Ο σταρ του Χόλιγουντ, ο Ρώσος συμπρωταγωνιστής Αλεξάντερ Πετρόφ και η σκηνοθέτις Γέλενα Πόποβιτς μιλούν στο «ΘΕΜΑ» και εξιστορούν το μικρό θαύμα που βίωσε ο καθένας τους μέσω της κινηματογραφικής επαφής τους με τον Αγιο της Αίγινας - Η ταινία σαρώνει τα βραβεία, πριν ακόμη προβληθεί στις αίθουσες - Καθηλωτικός ο Αρης Σερβετάλης στον ρόλο του Αγίου Νεκταρίου
Μια ταινία για τον άνθρωπο και την τεράστια ψυχική του δύναμη θέλησε να κάνει η Γέλενα Πόποβιτς, σύμφωνα με τα λεγόμενα των συντελεστών, Μίκι Ρουρκ, Αλεξάντερ Πετρόφ και της ίδιας της σκηνοθέτιδος, που μίλησαν στο «ΘΕΜΑ» για την εμπειρία των γυρισμάτων αλλά και του νοήματος του πολυσυζητημένου και πολυαναμενόμενου «Ανθρώπου του Θεού». Τα γυρίσματα, που κράτησαν ενάμιση μήνα, έγιναν στην Αθήνα, στο Λαύριο και φυσικά στην Αίγινα, όπου ήταν και οι φυσικοί χώροι όπου έδρασε ο Αγιος Νεκτάριος, ενώ ήταν από τις λίγες παραγωγές που κατάφεραν να ολοκληρωθούν εν μέσω πανδημίας.
Στην ταινία, εκτός από τον πρωταγωνιστικό ρόλο που αναλαμβάνει ο Αρης Σερβετάλης, ένας ηθοποιός διεθνούς κλάσης, φτιαγμένος για τους πλέον δύσκολους ρόλους, αξιοσημείωτες ερμηνείες σημειώνουν ο αναγνωρισμένος και πέρα από τα σύνορα της πατρίδας του Ρώσος Αλεξάντερ Πετρόφ,ο Μίκι Ρουρκ αλλά και οι Ελληνες ηθοποιοί Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νικήτας Τσακίρογλου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μιχάλης Οικονόμου, Τόνια Σωτηροπούλου.
Τη μουσική υπογράφει ο πολυβραβευμένος συνθέτης Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ, γνωστός από τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι. Ολα συντέλεσαν ώστε η ταινία να ταξιδεύει ήδη εκτός συνόρων ως διεθνής παραγωγή, πριν από την έξοδό της στις ελληνικές αίθουσες, σε αναγνωρισμένα φεστιβάλ και να έχει κατακτήσει το κοινό που την ψήφισε, τόσο στη Ρωσία ως την πλέον αγαπημένη τους (στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας), αλλά και στο μακρινό Λος Αντζελες (στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Αντζελες), όπου και πάλι αναδείχθηκε η πλέον αγαπημένη του κοινού. Ο «Ανθρωπος του Θεού» αναμένεται επίσης να πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Φοίνιξ της Αριζόνα, στο Fresco στην Αρμενία και στο Great Lakes Christian Film Festival στις ΗΠΑ.
Στις ελληνικές αίθουσες θα βγει στις 26 Αυγούστου σε διανομή Feelgood Entertainment. Τα πρώτα τρέιλερ της ταινίας που έχουν κυκλοφορήσει αποκαλύπτουν τόσο την καθηλωτική ερμηνεία της αγνώριστης Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη όσο και την υποβλητική ατμόσφαιρα, πάντα με ελληνικό φόντο και με ένα πανανθρώπινο μήνυμα που στόχο έχει να κατακτήσει όλο τον κόσμο σε διαφορετικές χώρες, όπως υποστήριξε η ίδια η σκηνοθέτις.
Σύμφωνα με την ιστορία, αρκεί η ταπεινότητα ενός αγίου όπως ο Αγιος Νεκτάριος, για να μπορέσουν να υπερνικηθούν τα εμπόδια και να γίνει το θαύμα - προσωπικό ή καθολικό, δεν έχει σημασία. Αλλωστε και ο ίδιος ο Νεκτάριος Κεφαλάς, όπως είναι το όνομα του Αγίου Νεκταρίου, Μητροπολίτη Πενταπόλεως τότε, κατάφερε να υπερνικήσει τον πόλεμο που του προκάλεσαν οι κληρικοί της Αλεξάνδρειας όταν έβλεπαν ότι κινδυνεύουν από τη δημοτικότητά που είχε αποκτήσει πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας ο σεμνός κληρικός.
Έφτασαν μάλιστα σε τέτοιο σημείο κατασυκοφάντησης και δυσφήμησης ώστε να χάσει τελικά την ιερατική του ιδιότητα και να καταλήξει εξόριστος στην Αίγυπτο. Ωστόσο δεν το έβαλε κάτω: συνέχιζε να γράφει ακατάπαυστα και επιστρέφοντας στην Αθήνα να γίνει αγαπητός στον κόσμο ως αυτός που πρόσφερε πάντα πολύτιμη βοήθεια για όποιον το είχε ανάγκη και ως ξεχωριστός παιδαγωγός.
Κατάφερε μάλιστα με υπεράνθρωπες προσπάθειες να ξαναχτίσει ένα ερειπωμένο μοναστήρι στην Αίγινα και έκτοτε το όνομά του να συνδεθεί αναπόσπαστα με το νησί του οποίου θεωρείται παντοτινός προστάτης. Παρότι ποτέ δεν του αναγνωρίστηκε ούτε η μονή, ούτε καν η ιερατική ιδιότητα και ο ίδιος κατηγορήθηκε, λόγω της διαρκώς αυξανόμενης φήμης τους ως ανήθικος, ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να τον θεωρεί τον δικό του άγιο. Πάντοτε σε αυτόν προσέτρεχαν για συμβουλές και προστασία - ακόμα και για θεραπεία όπως ο άρρωστος τον οποίο υποδύεται ο Μίκι Ρουρκ, που γίνεται καλά χάρη στη θεία παρέμβαση του Αγίου Νεκταρίου, λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή στο Αρεταίειο.
«Δεν είναι τόσο τα θαύματα που έκανε ο Αγιος Νεκτάριος όσο το πανανθρώπινο μήνυμα που στέλνει με τον τρόπο ζωής του», υποστηρίζει στην κουβέντα που έχουμε ο Αλεξάντερ Πετρόφ, ο μεγαλύτερος, αυτή τη στιγμή, αστέρας της Ρωσίας που έχει συμμετάσχει και σε διεθνείς παραγωγές όπως τα πολύ γνωστά φιλμ «Attraction», και «Ιce 2». Μας εξηγεί μάλιστα ότι έγινε θρήσκος ακριβώς γιατί ένα αντίστοιχο θαύμα βίωσε ο ίδιος στα εφηβικά του χρόνια, όταν ονειρευόταν να γίνει ποδοσφαιριστής και έπαιζε σε ερασιτεχνική ομάδα, αλλά ένα τεράστιο κομμάτι από τοίχο προσγειώθηκε στο πόδι του το οποίο, μπορεί να μην τον άφησε ανάπηρο, του στέρησε όμως το ενδεχόμενο μιας σημαντικής καριέρας.
Σήμερα, όμως, ο ίδιος πρεσβεύει ότι αυτό δεν έγινε τυχαία, αλλά μάλλον για καλό, καθώς πλέον απολαμβάνει ταυτόχρονα τη δόξα μεγάλων θεατρικών και τηλεοπτικών επιτυχιών στη χώρα του, αλλά και τη συμμετοχή του σε διεθνείς παραγωγές που έχουν κάνει ήδη γνωστό το όνομά του εκτός Ρωσίας.
«Βέβαια ακόμα και σήμερα, όταν είναι να παίξω σε ένα μεγάλο θέατρο στη Ρωσία, βλέπω ως εφιάλτη ότι θα βγω να παίξω σε γήπεδο γεμάτο οπαδούς», μας λέει αποκαλύπτοντας τους μύχιους φόβους που τον κάνουν ένα πολύ σεμνό και καλό παιδί, όπως ακριβώς φαίνεται και η ίδια η Πόποβιτς, την οποία ο Πετρόφ αναγνωρίζει και σέβεται τα μάλα. «Είναι πολύ σημαντικό που αποφάσισε να σκηνοθετήσει μια ταινία με πανανθρώπινο μήνυμα, κάτι που γίνεται εξίσου κατανοητό στους Αμερικανούς, στους Ρώσους και τους Ελληνες και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο, αφού μιλάει την πανανθρώπινη διάσταση της εσωτερικής δύναμης που ξεπερνά εμπόδια και μάχεται τη διαβρωτική εξουσία», μας λέει ο Πετρόφ.
Γι’ αυτό και ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν έχει σημασία αν «κερδίσεις το Οσκαρ, αν κατακτήσεις το Χόλιγουντ ή τα βραβεία εφόσον έχεις μιλήσει στις ψυχές των ανθρώπων», κάτι που λέει ότι δείχνει να έχει καταφέρει με το παραπάνω η Πόποβιτς ή αυτός είναι ο κύριος στόχος της. «Είναι σημαντικό να μιλάμε για τους ανθρώπους πέρα από την εξουσία, το χρήμα και τις ψεύτικες κατακτήσεις», υποστηρίζει, κάτι με το οποίο θα συμφωνήσει στη συζήτησή μας τόσο η ίδια η σκηνοθέτις όσο και ο Μίκι Ρουρκ, ο οποίος φαινόταν να χαίρεται με το παραπάνω που συμμετέχει σε μια ταινία έξω και πέρα από το στενό σύστημα των μεγάλων χολιγουντιανών παραγωγών.
Ο Μίκι Ρουρκ ξέρει από θαύματα
Ο αντισυμβατικός διάσημος ηθοποιός φάνηκε να βρίσκει στο πρόσωπο της Πόποβιτς και στο σενάριο της ταινίας αυτό ακριβώς που έψαχνε: έναν ρόλο που μιλάει για την πίστη, η οποία, όπως μας ομολογεί, τον έχει σώσει σε διαφορετικές περιπτώσεις της ζωής του από τότε που πίστευε ότι έχει έρθει το τέλος του, κλεισμένος σε μια ντουλάπα και αρνούμενος να επικοινωνήσει με τον κόσμο ή όταν είχε κινδυνεύσει σοβαρά, σε ακραίες περιπτώσεις, τις οποίες είχε βιώσει κατά κόρον.
Με τη σερβικής καταγωγής Πόποβιτς ο Μίκι Ρουρκ παραδέχεται ότι το μήνυμα της ταινίας είναι καθολικό, πέρα από τα σύνορα, και αφορά τα μεγάλα διλήμματα που μπαίνουν στη ζωή του ανθρώπου, τη σχέση του με την εξουσία τις εσωτερικές του αντοχές: «Η ταινία δεν εστιάζει στο μεταφυσικό αλλά στο πιο προσωπικό στοιχείο με το οποίο μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας από εμάς», σχολιάζει σχετικά, κάτι με το οποίο συμφωνεί απόλυτα η σκηνοθέτις η οποία συμπληρώνει: «Κυρίως μιλάει για τον χαρακτήρα, τα βάσανα, τα μεγάλα διλήμματα.
Άλλωστε ο αγώνας που δίνει ο Αγιος Νεκτάριος είναι ο αγώνας όλων μας, αφού πολλοί έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την αδικία, το κακό και το καλό, και τη συκοφαντία. Εκεί είναι που ο καθένας πρέπει να αναλογιστεί ότι για να βγει νικητής πρέπει πρώτα να κατακτήσει τη μάχη με τον εαυτό του, που είναι η μεγαλύτερη από όλες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι βίοι αγίων έχουν μεγάλο αντίκρισμα στον κόσμο».
Αλλωστε και η ίδια γοητεύτηκε από τον βίο του Αγίου Νεκταρίου που διάβασε στα σέρβικα σε πτήση προς το Λος Αντζελες και από τότε της ήρθε η επιφοίτηση να γυρίσει τον βίο του σε ταινία. Και το καλό είναι ότι βρήκε καλούς συμμάχους, παραγωγούς, χορηγούς, αλλά και καταξιωμένους ηθοποιούς που δέχτηκαν ασμένως να συμμετάσχουν στο εγχείρημα. Ανάμεσά τους και ο ενθουσιώδης Μίκι Ρουρκ ο οποίος συμφώνησε αμέσως να συμμετάσχει ακριβώς, γιατί «ο λόγος που γίνεται αυτή η ταινία δεν είναι το χρήμα αλλά ο άνθρωπος. Μιλάει για πράγματα πέρα από τα υλικά αγαθά και την εξουσία».
Φορώντας μάλιστα ένα φυλαχτό του Αρχάγγελου Μιχαήλ και ένα άλλο με μια μικρή εικόνα του Αποστόλου του Θαδδαίου, στον οποίο προστρέχει μόλις βρει τα δύσκολα, ο διάσημος ηθοποιός παραδέχεται ότι παραμένει θρήσκος και ότι έχει βιώσει τόσο μικρά όσο και μεγάλα θαύματα: έχει δει τον αδελφό του να σώζεται από τροχαίο όταν όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, ενώ αντίστοιχα ο ίδιος κατάφερε να περάσει πολλά αναστάσιμα ενσταντανέ όταν όλοι πίστευαν ότι το μόνο που του μένει είναι ο θάνατος.
Αυτοκαταστροφικός, όπως συνήθως συμβαίνει στα μεγάλα ταλέντα, δεν κατάφερε να σηκώσει το μεγάλο βάρος της διασημότητάς του και τελικά κατέληξε να τα παρατήσει για ένα διάστημα όλα και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο ρινγκ με κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Εκεί είναι που διέλυσε το ωραίο και ακριβοπληρωμένο του πρόσωπο, αλλά κατάφερε να επιστρέψει για να αποδείξει -κάπως σαν τον Αγιο Νεκτάριο- ότι στα πολύ δύσκολα ξέρει να βγαίνει νικητής.
Θα μπορούσε να βγάλει αμέτρητα ποσά κάνοντας τον κακό στις ταινίες της Marvel, κάτι που δοκίμασε, αλλά προτίμησε να παραμείνει στις εναλλακτικές ταινίες και να είναι τώρα ευτυχής που μπορεί και συνεργάζεται σε μια παραγωγή έξω από τα μεγάλα στούντιο.
Γι’ αυτό και ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν έχει σημασία αν «κερδίσεις το Οσκαρ, αν κατακτήσεις το Χόλιγουντ ή τα βραβεία εφόσον έχεις μιλήσει στις ψυχές των ανθρώπων», κάτι που λέει ότι δείχνει να έχει καταφέρει με το παραπάνω η Πόποβιτς ή αυτός είναι ο κύριος στόχος της. «Είναι σημαντικό να μιλάμε για τους ανθρώπους πέρα από την εξουσία, το χρήμα και τις ψεύτικες κατακτήσεις», υποστηρίζει, κάτι με το οποίο θα συμφωνήσει στη συζήτησή μας τόσο η ίδια η σκηνοθέτις όσο και ο Μίκι Ρουρκ, ο οποίος φαινόταν να χαίρεται με το παραπάνω που συμμετέχει σε μια ταινία έξω και πέρα από το στενό σύστημα των μεγάλων χολιγουντιανών παραγωγών.
Ο αντισυμβατικός διάσημος ηθοποιός φάνηκε να βρίσκει στο πρόσωπο της Πόποβιτς και στο σενάριο της ταινίας αυτό ακριβώς που έψαχνε: έναν ρόλο που μιλάει για την πίστη, η οποία, όπως μας ομολογεί, τον έχει σώσει σε διαφορετικές περιπτώσεις της ζωής του από τότε που πίστευε ότι έχει έρθει το τέλος του, κλεισμένος σε μια ντουλάπα και αρνούμενος να επικοινωνήσει με τον κόσμο ή όταν είχε κινδυνεύσει σοβαρά, σε ακραίες περιπτώσεις, τις οποίες είχε βιώσει κατά κόρον.
Με τη σερβικής καταγωγής Πόποβιτς ο Μίκι Ρουρκ παραδέχεται ότι το μήνυμα της ταινίας είναι καθολικό, πέρα από τα σύνορα, και αφορά τα μεγάλα διλήμματα που μπαίνουν στη ζωή του ανθρώπου, τη σχέση του με την εξουσία τις εσωτερικές του αντοχές: «Η ταινία δεν εστιάζει στο μεταφυσικό αλλά στο πιο προσωπικό στοιχείο με το οποίο μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας από εμάς», σχολιάζει σχετικά, κάτι με το οποίο συμφωνεί απόλυτα η σκηνοθέτις η οποία συμπληρώνει: «Κυρίως μιλάει για τον χαρακτήρα, τα βάσανα, τα μεγάλα διλήμματα.
Άλλωστε ο αγώνας που δίνει ο Αγιος Νεκτάριος είναι ο αγώνας όλων μας, αφού πολλοί έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την αδικία, το κακό και το καλό, και τη συκοφαντία. Εκεί είναι που ο καθένας πρέπει να αναλογιστεί ότι για να βγει νικητής πρέπει πρώτα να κατακτήσει τη μάχη με τον εαυτό του, που είναι η μεγαλύτερη από όλες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι βίοι αγίων έχουν μεγάλο αντίκρισμα στον κόσμο».
Αλλωστε και η ίδια γοητεύτηκε από τον βίο του Αγίου Νεκταρίου που διάβασε στα σέρβικα σε πτήση προς το Λος Αντζελες και από τότε της ήρθε η επιφοίτηση να γυρίσει τον βίο του σε ταινία. Και το καλό είναι ότι βρήκε καλούς συμμάχους, παραγωγούς, χορηγούς, αλλά και καταξιωμένους ηθοποιούς που δέχτηκαν ασμένως να συμμετάσχουν στο εγχείρημα. Ανάμεσά τους και ο ενθουσιώδης Μίκι Ρουρκ ο οποίος συμφώνησε αμέσως να συμμετάσχει ακριβώς, γιατί «ο λόγος που γίνεται αυτή η ταινία δεν είναι το χρήμα αλλά ο άνθρωπος. Μιλάει για πράγματα πέρα από τα υλικά αγαθά και την εξουσία».
Φορώντας μάλιστα ένα φυλαχτό του Αρχάγγελου Μιχαήλ και ένα άλλο με μια μικρή εικόνα του Αποστόλου του Θαδδαίου, στον οποίο προστρέχει μόλις βρει τα δύσκολα, ο διάσημος ηθοποιός παραδέχεται ότι παραμένει θρήσκος και ότι έχει βιώσει τόσο μικρά όσο και μεγάλα θαύματα: έχει δει τον αδελφό του να σώζεται από τροχαίο όταν όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, ενώ αντίστοιχα ο ίδιος κατάφερε να περάσει πολλά αναστάσιμα ενσταντανέ όταν όλοι πίστευαν ότι το μόνο που του μένει είναι ο θάνατος.
Αυτοκαταστροφικός, όπως συνήθως συμβαίνει στα μεγάλα ταλέντα, δεν κατάφερε να σηκώσει το μεγάλο βάρος της διασημότητάς του και τελικά κατέληξε να τα παρατήσει για ένα διάστημα όλα και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο ρινγκ με κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Εκεί είναι που διέλυσε το ωραίο και ακριβοπληρωμένο του πρόσωπο, αλλά κατάφερε να επιστρέψει για να αποδείξει -κάπως σαν τον Αγιο Νεκτάριο- ότι στα πολύ δύσκολα ξέρει να βγαίνει νικητής.
Θα μπορούσε να βγάλει αμέτρητα ποσά κάνοντας τον κακό στις ταινίες της Marvel, κάτι που δοκίμασε, αλλά προτίμησε να παραμείνει στις εναλλακτικές ταινίες και να είναι τώρα ευτυχής που μπορεί και συνεργάζεται σε μια παραγωγή έξω από τα μεγάλα στούντιο.
«Πλέον θέλω μόνο συνεργασίες που με κάνουν να νιώθω καλά και έχω ανάγκη απλώς τα στοιχειώδη χρήματα ώστε να μπορώ να ταΐζω τα σκυλιά μου. Μου αρκεί να νιώθω καλά εγώ μέσα μου», παραδέχεται ο Ρουρκ ταυτιζόμενος με όλα όσα λέει η Πόποβιτς για την αναγκαιότητα της εσωτερικής και εξωτερικής ελευθερίας που είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας.
«Ολη αυτή η εμμονή μας με το χρήμα μάς έχει κάνει ανελεύθερους, μας έχει καταντήσει σκλάβους και έχει διαβρώσει τις σχέσεις. Γι’ αυτό βλέπεις και ανθρώπους που όταν κατακτούν χρήμα και εξουσία αλλοτριώνονται και προκαλούν μεγάλο κακό», λένε και οι δύο συμφωνώντας ότι το κεντρικό νόημα της ταινίας είναι «να μιλήσει για την πραγματική ελευθερία που είναι η ελευθερία του ανθρώπου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βρει κανείς την ελευθερία αν δεν απαλλαγεί από τέτοιου είδους δεσμά, αν δεν βρει την εσωτερική γαλήνη. Με το να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι θα βρούμε τελικά αυτή την ελευθερία που χρειάζεται ώστε να απελευθερωθούμε πραγματικά. Και αυτό έκανε ο Αγιος Νεκτάριος. Μας έδειξε ότι έχουμε ανάγκη από αγάπη, γαλήνη και συγχώρεση, σήμερα περισσότερο από ποτέ».
«Ολη αυτή η εμμονή μας με το χρήμα μάς έχει κάνει ανελεύθερους, μας έχει καταντήσει σκλάβους και έχει διαβρώσει τις σχέσεις. Γι’ αυτό βλέπεις και ανθρώπους που όταν κατακτούν χρήμα και εξουσία αλλοτριώνονται και προκαλούν μεγάλο κακό», λένε και οι δύο συμφωνώντας ότι το κεντρικό νόημα της ταινίας είναι «να μιλήσει για την πραγματική ελευθερία που είναι η ελευθερία του ανθρώπου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βρει κανείς την ελευθερία αν δεν απαλλαγεί από τέτοιου είδους δεσμά, αν δεν βρει την εσωτερική γαλήνη. Με το να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι θα βρούμε τελικά αυτή την ελευθερία που χρειάζεται ώστε να απελευθερωθούμε πραγματικά. Και αυτό έκανε ο Αγιος Νεκτάριος. Μας έδειξε ότι έχουμε ανάγκη από αγάπη, γαλήνη και συγχώρεση, σήμερα περισσότερο από ποτέ».
Νομίζω ότι η μουσική αυτη δεν αρμόζει στη ορθοδοξη αγιότητα του Αγίου Νεκταρίου. Μάλλον μοιάζει με μεσαιωνικό Γρηγοριανό μέλος.....
ΑπάντησηΔιαγραφή