσις!

 

Πλέον σιγά-σιγά ανοίγουν όλα τα μέτωπα που μπορούν να ανοίξουν αυτοί που θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα στο χάος και στην πλήρη αποσταθεροποίηση, που όπως μας προειδοποίησε ο Κύριος -διότι προειδοποίηση ήταν- «καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους.» (Ματθ. κδ΄ 10) . Όσοι δεν το έχουν καταλάβει, ας το καταλάβουν ώστε να μην αποπροσανατολίζονται.

Ο στόχος, ακόμη και Αυτού του Παντοκράτορος Θεού, που χωρίς την άδειά Του, δεν κινείται μόριο να πάει από το ένα σημείο στο επόμενο, (όχι μικρόβιο να πάει από τον έναν οργανισμό στον άλλον αλλά ούτε μόριο!), είναι η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ και το να έλθουν οι άνθρωποι εις επίγνωσιν αληθείας.
Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό. Όλα!
Ακόμη και οι επιθέσεις του Διαβόλου και των οργάνων του. Αυτό θέλουν να πετύχουν, να απωλέσουν τη σωτηρία τους οι άνθρωποι, να μη γνωρίσουν τον αληθινό Θεό, να μην έρθουν σε μετάνοια, να κολαστούν.
Και αυτό επιτυγχάνεται πρωτίστως με τη σύγχυση, να συγχέεται η ανθρώπινη δικαιοσύνη με τη Θεία, να συγχέεται η κοσμική με την κατά Θεόν αγάπη, να συγχέεται η μετάνοια με τα ενοχικά συναισθήματα... Παντού σύγχυσις!
Αν ο Χριστιανός έστω και για μια στιγμή ξεχάσει ποια είναι η στόχευση, ή έχει παρανοήσει ποια είναι η στόχευση ή δεν έχει αυτή τη στόχευση, θα ζημιώσει, αν όχι τους γύρω του, σίγουρα τον εαυτό του. Και δεν θα ωφεληθεί ακόμη και από θυσίες ή θαυμαστά σημεία που θα επιτελέσει εν ονόματι Ιησού Χριστού.
Πρέπει να εξετάζουμε τα θέματα σύμφωνα με τη Θεία Δικαιοσύνη και όχι με την ανθρώπινη. Να εξετάζουμε κάθε θέμα υπό το πρίσμα της μετανοίας, πώς μπορεί να αξιοποιηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση και να ομιλούμε -αν κι εφόσον πρέπει!- με τρόπο που να οικοδομεί τον πλησίον προς αυτήν την πορεία και να επιστρέφει ψυχάς προς Κύριον. [Μην κοιτάμε μόνο τη μία πλευρά, μην κρίνουμε κατ' όψιν και όπως μας τα παρουσιάζουν, αλλά να σκεφτόμαστε το βάθος των γεγονότων και της ψυχικής καταστάσεως των προσώπων που συμμετέχουν σ' αυτά.]
Διότι η μετάνοια έχει χαρά και πολλές φορές αυτό ξεχνάμε να το μεταδώσουμε! Ναι, μπορεί πρόσκαιρα να φαίνεται μια πικρή κατάσταση, αλλά στο τέλος έχει χαρά, έχει ειρήνη, έχει πραότητα. Είναι μια κατάσταση που πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να κατορθώσουν δια άλλων οδών, αλλά έως τώρα η πραγματικότητα τούς διαψεύδει. Μόνο η μετάνοια, όπως τη δίδαξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, οδηγεί στην αληθινή χαρά.
Η μετάνοια δε, όπως η Εκκλησία πάντοτε μάς υπενθυμίζει, είναι η επιστροφή στον Οίκο του Πατρός απ' όπου και ο άνθρωπος ανεχώρησε εν τω εγωισμώ και τη υπερηφάνεια του.
Άρα, πώς θα επιστρέψουμε τον άλλον στον Οίκο του Πατρός όταν κι εμείς δεν φροντίζουμε να είμαστε εκεί και να πηγαίνουμε εκεί με κάθε θυσία; Αν δεν μιλήσει το παράδειγμα, τα λόγια είναι περιττά.
Ο Χριστιανός δεν έχει εχθρούς, υπό την έννοια ότι μπορούν να του βλάψουν την ψυχή και να τον εμποδίσουν από τη διεκδίκηση της σωτηρίας του. Έχει εχθρούς που θα κάνουν τα πάντα να τον εμποδίσουν και να τον ανατρέψουν, ναι... Αλλά αν ο ίδιος έχει πιάσει σωστά το θέμα της μετανοίας, κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να τον βλάψει. Όπως έλεγε και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «Ουδείς μπορεί να βλάψει Ιωάννην, ει μη Ιωάννης».
Άρα ακόμη και στον χειρότερο των θεομάχων, ο Χριστιανός πρέπει να κρατά μια στάση όπου, ενώ στηλιτεύει τα λεγόμενα και τις πράξεις του, να του υπενθυμίζει συνεχώς ότι εντέλει όλα όσα κάνει θα του στερήσουν εκείνου την ανεκλάλητη χαρά του Παραδείσου... Ότι εκείνος θα ζημιωθεί και ότι μάταια κοπιάζει!
Κι αν κάποιος δεν το ξέρει, ας το μάθει.
Δεν υπάρχει χειρότερη «τιμωρία» για τον Διάβολο και τα όργανά του από το να τους λυπάσαι που θα χάσουν τη χαρά των αιωνίων αγαθών «ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν»...
Αυτοί μάς θέλουν σε αγωνία, αυτοί μάς θέλουν οργισμένους, αντιδραστικούς, να απαντάμε σε κάθε τους πρόκληση... Τρέφονται από αυτό, χαροποιούνται, ηδονίζονται...
Αν ξέρανε οι Χριστιανοί ότι με τη σιωπή σε ορισμένα θέματα, όπως πρώτος μας υπέδειξε ο Κύριος -όχι όλα, αλλά σε αρκετά- τους στερούν αυτή τη χαρά και τους κάνουν να υποφέρουν, θα εξελίσσονταν διαφορετικά τα πράγματα. Θυμηθείτε τον Κύριό μας που δεν απάντησε στους Φαρισαίους εν ποία εξουσία εποίει τα θαύματα επί γης, και εκείνοι έγιναν θηρία ανήμερα που ένιωθαν -και καλώς ένιωθαν- ότι δεν υπολογίζει την εξουσία τους, που όντως δεν είχαν.
Αφήστε τους να λένε και να απειλούν...
Η πραγματική επανάσταση είναι να συνεργαστούμε με τον Θεό τόσο στο θέμα της δικής μας σωτηρίας, όσο και στο θέμα της σωτηρίας των άλλων. Να φέρουμε ανθρώπους στη μετάνοια, στην εξομολόγηση, στη Θεία Κοινωνία αφού πρώτα το έχουμε εξασφαλίσει για εμάς.
Αυτά ένιωσα ότι πρέπει να καταθέσω στην αγάπη σας με αφορμή τις εξελίξεις των ημερών.
Εύχεσθε.

Stefanos Panagopoulos