Σχετικά με τη σημερινή εγκύκλιο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) που διαβάστηκε στους ναούς, από τα πολλά που θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς περιοριζόμαστε στο να αναφέρουμε τα εξής:Σε (μία και μοναδική) αναφορά που γίνεται στην Καινή Διαθήκη, μνημονεύεται το χωρίο Ματθ. 9:12: «ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού, αλλ’ οι κακώς έχοντες» ("ανάγκη ιατρού δεν έχουν οι υγιείς, αλλά οι πάσχοντες"), με επεξήγηση εκ μέρους του συντάκτη του συνοδικού κειμένου "που σημαίνει πως, όταν το σώμα ασθενεί, υπάρχει ανάγκη της συνδρομής των ιατρών".
Το πνεύμα και η συνάφεια του χωρίου καμία σχέση δεν έχουν με την επεξήγηση του συντάκτη, ούτε ο Χριστός κατέβηκε στη γη για να μας πει κάθε πότε πρέπει να πηγαίνουμε στον ιατρό...
Η ρήση αυτή του Ιησού έρχεται ως απάντηση στο ερώτημα που υποβάλλουν οι φαρισαίοι στους μαθητές του στον αμέσως προηγούμενο στίχο (Ματθ. 9:11): "Διατί μετά των τελωνών και αμαρτωλών εσθίει ο διδάσκαλος υμών;" ("Γιατί ο διδάσκαλός σας τρώει μαζί με τελώνες και αμαρτωλούς;"). Κι όχι μόνο αυτό. Στον αμέσως επόμενο στίχο από τον μνημονευόμενο στο συνοδικό κείμενο, ο Χριστός δίνει τη δική Του επεξήγηση γι' αυτό που είπε μόλις πριν: "Πορευθέντες δε μάθετε τί εστιν 'Έλεον θέλω και ου θυσίαν'. ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν" (Ματθ. 9:13). Είναι ολοφάνερο ότι το όλο πλαίσιο παραπέμπει στο κατεξοχήν έργο του Ιησού και όχι στην "ανάγκη της συνδρομής των ιατρών"...
Αλλά, ακόμα κι αν εκλάβουμε κατά λέξη το νόημα του αποσπάσματος, και πάλι καταλήγουμε σε άλλα συμπεράσματα από εκείνα του συνοδικού κειμένου. Το χωρίο το λέει καθαρά: "Ανάγκη ιατρού δεν έχουν οι υγιείς αλλά οι πάσχοντες", δεν έχουν επομένως ανάγκη ιατρού όόόλοι, γενικώς και αορίστως, αλλά μόνο όσοι ασθενούν. Αν το επεκτείνουμε και στα φάρμακα, μήπως πρέπει να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή μόνο όσοι τη χρειάζονται και όχι όλοι; "Τα αυτονόητα θα λέμε;", θα μου πείτε. Ε, ναι, τα αυτονόητα θα λέμε, και ο νοών νοείτω...
Το αυτονόητο!
ΑπάντησηΔιαγραφή